معرفی و دانلود کتاب پدرو پارامو

معرفی کتاب پدرو پارامو

کتاب پدرو پارامو، داستانی کلاسیک از ادبیات مکزیک را پیش روی خواننده قرار می‌دهد. خوان رولفو، نویسنده‌ی کتاب، در قالب داستانی جذاب و سرگرم‌کننده، مفاهیم عمیقِ ریشه‌های مرگ در فرهنگ مکزیک را در این اثر واکاوی کرده است. خواننده در این اثر با روایت‌هایی از زندگی افرادی همراه می‌شود که مرده‌اند و تجربه‌های خود از دوران حیات را بازگو می‌کنند. گفتنی‌ست این رمان جایزه‌ی خاویر ویلاروتیا را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورده است.

درباره‌ی کتاب پدرو پارامو

کتاب پدرو پارامو (Pedro Páramo)، به‌عنوان یکی از آثار ادبی مطرح ادبیات مکزیک شناخته می‌شود. خوان رولفو (Juan Rulfo) ریشه‌های فرهنگی مکزیکی‌ها و باورهایشان به زندگی پس از مرگ را در قالب داستانی افسانه‌ای و جادویی نگاشته است. این اثر، شخصیت‌هایی پیچیده و روایتی غیرخطی دارد. چنین ویژگی‌هایی، باعث شده تا تشخیص اینکه کدام یک از شخصیت‌های داستان مرده هستند و کدام زنده، در ابتدای داستان پدرو پارامو دشوار باشد. خوان رولفو، به مرور اطلاعات بیشتری از لایه‌های داستان برملا می‌کند تا خواننده در جریان روایت کلی و سرنوشت شخصیت‌ها قرار بگیرد.

رمان رئالیسم جادویی پدرو پارامو با ماجراهای خوان پرثیادو، آغاز می‌شود. مادر خوان از پسرش درخواست کرده که به دهکده‌ای به نام کومالا برود. به گفته‌ی مادر خوان، وی می‌تواند در این مکان با پدرو پارامو، پدرش، ملاقات کند. در مسیر رسیدن به کومالا، خوان با مرد دیگری برخورد می‌کند. این مرد نیز پدرو پارامو را پدرش می‌داند. خوان و این مرد با هم با کومالا و منطقه‌های اطرافش آشنا می‌شوند. پس از رسیدنِ خوان به کومالا، متوجه می‌شود که این منطقه کاملاً متروکه است. مردی که خوان قبلاً با وی آشنا شده، به او پیشنهاد می‌کند که نزد زنی در کومالا برود. این زن به خوان می‌گوید که صدای مردگان را می‌شوند و از آمدن آن‌ها خبر داشته است. زنِ عجیب و غریب، نکته‌ای ترسناک را با خوان در میان می‌گذارد. مردی که خوان را در رسیدن به کومالا همراهی کرده و مدعی بوده که پدرو پارامو، پدرش است، مرده. در واقع، خوان در طول این مسیر با یک مرده گفت‌وگو می‌کرده است.

جست‌وجوی حقیقت، عشق و عذاب در مکانی برزخی

خوان رولفو، در ادامه‌ی رمان پدرو پارامو، شخصیت‌های دیگری را وارد می‌کند. شرح حال هر کدام از این شخصیت‌ها در بازه‌های زمانی متفاوتی در کتاب روایت شده است. با ادامه‌ی پیشرفت این رمان کلاسیک، راوی با ارواح دیگری مواجه می‌شود. هر کدام از این ارواح، رمزهای بیشتری از زندگی شخصیِ خود و کومالا، مکانی که در آن حضور دارند را برملا می‌کنند. خوان رولفو، با این رویکرد، داستان پدرو پارامو را به اثری پیشگام در سبک واقع‌گرایی جادویی تبدیل کرده است. در این اثر، صدای مردگان و گناهان گذشته‌ی آن‌ها، در تمامی ابعاد زمان طنین انداز می‌شود.

کتاب پدرو پارامو را انتشارات ماهی با یکی از بهترین ترجمه‌ها به قلم کاوه میرعباسی، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

نکوداشت‌های کتاب پدرو پارامو

• یکی از بهترین رمان‌ها در ادبیات اسپانیایی‌زبان و در کل ادبیات. (خورخه لوئیس بورخس)
• برای خواننده‌ی علاقه‌مند به داستان‌های ادبیات آمریکای لاتین، پدرو پارامو یک متن بنیادین محسوب می‌شود. خوان رولفو زبانی جدید برای اندوه جعل کرد که به‌طور منحصر به فردی متعلق به آمریکای لاتین است. (میراندا فرانس، نشریه‌ی تایمز لیتِراری ساپلیمِنت)
• یک رمان عجیب و درون‌گرایانه... دارای فوریت، قدرت و زیبایی فوق‌العاده. (واشینگتن پُست)
• آن شب تا زمانی که کتاب را دو بار نخواندم، نخوابیدم؛ تقریباً ده سال پیش مسخِ کافکا را در یک پانسیون کثیف در بوگوتا خوانده بودم، از آن زمان به بعد دیگر هرگز این‌چنین تحت تأثیر قرار نگرفته بودم. (گابریل گارسیا مارکِز)
• سادگی و عمقی درخورِ تراژدی یونانی... گویی رمان بلندی‌های بادگیر است که در مکزیک اتفاق افتاده و کافکا آن را نوشته باشد. (گاردین)

اقتباس‌های سینمایی از کتاب پدرو پارامو

• فیلم سینمایی پدرو پارامو به کارگردانی کارلوس وِلو، محصول 1967
• فیلم سینمایی پدرو پارامو به کارگردانی رودریگو پِریتو، محصول 2024

کتاب پدرو پارامو برای شما مناسب است اگر

• به مطالعه‌ی ادبیات کلاسیک مکزیک و آمریکای لاتین علاقه دارید.
• از خواندن رمان‌هایی با ساختار روایی غیرخطی و شخصیت‌های پیچیده و مبهم لذت می‌برید.
• قصد مطالعه‌ی داستانی را دارید که باورهای فرهنگی و معنوی اهالی مکزیک در آن بازگو شده باشد.
• مشتاق مطالعه‌ی رمانی در سبک رئالیسم جادویی هستید.

در بخشی از کتاب پدرو پارامو می‌خوانیم

عکس مادرم را توى جیب پیراهنم حس کردم. قلبم را گرم مى‌کرد، انگار او هم عرق بریزد. پرتره‌اى قدیمى بود با لبه‌هاى ساییده و فرسوده. عکس دیگرى ازش نداشتم. توى گنجه‌ى آشپزخانه پیدایش کرده بودم، داخل قابلمه‌اى پُر از گیاهان گوناگون برگ‌هاى بادرنجبویه، گل‌هاى ریواس، شاخه‌هاى سُداب. از همان موقع نگهش داشتم. تک بود. مادرم همیشه از عکس‌گرفتن بدش مى‌آمد. مى‌گفت حتما یک ربطى بین عکس و جادو جنبل هست. ظاهرا بیراه هم نمى‌گفت، چون عکس خودش پوشیده از سوراخ‌هایى بود که به نظر مى‌رسید جاى سوزن است. گنده‌ترینشان بر قلبش نشسته بود و انگشت وسط راحت از آن رد مى‌شد.

آن را با خودم آورده‌ام این‌جا، به این خیال که شاید به دردى بخورد و باعث شود پدرم مرا بشناسد.

گاریچى توقف مى‌کند و مى‌گوید: «نگاه کنید، حضرت آقا، اون برآمدگى رو مى‌بینید که شبیه آبدان خوکه؟ پشتش مدیا لوناست. حالا سرتون رو بچرخونید این طرف. خمیدگى اون تپه رو مى‌بینید؟ خوب وراندازش کنید. حالا سرتون رو بچرخونید این‌ور. اون یکى خمیدگى رو مى‌بینید که از دور تقریبا محو به نظر مى‌آد؟ خب، مدیا لونا از این سر تا اون سر ادامه داره. به قول معروف، تا چشم کار مى‌کنه، اراضى مدیا لوناست. و تمام این زمین‌ها مال اونه. مسخره نیست که ما پسرهاى پدرو پارامو هستیم، اما ننه‌هامون ما رو روى حصیر و پوشال پس انداخته‌ن؟ خنده‌دارترش این‌جاست که خودش واسه غسل تعمید بردمون کلیسا. لابد واسه جنابعالى هم همین کار رو کرده، مگه نه؟»