معرفی و دانلود کتاب موزه جنگ: کمدی سیاه

معرفی کتاب موزه جنگ: کمدی سیاه

کتاب موزه جنگ نمایشنامه‌ای به قلم علی جنید کیلجی اوغلو است. این اثر نمایشی، با بهره‌گیری از ژانر کمدی سیاه با نگاهی طنازانه و نقادانه به مذمت جنگ می‌پردازد. تعدادی گردشگر به دلایلی، مدتی را در یک موزه‌ی جنگ گرفتار می‌شوند، آن‌ها در این مدت خود را با یک بازی مشغول می‌کنند اما کم‌کم حقایقی درباره‌ی جنگ و خشونت‌های بشری برایشان آشکار می‌شود. این نمایشنامه در سال 2022 از سوی یورودرام (Eurodram) به‌عنوان اثر برگزیده انتخاب شد.

درباره‌ی کتاب موزه جنگ

از دیرباز تا کنون، پرداختن به جنگ و تبعات ویرانگر آن یکی از موضوعات مهم و محوری آثار هنری بوده است، پدیده‌ای که نقاب تمدن را از چهره‌ی بشریت کنار می‌زند و خشونت را به آشکارترین شکل ممکن به منصه‌ی ظهور می‌گذارد. علی جنید کیلجی اوغلو (Ali Cüneyd Kılcıoğlu) در نمایشنامه‌ی موزه جنگ (Savaş Müzesi) تلاش کرده است که با بهره‌گیری از عناصر کمدی و تراژدی، طنزی تلخ بیافریند تا مخاطب خود را در پس خنده‌هایش به تأمل و قضاوت وادارد.

موزه جنگ؛ یک کمدی سیاه با خنده‌هایی تلخ

دو زن و سه مرد، شخصیت‌های این نمایشنامه هستند که در طی یک بازدید توریستی، در یک موزه‌ی جنگ گرفتار می‌شوند. آن‌ها از این فرصت استفاده می‌کنند و یک بازی ساختگی ترتیب می‌دهند اما در خلال این بازی درمی‌یابند جنگ و خشونت به تاریخ نپیوسته، بلکه در همین لحظه نیز با زندگی‌شان آمیخته است. علی جنید کیلجی اوغلو در این نمایشنامه‌ی کمدی با نگاهی استعاری از قدرتمندانی می‌گوید که پس از جنگ، سرمست از پیروزی، غنایم را تقسیم می‌کنند و موزه‌ی جنگ می‌سازند. در حالی که بسیاری از افراد در طی جنگ به مهره‌های قدرتمندان بدل می‌شوند و در این راه یا جانشان را از دست می‌دهند و یا زندگی‌شان نابود می‌شود.

علی جنید کیلجی اوغلو، نمایشنامه‌نویس اهل ترکیه در اغلب آثار خود با نگاهی منتقدانه و زبانی طنزآلود و کنایه‌آمیز به مسائل اجتماعی و دغدغه‌های بشری می‌پردازد. نمایشنامه‌ی موزه جنگ که یکی از مهم‌ترین آثار این نویسنده است، در خلال روایتی کمدی، پلشتی‌های جنگ را به تصویر می‌کشد و با پرداختن به مسائلی مثل نژادپرستی و تأثیر جنگ بر فرد و جامعه، رگه‌هایی از تراژدی را به داستان وارد می‌کند. به این ترتیب اثری می‌آفریند که می‌تواند برای تمام دنیا قابل درک و تأثیرگذار باشد.

کتاب موزه جنگ این نمایشنامه‌ی کمدی جذاب و قابل تأمل را کریم عظیمی ججین به فارسی برگردانده و انتشارات مهرگان خرد آن را در دسترس علاقه‌مندان قرار داده است.

کتاب موزه جنگ برای شما مناسب است اگر

• به خواندن نمایشنامه کمدی خارجی علاقه دارید.
• در پی یک نمایشنامه دارک کمدی هستید که به موضوع جنگ و تأثیرات آن بپردازد.
• قصد دارید اثر یکی از مهم‌ترین نمایشنامه‌نویس‌های ترک را بخوانید.
• به درام انتقادی و اجتماعی توجه دارید.

در بخشی از کتاب موزه جنگ: کمدی سیاه می‌خوانیم

سبول: [متن روی در را می‌خواند.] در صورت خطر، وقتی مشخص شد افرادی که در داخل حبس شده‌ن انسان و بی‌ضرر هستن، درها به طور خودکار باز می‌شن تا افراد خارج بشن.

یاره: پس چرا باز نمی‌شه؟ ما که انسان هستیم، مگه نه؟ یعنی اون نمی‌تونه ما رو شناسایی کنه.

تکار: چطور ممکنه!

[بازیگرها کارهای خنده‌دار و عجیبی انجام می‌دهند تا در مقابل چشم الکترونیکی شناسایی شوند.]

سبول: یا ما رو انسان نمی‌دونه یا مضر تشخیص می‌ده. شاید هم ویژگی و مشخصات نژادی این کشور رو برای تشخیص انسان به حافظه‌ش داده‌اند. ما سبزه‌ایم و ظرافت آدمای اینجا رو نداریم... شاید تصویر انسانی که توی هوش مصنوعی آپلود شده متفاوته. یه مسابقۀ زیبایی برگزار شده، هیئت داوران پنج تا هوش مصنوعی بوده و زنای سفیدپوست و بلوند توی مسابقه انتخاب شدن، حتی یه زن سیاه پوست هم کاندیدا نشد، آخه ویژگی‌هایی زیبایی که به هوش مصنوعی داده بودند اونطوری بوده.

یاره: من بلوندم. قبل از اینکه با تور اینجا بیام، موهام رو رنگ کردم تا فکر کنن غربی‌ام. شبیه زن‌های آمریکایی‌ام. پس چرا در باز نمی‌شه؟

نیرای: چه طور انسانی باید باشم؟ باورم نمی‌شه دارم سعی می‌کنم به یک ربات ثابت کنم که انسانم. اون ما رو مضر تشخیص می‌ده؟ ما که اسلحه مسلحه نداریم!

سبول: [به تکار] شاید یکی‌تون داره.

یاره: آهای، من انسانم! یادگرفتن انسانیت از انسان برای هوش مصنوعی فکر خطرناکی بوده! حتی قاچاقچی‌های مواد مخدر توی کشورهای لاتین هم از اینا با انصاف‌ترن.