معرفی و دانلود کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟

معرفی کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟

بسیاری از ما با دیدن چروک‌های روی پوست دچار هراس می‌شویم و فکر می‌کنیم با گذر عمر، دیگر زندگی ارزش زیستن ندارد. اما آن کارف در کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ نگاهی نو و امیدبخش به سالمندی عرضه می‌کند؛ نگاهی که شایسته‌ی قدردانی است. این جامعه‌شناس، نویسنده و روزنامه‌نگار بریتانیایی در تلاش است تا کلیشه‌های فرسوده درباره‌ی پیری و افول توانمندی‌ها را به چالش بکشد و پیر شدن را به‌عنوان فرایندی ارزشمند و انسانی بازتعریف کند.

درباره‌ی کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟

در جهانی که هراس از پیری همه‌گیر شده و راهکارهای متنوعی برای جوان ماندن تبلیغ می‌شود، وجود کتاب‌هایی امیدبخش برای پذیرش طبیعت بدن و ذهن انسان احساس می‌شود. آن کارف (Anne Karpf) با نگاهی انسانی و مثال‌های ملموس، نکات مهمی را در خصوص چرخه‌ی زندگی و پذیرش بالا رفتن سن ارائه می‌دهد. او در کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ (How to Age) نشان می‌دهد که سالمندی نه افول، بلکه فرصتی برای رشد و آرامش درونی است.

آن کارف در کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ توضیح می‌دهد که بسیاری از ترس‌ها و اضطراب‌های ما درباره‌ی پیری، نه از واقعیت زیستی، بلکه از روایت‌های فرهنگی و اجتماعی سرچشمه می‌گیرند. او نشان می‌دهد که در طول تاریخ، جوامع مختلف تصویرهای متفاوتی از سالمندی ساخته‌اند؛ گاهی آن را دوران خرد و فرزانگی دانسته‌اند و گاهی دوره‌ی افول و بی‌ارزشی.

پیری و فرزانگی؛ هنر زیستن در هر سن به روایت آن کارف

به باور آن کارف، اگر روایت‌های منفی را نادیده بگیریم، سالمندی نه تنها راه پایان نیست، بلکه مرحله‌ای تازه از رشد و تجربه‌ی انسانی است. او بر این نکته تأکید دارد که پیری یک بحران نیست، بلکه فرایندی طبیعی است. به باور نویسنده، سالمندی فرصتی است برای بازاندیشی در روابط، ارزش‌ها و معناهای زندگی. با خواندن کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ درمی‌یابیم که آنچه اهمیت دارد، نه سن تقویمی، بلکه تصمیم ما برای زیستن کامل در هر مرحله از زندگی است.

آن کارف در نهایت پیشنهاد می‌کند که به جای ترس از عددهای روی شناسنامه، باید به کیفیت تجربه‌ها و عمق ارتباطات انسانی توجه کنیم. از عدد سی، چهل و حتی پنجاه روی کیک تولد نترسیم؛ چراکه بخش بزرگی از سفر ما در جهان، حتی پس از این عددها همچنان باقی است و می‌تواند سرشار از معنا و شکوفایی باشد.

کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ را می‌توانید با ترجمه‌ی روان مهرناز شیرازی عدل بخوانید که توسط نشر هنوز چاپ و منتشر شده است.

نکوداشت‌های کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟

• کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ باعث شد به دوران سالمندی، جور دیگری بیندیشم. اکنون امید و هیجان بیشتری برای دهه‌هایی از زندگی دارم که امیدوارم پیش رو داشته باشم. (کاربر گودریدز)
• کتابی کم‌حجم، خوش‌خوان و پژوهش‌محور درباره‌ی پیر شدن. به مراتب بهتر از تمام مطالب ضدپیری که به طور گسترده در نسخه‌های چاپی و آنلاین در دسترس هستند. این کتاب راه‌هایی خوش‌بینانه برای اندیشیدن به پیری ارائه می‌دهد. آرامش‌بخش و مشوق است. تمام چیزهایی که درباره‌ی سالمندی و چگونگی مواجهه با آن باید بدانیم، در کمتر از دویست صفحه گنجانده شده. کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ را به تمام افرادی که این دغدغه را دارند، توصیه می‌کنم. (کاربر آمازون)

کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ برای شما مناسب است اگر

• دغدغه‌ی بالا رفتن سن و از دست رفتن فرصت‌های زندگی، رهایتان نمی‌کند.
• به دنبال یک کتاب روان‌شناسی خوش‌خوان و مفید هستید که راه زیستن در هر دوران از زندگی را نشان دهد.
• به دنبال کتابی الهام‌بخش و امیدوارکننده در حوزه‌ی خودسازی و سلامت روان می‌گردید.

در بخشی از کتاب چگونه پیر شدن را بپذیریم؟ می‌خوانیم

این کتاب دربارۀ چگونه پیر شدن است، نه چگونه پیر نشدن، اما بحث را از این‌جا شروع کردیم چون نخستین مرحله در پذیرش پیری شناسایی و تشخیص جریان‌های اجتماعی‌ای است که علیه آن مانع ایجاد می‌کنند. این جریان‌ها مانع از این می‌شوند که بخواهیم برای فرایند پیرشدن کاری کنیم. با بررسی دقیق و سپس رد اسطورۀ غالبی که دربارۀ پیرشدن وجود دارد تازه می‌توانیم بفهمیم تجربۀ پیری‌مان خاص خودمان خواهد بود.

شما مجبور نیستید ذهنیت شخصی خودتان در مورد پیری را نادیده بگیرید و به جای آن، با تن دادن به برداشت عمومی از پیری، صرفاً بلیت اتوبوس رایگانی را بگیرید که به پیران می‌دهند. همچنین تازه قدردان آن شور زندگی خواهیم بود که با پیر شدن شدت می‌گیرد و کاری می‌کند که در سی‌وشش‌سالگی پرشورتر از بیست‌وشش‌سالگی‌تان باشید.

رویکرد دیگری هم به پیری هست، اما این دیدگاه به تغییرِ کلیِ بزرگ‌تری نیاز دارد: هر بار که فردی بزرگ‌تر را می‌بینیم باید او را به چشم آیندۀ خودمان نگاه کنیم و به‌ جای این‌که از چین‌و‌چروک‌ها یا ناتوانی‌های‌شان منقلب شویم، باید به انعطاف‌پذیری‌شان آفرین بگوییم. باید به افراد پیر دوباره جنبۀ انسانی ببخشیم و آن‌ها را نیز دارای همان جهان درونی پرباری بدانیم که از همان اشتیاق و روابط انسانی پیچیده‌ای تشکیل‌شده است که فکر می‌کنیم در افراد جوان‌تر و خودمان هم وجود دارد.

به یاد داشته باشیم بدبینی به آزار می‌انجامد؛ کسانی که از افراد مسن چه از اقوام‌شان باشند، چه در خانه‌های سالمندان نگهداری می‌کنند احتمالاً بعد از سال‌ها قرارگرفتن در معرض کلیشه‌هایی که افراد پیر را از انسانیت تهی می‌کند، با پیران از سرِ بی‌توجهی و با بدزبانی رفتار می‌کنند. اگر قبول می‌کردیم که ما هم روزی پیر می‌شویم، آن وقت جنجال به‌ پا می‌کردیم که چرا به کسانی که شاید مجبور باشند به مراقبت از ما بپردازند دست‌ودلبازانه پولی داده نمی‌شود.

فهرست مطالب کتاب

دربارۀ نویسنده
مقدمه
پیری چیست؟
ترس از پیری
پذیرش پیری
پیری در ادوار مختلف تاریخ
سن و جنسیت
فصلی بسیار کوتاه دربارۀ مرگ
چرخۀ زندگی
نتیجه‌گیری
تمرین
فهرست نام‌ها