معرفی و دانلود کتاب بیابان: داستان یک سفر

معرفی کتاب بیابان: داستان یک سفر

کتاب بیابان: داستان یک سفر، رمان کوتاهی به قلم آنتون چخوف است. در این رمان، پسری نوجوان ناچار است برای ادامه‌ی تحصیل به روستایی در مناطق بیابانی روسیه برود. او در این سفر مناظر جدیدی را از نظر می‌گذراند و با افراد متفاوتی روبه‌رو می‌شود؛ تجربه‌هایی که بلوغ فکری او را رقم می‌زنند. چخوف در خلال این داستان اجتماعی، مفاهیمی مثل جوانی، معصومیت و تفاوت‌های زندگی شهری و روستایی را نیز به تصویر می‌کشد.

درباره‌ی بیابان: داستان یک سفر

ماجرای داستان بیابان: داستان یک سفر (The Steppe: The Story of a Journey) اثر آنتون چخوف (Anton Chekhov) در نخستین روزهای ماه ژوئیه آغاز می‌شود. پسر نوجوانی به اسم یگوروشکا قرار است از خانه عزیمت کند و برای تحصیل به منطقه‌ی دیگری برود. پسرک با صورت آفتاب‌سوخته که اشک‌هایش آن را نمناک کرده در کنار دایی کوزمیچف که تاجر پشم است و پدر کریستوفر، کشیش محله، سوار بر درشکه قدم در راهی طولانی می‌گذارد و به سمت روستایی در مناطق بیابانی روسیه حرکت می‌کند.

پسرک در راه غمگین و گریان است و به گفتگوی دایی و کشیش، گوش می‌دهد. با این حال تماشای مناظر را نیز از یاد نمی‌برد. بعد از اینکه کالسکه‌ به یک کاروان بزرگ می‌رسد، دایی یگوروشکا را به کاروان می‌سپارد و خودش به دنبال تجارتش می‌رود. پسرک در این بخش از سفرش نیز با افراد تازه‌ای همراه می‌شود و از شنیدن سرگذشت هر کدام متعجب می‌شود. در این بین گرفتار طوفان می‌شود و تب شدیدی او را از پا می‌اندازد. او در این سفر خوب و بد را در کنار هم تجربه می‌کند، تجربه‌های متفاوتی را پشت سر می‌گذارد و زیبایی‌ها و دشواری‌های زندگی در طبیعت خشن بیابان را به چشم می‌بیند.

آنتون چخوف در رمان اجتماعی بیابان: داستان یک سفر که آن را در سال 1888 برای اولین بار منتشر کرد، تصویری پویا و لطیف از بیابان‌های روسیه، دشت‌های پهناور، آب‌وهوای خشن و فرهنگ خاص آن ترسیم می‌کند و به اعتقاد بسیاری نقطه‌ی عطفی را در دوران نویسندگی خود رقم می‌زند. او در این داستان، طبیعت را در محوریت روایت قرار می‌دهد و با نگاهی شاعرانه از زیبایی‌ها و سختی‌های زندگی در دشت‌های بیابانی می‌گوید. به این ترتیب دلبستگی‌اش به این محیط و توانمندی قلم خود را عیان می‌سازد.

کتاب بیابان: داستان یک سفر این نوولای خواندنی و منحصربه‌فرد را نشر ماهی با یکی از بهترین ترجمه‌ها به قلم سروش حبیبی به دست مخاطبان علاقه‌مند رسانده است.

نکوداشت‌های کتاب بیابان: داستان یک سفر

• این داستان یادمانی است برای سرزمینی بکر و وحشی که اکنون در حال از بین رفتن است. بیابان به معنای واقعی شاهکار است. (دونالد ریفیلد، استاد زبان روسی در دانشگاه کوئین مری لندن)
• داستان کلاسیک بیابان: داستان یک سفر اثری جاودان است که با تصاویر تأثیرگذار خود از رشد و بلوغ یک پسربچه در دل طبیعتی زیبا و بی‌رحم، خوانندگان را همچنان مسحور می‌سازد. (آمازون)
• داستان بیابان آنتون چخوف ادای دینی به طبیعت بی‌کران است است و شرح این حقیقت که زندگی انسان در برابر عظمت بیابان، لحظات ناپایدار و گذرایی بیش نیستند. (وب‌سایت sparknotes)

اقتباس سینمایی از کتاب بیابان: داستان یک سفر

• در سال 1987 رمان بیابان برای ساخت فیلمی به کارگردانی سرگئی باندارچوک (Sergei Bondarchuk) مورد اقتباس قرار گرفت.

کتاب بیابان: داستان یک سفر برای شما مناسب است اگر

• از طرفداران ادبیات روسیه هستید.
• به خواندن داستان و رمان اجتماعی خارجی علاقه دارید.
• می‌خواهید داستانی دلنشین، آرام و طبیعت‌محور به قلم آنتون چخوف بخوانید.

در بخشی از کتاب بیابان: داستان یک سفر می‌خوانیم

استیوپکا جوابشان را مى‌داد، اما نمى‌شد از حرف‌هایش چیز زیادى فهمید. سرانجام سطل را در دو دست گرفت و از آب بیرون آمد و بى‌آن‌که در بند رهاکردن پیراهن خود باشد، به سوى کاروان دوید.

نفس‌نفس‌زنان فریاد زد: «پر شد! یک سطل دیگر بدهید.»

یگوروشکا نگاهى به درون سطل انداخت. سطل پر بود. اردک‌ماهى کوچکى پوزه‌ى زشت خود را از آب بیرون آورده بود و خرچنگ‌ها و ماهى‌هاى کوچک دیگرى کنارش مى‌لولیدند. یگوروشکا دستش را در ته سطل فرو برد و آب را به هم زد. اردک‌ماهى زیر خرچنگ‌ها ناپدید شد و یک ماهى سوف و یک تونکا به جایش بالا آمدند. واسیا هم به درون سطل نگریست. ناگهان چشمانش برق زد و چهره‌اش مثل اندکى پیش که روباه را دید حالتى مهرآمیز به خود گرفت. چیزى را از سطل بیرون آورد و در دهان گذاشت و شروع کرد به جویدن. صداى قرچ‌قرچ از زیر دندان‌هایش بلند شد.

استیوپکا حیرت‌زده گفت: «بچه‌ها! واسیا دارد یک ماهى قنات را زنده‌زنده مى‌خورد! تُف!»

واسیا، همچنان‌که مى‌جوید، آسوده‌خاطر پاسخ داد: «این‌که ماهى قنات نیست، یک‌جور تاس‌ماهى است.»

سپس دُم ماهى را از دهان بیرون آورد، نگاهى از سر لذت به آن انداخت و دوباره طعمه‌اش را در دهان گذاشت. مى‌جوید و ماهى زیر دندان‌هایش پیوسته به صدا درمى‌آمد. یگوروشکا احساس مى‌کرد موجودى غریب را پیش روى خود دارد، موجودى که به آدمیان نمى‌مانست. چانه‌ى بادکرده، چشمان مات، تیزبینى خارق‌العاده، دُم ماهى بیرون‌زده از دهان و حالت لذت‌نشان چهره‌اش ضمن جویدن ماهى همگى واسیا را به جانورى مانند مى‌کرد.