معرفی و دانلود کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هنوز هم دوست دارم دوکبوکی بخورم

معرفی کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هنوز هم دوست دارم دوکبوکی بخورم

کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هنوز هم دوست دارم دوکبوکی بخورم نوشته‌ی بک سهی، در یک کلام، به شما امید به زندگی می‌دهد. اگر به هر دلیلی زندگی برایتان سخت شده است، خواندن این کتاب می‌تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد. با اینکه افسردگی در افراد مختلف به اشکال متفاوتی بروز پیدا می‌کند، نویسنده در این کتاب بر اساس تجربیات خود به موضوع افسردگی و پرخوری به‌صورت هم‌زمان پرداخته است. موضوعی که شاید شما هم درگیرش باشید و حتی اگر نباشید با خواندن این اثر می‌توانید افرادی که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، بهتر بشناسید.

درباره‌ی کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هنوز هم دوست دارم دوکبوکی بخورم

این اثر، کتابی پرفروش در کره جنوبی از نویسنده‌ای است که دیگر قرار نیست کتابی از او بخوانیم، چراکه او در 35 سالگی این جهان را ترک کرد. بک سهی (Baek Sehee) از همان ابتدا و در انتخاب عنوان کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هنوز هم دوست دارم دوکبوکی بخورم (I Want to Die but I Still Want to Eat Tteokbokki) هم خلاقیت و طنازی خود را نشان داد و با اشاره به غذای محبوب کره‌ای‌ها توجهات را به سمت کتاب خود جلب کرد. اما آنچه در پرفروش بودن این کتاب در کره جنوبی تأثیرگذار بود نه عنوان کتاب بلکه ترکیب طنازی، صراحت و صداقت بی‌پرده‌ی بک سهی در بیان مشکلاتی بود که برای بسیاری از ما آشناست.

اگر شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که درگیر نشخوار فکری، حساسیت وسواس‌گونه به واکنش‌های دیگران، افسردگی مزمن یا تردید مداوم نسبت به خود هستید، در این کتاب تجربه‌ای صادقانه از نویسنده را خواهید خواند که احتمالاً به دلتان می‌نشیند. به‌علاوه بخش مهمی از کتاب از زبان فردی نوشته شده که درگیری پرخوری و افسردگی به‌صورت هم‌زمان است.

نویسنده که به گفته‌ی خود از نوجوانی درگیر افسردگی مزمن شد، در برهه‌ای از زندگی‌اش دیگر نتوانست خوددرمانی را ادامه دهد و جلسات روان‌درمانی را به‌صورت جدی شروع کرد. ایده‌ی نوشتن کتاب از آن‌جایی به ذهنش رسید که مطالبی را در مورد این جلسات در وبلاگ شخصی خود منتشر کرد و مورد استقبال خوبی قرار گرفت. از آنجایی که عاشق نوشتن کتاب بود ولی در مورد موضوع آن نمی‌توانست تصمیمی بگیرد، استقبال از مطالب منتشر شده در وبلاگ شخصی‌اش، برای او مانند جرقه‌ای شد که نوشتن کتاب را آغاز کند.

برای بسیاری از خوانندگان کره‌ای و دیگر خوانندگان در سراسر جهان این کتاب مانند صحبت با یک دوست دلسوز بود که آن‌ها را درک می‌کرد و بدون نصیحت یا ارائه‌ی راهکار به آن‌ها نشان می‌داد که در داشتن این احساسات بد تنها نیستند. کتاب برای بسیاری مانند نور امید یا پنجره‌ای بود که دریچه‌های تازه‌ای از زندگی را به روی آن‌ها باز کرد. این کتاب را انتشارات دانش‌آفرین با ترجمه‌ی الهه علوی منتشر کرده است.

کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هنوز هم دوست دارم دوکبوکی بخورم برای شما مناسب است اگر

• تصور می‌کنید به افسردگی مبتلا هستید و مشتاقید تجربیات فردی مانند خودتان را بخوانید.
• یکی از افراد نزدیکتان با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند و می‌خواهید به زبانی ساده با شرایط او آشنا شوید.

در بخشی از کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هنوز هم دوست دارم دوکبوکی بخورم می‌خوانیم

من: «واقعاً؟ صبح ها داروهام خیلی خوب اشتهام رو کنترل می کنن. شب ها دیگه مثل قبل پرخوری نمی کنم. اون سه بسته چیپسی که خوردم رو توی راه به محل کار خریده بودم و صبح خوردم. کار به جایی رسیده بود که مردم ازم می پرسیدن بابت چیزی استرس داری؟ وقتی نامزدم منو اینجوری دید خیلی نگران شد و گفت بهتره باهاتون درباره ش صحبت کنم، و شاید بشه با دارو کنترلش کرد. می گفت بزرگترین وسواس من این روزا وزنمه و به نظر نمی رسه بتونم خودم کنترلش کنم و باید باهام صحبت کنه.»

روانپزشک: «نکته جالب اینجاست که از یه دیدگاه عینی، تو اصلاً چاق نیستی و اضافه وزن نداری. تمایل تو به کاهش وزن فقط برای رضایت خودته. وزنت نرماله. البته، بعضی ها برای کنترل اشتهاشون دارو مصرف می کنن و بعضاً موفق می شن. اینم یه راهه. ولی بهتره تو زندگی روزمره ت راه هایی برای جایگزینی بعضی عادت ها پیدا کنی. مثلاً چیپس. اینکه بگی "من از همین لحظه چیپس رو ترک می کنم" راحتش نمی کنه. باید این عادت رو با چیزی جایگزین کنی. ترک یه چیز به صورت ناگهانی می تونه حس کمبود تو زندگیت ایجاد کنه.»

من: «با دارو نمی شه کاری کرد؟»

روانپزشک: «می خوای داروی کاهش اشتها مصرف کنی؟ من خودم خیلی مؤثر نمی دونمش، پس گاهی می خورم و گاهی نه، ولی برای دیگران می تونه خیلی متفاوت باشه.»

من: «می خوام امتحانش کنم.»

فهرست مطالب کتاب

به خوانندگان انگلیسی زبان
مقدمه: مواجهه با زخم هایی که اصلاً فکرش را هم نمی کردم داشته باشم
فصل 1: چه اشکالی دارد که بخواهی دوستت داشته باشند؟
فصل 2: لاغری: فشاری که نمی توانم از آن فرار کنم
فصل 3: دیدن خودم از نگاه دیگران
فصل 4: نیاز به زخمی داشتم که بتوانم ببینم
فصل 5: چرا که هم از زندگی می ترسم هم از مرگ
فصل 6: اینکه کسی برای سلامتی من آرزو کند
فصل 7: سالگرد
فصل 8: گسترش زمین میانه درون من
فصل 9: اینطور نیست که دیگران زندگی من را زندگی کرده باشند
فصل 10: خودم بودن، چه در صداقت و چه در دورویی
فصل 11: آیا شجاعت دارم یا نه؟
فصل 12: تفکر منعطف و شجاعت استراحت کردن
فصل 13: دیدن قسمت های درخشان خودم
فصل 14: چون زندگی ادامه دارد
سخن پایانی: دیگر از خودم متنفر نیستم
یادداشتی درباره نویسنده