معرفی و دانلود کتاب پیچفورک دیزنی

معرفی کتاب پیچفورک دیزنی

کتاب پیچفورک دیزنی ماجرای خواهر و برادر دوقلویی است که ورود یک غریبه‌ی جذاب و تهدیدآمیز مسیر امن خیال‌پردازی و دنیای بسته‌ی ایشان را به هم می‌ریزد. فیلیپ ریدلی این نمایشنامه‌ی مدرن را در مرز میان درام، کابوس و رؤیا قرار داده و مخاطب را با تصاویری تیره از ترس، داستان‌گویی و خشونت روبه‌رو می‌کند.

درباره‌ی کتاب پیچفورک دیزنی

پرسلی و هیلی، خواهر و برادری هستند که پس از وقوع حادثه‌ای برای والدینشان، سال‌ها خود را در خانه حبس کرده‌اند. آن‌ها در خانه شکلات می‌خورند، داستان تعریف می‌کنند و به دنیای درونی‌شان تکیه کرده‌اند تا ترس‌های سرکوب‌شده‌ی دوران کودکی را دفع کنند؛ اما شبی، درحالی‌که هیلی خواب است، پرسلی از پشت پنجره غریبه‌ای زیبا را می‌بیند که کوسمو دیزنی نام دارد و هجده سالش است. پرسلی در خانه را باز می‌گذارد و او را به خانه راه می‌دهد. ورود او به همراه مردی ماسک زده به نام پیچفورک گولیر، حلقه امن آن دو را می‌شکند و دنیای خیالی‌شان را با تهدید، آشفتگی و وحشت درهم می‌آمیزد. فیلیپ ریدلی (Philip Ridley) در نمایشنامه‌ی پیچفورک دیزنی (The Pitchfork Disney) با فضایی آشفته از ترس، کابوس، خاطره و داستان‌گویی، مرزهای میان خیال و واقعیت را به تصویر می‌کشد.

نمایش پیچفورک دیزنی؛ نقطه‌ی عطفی در تئاتر بریتانیا

فیلیپ ریدلی اولین بار با نمایشنامه‌ی پیچفورک دیزنی وارد عرصه‌ی تئاتر بریتانیا شد. این اثر نخستین نمایشنامه از سه‌گانه‌ی گوتیک ایست‌اِند به حساب می‌آید و از پیش‌گامان جنبش «In Yer Face» و به‌عنوان نقطه‌ی عطفی در شکل‌گیری دوره‌ای از تئاتر بریتانیا شناخته می‌شود؛ جریانی که با شکستن قواعد سنتی، خشونت، فانتزی و تجربه‌ی مخاطب را وارد صحنه کرد. درباره‌ی این نمایش گفته‌اند که «تغییردهنده چهره‌ی درام بریتانیا» بوده و به نویسندگان نسل بعدی امکان داده که بدون ترس از نقدها، قوانین معمولِ روایت تئاتری را به چالش بکشند.

به‌طور کلی، پیچفورک دیزنی با استفاده از فرم نمایشنامه‌ی مدرن، مرزهای روایت بصری، روانی و ساختاری را جابه‌جا می‌کند. این اثر نه صرفاً یک نمایش، بلکه تجربه‌ای است از کابوس و خیال و ترس که در دل تئاتر رخ می‌دهد. انتشارات دیدآور این نمایشنامه را با ترجمه‌ی حمید دشتی منتشر کرده و یکی از نمایشنامه‌های کلاسیک مدرن را در اختیار مخاطبان فارسی‌زبان قرار داده است.

نکوداشت‌های کتاب پیچفورک دیزنی

• نمایشنامه‌ی فیلیپ ریدلی، با خیال‌پردازی‌های سوررئالش، قدرتی تیز و هشداردهنده دارد؛ نوشته‌ای فارغ از هرگونه انتظار از یک نمایشنامه. (گاردین)
• اولین نمایشنامه‌ای که به طرزی چشمگیر پرزرق‌وبرق و هراس‌آفرین است… این نمایش راهی را گشود برای سبک تند و نوینی که منتقدی چون الکس سیرز آن را «in-yer-face» نامید؛ به‌خاطر شاعرانگیِ تحریک‌آمیزش، به خاطر ترکیب رؤیایی و خطرناکش… نمایشی که هم‌زمان خطر را نشان می‌دهد و آن را واکاوی می‌کند. (تایمز)
• دریچه‌ای که از طریق آن به ترس‌های سرکوب‌شده‌ی دوران کودکی دسترسی پیدا می‌کنیم و از آنجا بیرون می‌آییم با احساسی شبیه مسافری که در قطار ارواح زنده مانده است. (جوییش کرونیکل)

کتاب پیچفورک دیزنی برای شما مناسب است اگر

• به تئاترهای چالشی، تجربی و روان‌شناختی علاقه دارید.
• از روایت‌های خطی و سنتی خسته‌اید و می‌خواهید با اثری روبه‌رو شوید که ذهن را به لرزه درآورد، احساسات زیرپوستی را بکاود و ترکیبی از خواب و بیداری، ترس و پوچی، ایجاد کند.
• به موضوعاتی مانند ترس‌های کودکی، کابوس‌های ناخودآگاه و داستان‌گویی فراتر از واقعیت و تجربه علاقه‌مندید.

در بخشی از کتاب پیچفورک دیزنی می‌خوانیم

شب. اتاقی کم‌نور در ایست‌اِندِ لندن: درِ ورودی چندین قفل دارد، کمد کشویی، میز، صندلی‌هایی با پشتیِ مستحکم، صندلی راحتی، دری منتهی به آشپزخانه‌ای محقر، پنجره. همه چیز فرسوده و کهنه است.

پِرِسلی اِستِرِی، بیست‌وهشت‌ساله، کنار پنجره ایستاده است. او تی‌شرت سیاه و شلوار جین پوشیده است و به فضای تاریک بیرون خیره شده است.

هِیلی اِستِرِی، خواهر دوقلویش، پشت میز نشسته است. او تی‌شرتی سیاه و شلوار جین پوشیده است و با کاغذِ شکلات ورمی‌رود.

صدای پارس سگ‌ها از خیابان شنیده می‌شود.

هِیلی با اضطراب به پرسلی نگاه می‌کند.

پرسلی به هِیلی نگاه می‌کند.

صدای پارس سگ‌ها قطع می‌شود.

هِیلی: توصیفش کن.

پرسلی: دوباره؟

هِیلی: یه بار دیگه.

پرسلی: دفعه‌ی پیش هم همین رو گفتی.

هِیلی: همین رو گفتم؟ یادم نمی‌آد.

پرسلی: ‌ای خدا! دفعه‌ی پیش هم همین رو گفتی، می‌دونی. دفعه‌ی قبل‌ترش هم همین‌طور. هر بار می‌گی «یادم نمی‌آد»، «یادم نمی‌آد».

هِیلی: حالا چرا این‌قدر بداخلاقی؟

پرسلی: چون برای پیش بردن کارهات، هر حرفی رو که به زبونت می‌آد می‌گی.

هِیلی: این‌طور نیست!

پرسلی: همین‌طوره! راستش رو بخوای هِیلی، گاهی فکر می‌کنم تو چیزی نیستی جز یه... اوه، بی‌خیال.