معرفی و دانلود کتاب گزارش برودک

معرفی کتاب گزارش برودک

کتاب گزارش برودک، داستانی تکان‌دهنده و جذاب از فیلیپ کلودل است. خواننده در این اثر با ماجراهای مردی به نام برودک همراه می‌شود که از طرف اهالی یک روستا ماموریت دارد تا گزارشی درباره‌ی قتل غریبه‌ای مرموز بنویسد. نویسنده در دل این داستان به تفسیر مفاهیمی مانند گناه جمعی، شرارت انسانی و پیامد‌های جنگ در سرزمینی ناشناخته پرداخته. این کتاب برنده‌ی جایزه‌ی مستقل ادبیات داستانی خارجی شده است.

درباره‌ی کتاب گزارش برودک

کتاب گزارش برودک (Brodeck's Report)، اثری خواندنی برای علاقه‌مندان به ادبیات داستانیِ معاصر فرانسه است. فیلیپ کلودل (Philippe Claudel)، نویسنده‌ی کتاب و فیلمساز سرشناس فرانسوی، داستانی تاریخی و جنایی در بستر جهانی دیستوپیایی روایت می‌کند. داستان در روستایی بی‌نام و نشان اتفاق می‌افتد. اهالی این روستا، مردی با نام برودک را برای نگارش گزارشی درباره‌ی قتلِ مردی عجیب استخدام کرده‌اند. برودک، به جای نوشتن گزارشی رسمی، شرحی شخصی از این ماجرا می‌نویسد. خواننده، با خواندن این شرح شخصی، بیشتر به دل داستان فرو می‌رود و با زوایای مختلف این قتل و رفتار مردمان روستا آشنا می‌شود.

گناهان گریزناپذیر

داستان کتاب گزارش برودک با تصمیم اهالی روستا برای کشتن مرد غریبه آغاز می‌شود. در این حیص و بیص، برودک فلش‌بَکی به گذشته می‌زند و یاد خاطره‌های ناگواری می‌افتد که در اردوگاه کار اجباری تجربه کرده است. فیلیپ کلودل، در هیچ‌کدام از بخش‌های رمان گزارش برودک به جنگ جهانی دوم، اشاره‌ای مستقیم نکرده است. با این حال خواننده با مطالعه‌ی این داستان و اتفاق‌های آن، متوجه می‌شود که ماجرای قصه در دوران پس از جنگ جهانی دوم اتفاق افتاده است. در ادامه‌ی داستان، اسرار بیشتری از زندگی و شخصیت اهالی روستا برملا می‌شود. این رویکرد، خواننده را به مطالعه‌ی داستان تا انتها مشتاق نگه می‌دارد.

کتاب گزارش برودک را انتشارات دیدآور با ترجمه‌ی آمنه کرمی، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

جوایز و افتخارات کتاب گزارش برودک

• برنده‌ی جایزه‌ی لایسنس گُنکور در 2007
• برنده‌ی جایزه‌ی مستقل ادبیات داستانی خارجی در 2010

نکوداشت‌های کتاب گزارش برودک

• رمان گزارش برودک در قالب کشفی تازه و یک پرسش که چرا تاکنون او را نمی‌شناختیم، سر می‌رسد و نشان می‌دهد که فیلیپ کلودل به همان‌اندازه‌ای که در سینما هنرمندی توانمند است، در صفحه‌ی سپید کتاب نیز درخشان عمل می‌کند. (نیویورک تایمز)
• این رمان مانند قصه‌های برادران گریم، سرشار از وحشت، دهشت، زیبایی و شگفتی است. (پابلیشِرز ویکلی)

کتاب گزارش برودک برای شما مناسب است اگر

• به مطالعه‌ی ادبیات داستانیِ معاصر فرانسوی علاقه دارید.
• در فکر خواندن داستانی رازآلود در فضای روستایی مرموز هستید.
• به تلفیق ژانرهای تاریخی و جنایی توجه نشان می‌دهید.
• ادبیات جنگ توجه شما را جلب می‌کند.

در بخشی از کتاب گزارش برودک می‌خوانیم

دخترک نابینا سرش را به نشانه‌ی ادب خم کرد و عقب رفت. اُرشویر قبل از ادامه‌دادن صبر کرد تا او در را ببندد.

«این بچه رو می‌بینی برودک، می‌دونی که چشم‌هاش مرده‌ند. با دو تا چشم مرده پا گذاشته تو این دنیا. از چیزهایی که دور و برت می‌بینی، این صندوق، اون پاندول، این مبلی که پدر پدربزرگم با دست‌های خودش ساخته و اون گوشه‌ی جنگل تانِرینگن که از پنجره می‌بینیم، هیچ‌کدوم رو نمی‌بینه. حتماً می‌دونه که همه‌شون وجود دارند، چون احساس‌شون می‌کنه، بوشون رو حس می‌کنه، لمس‌شون می‌کنه، اما نمی‌تونه ببیندشون. تازه اگه هم بخواد، نمی‌تونه. پس نمی‌خواد. وقتش رو با این خواسته هدر نمی‌ده چون می‌دونه هیچ‌کس نمی‌تونه این کار رو واسه‌ش بکنه.»

مکثی کرد و جرعه‌ی بزرگی آبجو نوشید.

«برودک، باید خودت رو مجبور کنی یه‌کم شبیه اون باشی. باید به خواستن چیزی که می‌تونی داشته باشی و چیزی که به کارت می‌آد قانع باشی، بقیه‌ش به هیچ دردی نمی‌خوره. وگرنه راهت رو گم می‌کنی و فکر نمی‌دونم چی‌چی رو می‌ندازه تو سرت، اون فکر رو می‌پزه، تو مغزت می‌جوشوندش و همه‌ی این‌ها واسه هیچ‌چی! یه چیزی رو بهت می‌گم. شبی که قول دادی گزارش رو بنویسی، گفتی که می‌گی من، اما این من می‌خواد بگه همه‌مون. یادته مگه نه؟ خب به خودت بگو همه‌مون به این سخنرانی فکر کردیم و نوشتیمش. شاید من خونده باشمش، اما همه با هم بهش فکر کردیم. به همین قانع باش. برودک، یه لیوان دیگه؟»

توی دهداری وقتی کاغذ را به طرف کاسپار اوسورن دراز کردم، سگرمه‌هایش را در هم کشید. می‌خواست چیزی بگوید ولی لحظه‌ی آخر منصرف شد. پشت‌اش را به من کرد و دو کشو بزرگ را باز کرد. چند تایی دفتر ثبت بزرگ را برداشت تا دست آخر به کارتن قهوه‌ای سوخته‌ای برسد که ده‌ها کاغذ با اندازه‌های مختلف داخل آن روی هم چپانده شده بودند. سریع نگاهی به آن‌ها انداخت، عاقبت دست‌اش را روی برگه‌های سخنرانی گذاشت و بدون کلمه‌ای آن‌ها را به سمتم گرفت.