معرفی و دانلود کتاب پیرزنی با چاقو

معرفی کتاب پیرزنی با چاقو

جوگاک زنی 65 ساله با ظاهری معصوم و رفتاری خیرخواهانه، در ظاهر یک سالمند معمولی به نظر می‌رسد؛ اما در واقع یکی از مرگبارترین نیروهای یک سازمانی مخفی است. ماجرای کتاب پیرزنی با چاقو، حول محور این زن پیچیده می‌چرخد. گو بیونگ مو با شخصیت‌پردازی دقیق و توصیفاتی پرجزئیات، یک تریلر روان‌شناختی پرتعلیق خلق کرده که از همان صفحات ابتدایی، خواننده را درگیر می‌کند.

درباره‌ی کتاب پیرزنی با چاقو

دوران کودکی جوگاک، پر از خاطرات تلخ و گزنده است. او همراه با خواهر و برادران بسیارش در خانه‌ای کوچک و فقیرانه زندگی می‌کرد. در پانزده‌سالگی از خانه‌ی پسرعمویش که او را به‌عنوان خدمتکار پذیرفته بودند، فرار می‌کند و پس از مشقت‌های بسیار با ریو و همسرش آشنا می‌شود. ریو به او پیشنهاد کار در آشپزخانه‌ی یک کلوپ شبانه را می‌دهد. گو بیونگ مو (Gu Byeong-mo) در رمان جنایی و معمایی پیرزنی با چاقو (The Old Woman with the Knife)، با جزئیات بسیاری، مسیر تحول تدریجی جوگاک را از دختری آسیب‌دیده و بی‌پناه به زنی مرگبار و حرفه‌ای ترسیم می‌کند.

اما نقطه‌ی عطف زندگی جوگاک، زمانی بود که یک سرباز آمریکایی قصد تعرض به او را داشت؛ جوگاک در دفاع از خود، با چیزی شبیه به یک سیخ کباب به گلوی سرباز ضربه زد و او را کشت. ریو با دیدن این صحنه خشمگین نشد؛ بلکه با لبخندی گفت: «بدک نیست!» و از آن لحظه به بعد، جوگاک را وارد دنیای زیرزمینی خود کرد. دنیایی که در ظاهر با عنوان «کنترل بهداشت عمومی» فعالیت می‌کرد، اما در واقع شبکه‌ای مخفی از حذف هدفمند افراد نامطلوب جامعه بود.

بانوی پنجه‌طلایی یا پیرزنی با چاقو؟

کم‌کم جوگاک به یکی از مهره‌های کلیدی سازمان تبدیل شد و نیمی از مأموریت‌ها را انجام می‌داد. پس از مرگ ریو در انفجاری مرتبط با فعالیت‌هایشان، جوگاک نه‌تنها به کارش ادامه داد، بلکه بخشی از مدیریت آژانس را بر عهده گرفت. گو بیونگ مو چه خوب توانسته است پیچیدگی‌های روانی و شخصیت جوگاک را در بستر یک تریلر روان‌شناختی به تصویر بکشد. رمان پیرزنی با چاقو یک روایت تند و تیز است؛ از زنی خشن با گذشته‌ای تاریک.

لقب «بانوی پنجه طلایی» را رئیس قدیمی آژانس به جوگاک داده بود. لقبی که او را به چهره‌ای افسانه‌ای در دنیای قاتلان مزدور تبدیل کرد. اما حالا جوگاک پیرزنی با چاقو است؛ با قلبی سیاه و ذهنی تهی از احساسات انسانی. گو بیونگ مو در نقطه‌ای حساس، توئو را وارد داستان می‌کند. توئو نیرویی جوان و گستاخ برای سازمان است؛ نماد نسلی که بدون درک ریشه‌ها و اصول، وارد میدان شده‌اند. او با تحقیر، جوگاک را «مامان‌بزرگ» خطاب می‌کند و روش‌های سنتی او را به سخره می‌گیرد، بی‌آنکه بداند پشت آن سکوت و دقت، سال‌ها خون، زخم و انزوا نهفته است.

گو بیونگ مو با ظرافتی مثال‌زدنی، لایه‌های پنهان شخصیت توئو را به تدریج آشکار می‌کند. او برای خوانندگانش نقشه‌ای غافل‌گیرکننده طراحی کرده است! رمان روانشناسانه‌ی پیرزنی با چاقو را بخوانید و با پایان نفس‌گیر و غیرمنتظره‌اش همراه شوید.

ترجمه‌ی روان نگین فراشیانی و مهشید سجادی، لذت خواندن رمان مهیج پیرزنی با چاقو را دوچندان کرده است. از انتشارات دانش‌آفرین برای چاپ و انتشار این اثر ارزشمند در ژانر جنایی و معمایی سپاس‌گزاریم.

افتخارات کتاب پیرزنی با چاقو

• کتاب برتر نیویورک تایمز
• کتاب پرفروش بین المللی

نکوداشت‌های کتاب پیرزنی با چاقو

• طنزی تلخ و طعنه‌آمیز؛ رمان جنایی پیرزنی با چاقو، انتظارات جامعه از زنان مسن و بدن‌هایشان را به چالش می‌کشد. (Literary Hub)
• تریلری پر از تعلیق که مشابهش را تا کنون نخوانده‌اید. (POPSUGAR)
• یک داستان تیزبینانه! گو بیونگ مو با روایتی جسورانه و نگاهی متفاوت به ساختاری روایی، این رمان جنایی را به رشته‌ی تحریر درآورده است. (The Daily Mail)
• داستان پیرزنی با چاقو با مهارت بسیار پرداخته شده است؛ تریلری انسانی که دارای قلب و احساس است. (Kirkus Reviews)

اقتباس سینمایی از کتاب پیرزنی با چاقو

فیلم پیرزنی با چاقو تریلری اکشن از سینمای کره‌ی جنوبی است که در سال 2025 با اقتباس از رمان تحسین‌برانگیز گو بیونگ مو ساخته شده است. این اثر در تاریخ 20 فوریه 2025 در هفتاد و پنجمین جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم برلین، در بخش ویژه‌ی برلیناله به نمایش درآمد.

کتاب پیرزنی با چاقو برای شما مناسب است اگر

• به داستان‌های جنایی و معمایی علاقه‌مند هستید.
• روایت‌های پرتعلیق، پرفراز و فرود و دارای مضامین روان‌شناسی، برای شما جذاب هستند.
• از مخاطبان جدی ادبیات کره‌ی جنوبی هستید و نویسندگان کره‌ای را دنبال می‌کنید.

در بخشی از کتاب پیرزنی با چاقو می‌خوانیم

جوگاک هیچ وقت زندگی اش را با کسی شریک نشد. اگرچه زندگی کلمه ی مناسبی نبود، چون بیشتر به مکانیزمی برای زنده ماندن شباهت داشت، و هرگز آرزوی روزهایی پر از شادی ها و غم های کوچک را در دلش نپرورانده بود. وقتی با گذشت زمان کمی حالش بهتر شد، عکس نوزاد تازه متولد شده را روی شعله ی اجاق سوزاند و هنگام تماشای سوختن و مچاله شدنش نه تنها پشیمان نشد، بلکه احساس رهایی کرد. او می دانست اگر به عنوانِ یک مادر گاهی تصویر فرزندش را نگاه کند، مجبور می شود با احساسی آمیخته از غم و اشتیاق و گناه کلنجار برود.

با این وجود، جوگاک از یک طرف خلائی را در عمق چشمان یک غریبه دیده بود و با او احساس همدردی می کرد و به طور غیرمنتظره ای رنج از دست دادن کسی که پاره ی تنش بود را می فهمید، و از طرف دیگر با خودش فکر می کرد اگر این نشانه ای از پیری و زوال عقل نیست، پس چه می تواند باشد!

هدف مورد نظر، مدیری سطح متوسط با حوزه ی اختیارات مشخص بود که کلاب شبانه ای را در یک هتل اداره می کرد. کارکنان این مجموعه در ساختمان بی نام و نشانی که حدوداً صد متر از هتل دورتر بود زندگی می کردند، اما مرد جوان به همراه خواهران و برادران کوچکتر از خودش در خانه ای شهری که تنها یک مایل با محل کارش فاصله داشت ساکن بود و این موضوع نشان می داد که رتبه ی قابل قبولی در سازمان دارد. جوگاک نمی دانست افراد بلندمرتبه تر سازمان کجا زندگی می کنند، اما بعید می دانست در همسایگی مرد جوان ساکن باشند.