معرفی و دانلود کتاب خاطرات پرستو

معرفی کتاب خاطرات پرستو

شخصیت اصلی کتاب خاطرات پرستو، یک قاتل حرفه‌ای است. او در یکی از مأموریت‌هایش ناچار به قتل یک دختر جوان می‌شود و خواندن خاطرات او، زندگی‌اش را دگرگون می‌کند. آیا ممکن است این مرد بی‌احساس عاشق شود؟ املی نوتومب با مهارتی کم‌نظیر، سیر تحول این مرد را از انسانی شکست‌خورده به یک قاتل بی‌احساس و سپس بازگشت تدریجی‌اش به انسانیت، به تصویر می‌کشد. این رمان فلسفی و نفس‌گیر در سال 2006 نامزد جایزه‌ی ادبی گنکور شد.

درباره‌ی کتاب خاطرات پرستو

اوربن، راوی رمان خاطرات پرستو (Journal d'Hirondelle) در آغاز، درگیر بحرانی عمیق و وجودی است. شکست عشقی‌ای که حتی از بیانش شرم دارد، او را به مرز فروپاشی روانی می‌کشاند. او برای رهایی از درد، تصمیم می‌گیرد احساساتش را بکشد. نوعی خودکشی حسی که او را وارد دنیایی سرد و بی‌روح می‌کند. این بی‌حسی در ابتدا آرامش‌بخش است، اما خیلی زود به پوچی بدل می‌شود. دیگر نه موسیقی، نه غذا و نه حتی صدای مادرش، چیزی در او برنمی‌انگیزد. املی نوتومب (Amélie Nothomb) با نگاهی متفاوت به روایت، این فروپاشی درونی را به نقطه‌ی آغاز یک تحول تاریک بدل می‌کند.

خاطرات پرستو؛ از پوچی تا دلدادگی یک قاتل حرفه‌ای

اوربن، قاتل حرفه‌ای و بی‌احساس، مأموریت‌هایش را بی‌رحمانه و بدون توجه به هویت قربانیانش انجام می‌دهد؛ تا اینکه مأموریتی خاص او را به ویلایی خانوادگی می‌کشاند. او پس از قتل مادر و دو پسر، وارد حمام شده و با صحنه‌ای تکان‌دهنده روبه‌رو می‌گردد: دختر جوانی اسلحه را به‌سوی پدرش گرفته و او را به‌خاطر دزدیدن دفتر خاطراتش تهدید می‌کند. املی نوتومب با خلق شخصیت‌های پیچیده و روایتی نفس‌گیر، خاطرات پرستو را به یک تریلر روان‌شناختی فراموش‌نشدنی تبدیل کرده است.

در برابر چشمان اوربن، دختر شلیک می‌کند و پدرش را می‌کشد. اوربن از جسارت و خونسردی دختر شگفت‌زده شده، او را تحسین می‌کند؛ اما برای حفظ موقعیتش، ناچار است دختر را نیز بکشد. خواندن خاطرات او، زندگی اوربن را دگرگون می‌کند. اما این چه احساسی است؟ آیا عاشق شده است؟ رمان فلسفی خاطرات پرستو را بخوانید و با تخیل جسورانه‌ی املی نوتومب همراه شوید.

ترجمه‌ی روان اعظم‌السادات ایزدی، تجربه‌ی خواندن رمان روان‌شناختی خاطرات پرستو را لذت‌بخش‌تر کرده است. از نشر قطره برای چاپ و انتشار این تریلر روان‌شناختی جذاب سپاس‌گزاریم.

نکوداشت‌های کتاب خاطرات پرستو

• یک رمان رازآلود و پر از تشویش روانی؛ املی نوتومب داستان عشق یک قاتل به یکی از قربانیانش را روایت می‌کند؛ عشقی که از خواندن دفتر خاطرات دختر جوان زاده شده است. (کاربر گودریدز)
• رمان خاطرات پرستو، توصیف دقیقی از یک آدم‌کش است. بسیار موشکافانه و در عین حال هولناک. مناسب برای خوانندگان پیشرفته‌ی ادبیات فرانسه. (کاربر آمازون)

کتاب خاطرات پرستو برای شما مناسب است اگر

• به داستان‌های جنایی و معمایی علاقه‌مند هستید.
• از خواندن داستان‌های عاشقانه در بستر تریلر روان‌شناختی هیجان‌زده می‌شوید.
• از رمان‌های فلسفی و روان‌شناختی استقبال می‌کنید.
• سایر آثار املی نوتومب را خوانده‌اید و سبک نوشتاری این نویسنده برای شما جذاب است.
• از مخاطبان جدی ادبیات فرانسه هستید و نویسندگان معاصر فرانسوی را دنبال می‌کنید.

در بخشی از کتاب خاطرات پرستو می‌خوانیم

خوشبختانه هنوز حس کشتن برایم باقی ‌بود. و هرگز مأیوسم نمی‌کرد. این بی‌مزگی هم که آن‌قدر ازش هراس داشتم هیجانم را کم‌رنگ نمی‌کرد: این هیجان به‌عکس هر بار عمیق‌تر می‌شد.

نیازم به تمام‌کردن کار روی تخت ضرورت بیشتری یافت. هیچ‌چیز نفسانی‌ در رفتارم نبود، بااین‌حال: آن‌قدر خودم را می‌شناسم که بدانم نمی‌توانم این‌گونه احساسات را جز برای آدم‌های زیبا داشته باشم. باری افرادی که من می‌کشتم هرگز زیبا نبودند، حتی به اندازۀ کافی دل‌به‌هم‌زن هم نبودند تا بتوانند حسی متناقض را برانگیزند.

ضامن این کار عملِ کشتن بود که مرا به بی‌انصاف‌ترین خدایان شبیه می‌کرد یا برعکس به آگاه‌ترین خدا که فقط او خیر و شر را از هم تمیز می‌داد. در لحظۀ شلیک، بالاترین قسمت مغزم هیچ تردیدی نداشت که نه‌تنها سرنوشت قربانیانم که والاترین ارادۀ الهی را تحقق می‌بخشد.

فکر نمی‌کنم که پیش‌از نابودیِ حسم قادر می‌بودم این‌گونه آدم‌ها را به قتل برسانم. احتمالاً لازم بود چندین مانع را پشت سر می‌گذاشتم. این تن است که انسان را نسبت به همنوع مهربان و پرشفقت می‌کند. یادم می‌آید که حتی نمی‌توانستم به سگی که پایم را گاز گرفته بود لگد بزنم.

چیزی که در حال حاضر باید برای نابودکردن این ناشناس‌ها بر آن غلبه می‌کردم مقاومتی آن‌قدر کوچک بود که حتی نمی‌شود به‌درستی به آن مقاومت بدنی گفت. در یکی از آخرین باروهای بدنم، در جایی که معلوم نیست کجاست و شاید فقط خاطره‌ای ساده باشد، حافظۀ غیرمادی چیزی باقی بود که پیش‌تر مادّه بود و نقش دیگری جز کمک به لذت من نداشت. باید حداقل اندامی وجود داشته باشد تا لذتی هم باشد.