معرفی و دانلود کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم: کتابی برای مادرها و دخترها و مربیان

معرفی کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم: کتابی برای مادرها و دخترها و مربیان

کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم دفتر خاطرات دختری است که در آستانه‌ی نوجوانی قرار دارد و با تغییراتی در زندگی و دنیای اطرافش روبه‌رو می‌شود. باربارا بیکر هولستاین در این خاطرات که در بسیاری مواقع صورت داستانی پیدا می‌کند، لحظات بامزه، گیج‌کننده و پر احساس زندگی دختر را با زبان ساده بازگو می‌کند و داستانی درباره‌ی رازها، احساسات و تغییراتی می‌گوید که هر دختر جوان در مسیر رشد تجربه می‌کند.

درباره‌ی کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم

دختر بی‌نام کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم (Secrets: You Tell Me Yours and I'll Tell You Mine Maybe) نوشته‌ی باربارا بیکر هولستاین (Barbara Becker Holstein)، در دفتر خاطراتش درباره‌ی زندگی تازه‌اش می‌نویسد. خانه‌ی جدید، مدرسه‌ی جدید، نوزاد تازه متولد شده در خانواده، دوستان جدید و حتی پسری که دلش را برده! او تلاش می‌کند رازهایش را کشف کند، با چالش‌هایش روبه‌رو شود و بفهمد کدام رازها را باید با دیگران در میان بگذارد و کدام را باید در دل نگه دارد. این دفتر خاطرات پر از تجربه‌های واقعی دوران نوجوانی است.

در مسیر رشد، بلوغ و خودشناسی با کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم

باربارا بیکر هولستاین، نویسنده و روان‌شناس، کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم را در ادامه‌ی کتاب «حقیقت دارد من یک دخترم و خیلی چیزها می‌دانم» نوشته و مخاطب را با همان شخصیت قوی و ملموس همراه می‌سازد. در کتاب اول، دختر با تجربیات نخست مدرسه، دوستی و احساسات روبه‌رو بود؛ اما در کتاب حاضر که شخصیت اول کتاب به سنین نوجوانی نزدیک‌تر شده، موضوعات پیچیده‌تر و واقعی‌تری را مثل تغییرات بدن، روابط جدید، جذابیت عشق نخست و چالش‌های اجتماعی تجربه می‌کند. به‌عبارت دیگر، کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم به عمق بیشتری از احساسات و رازهای نوجوانی می‌پردازد و به خواننده کمک می‌کند بهتر بفهمد چگونه می‌توان در مسیر رشد، به خودشناسی رسید.

کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم داستانی است واقعی، صمیمی و ساده درباره‌ی روزمرگی‌ها و کشمکش‌های روحیِ دختر نوجوانی که تلاش می‌کند سر از رازهای زندگی خود درآورد. این کتاب با ترجمه‌ی نداشادنظر و چاپ نشر ایران‌بان تجربه‌ی شخصی و آشنای هر کسی است که دوران نوجوانی را پشت سر گذاشته یا در آستانه‌ی آن است و رازهای سخت و ارزشمندی برای خود دارد.

کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم برای شما مناسب است اگر

• دختری نوجوان در گروه سنی 12 سال و بالاتر هستید و تغییرات جسمی و روانی دوران بلوغ را تجربه می‌کنید.
• والدین، آموزگار یا مشاور نوجوانان هستید و می‌خواهید دنیای درونی آن‌ها را بهتر درک کنید و در حل مسائل یا بحران‌های دوره‌ی نوجوانی به آن‌ها یاری برسانید.
• جلد قبلی، یعنی کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و خیلی چیزها می‌دانم، برایتان جذابیت داشته و علاقه‌مندید ادامه‌ی ماجراهای این دختر را نیز بخوانید.

در بخشی از کتاب حقیقت دارد من یک دخترم و رازهایی دارم: کتابی برای مادرها و دخترها و مربیان می‌خوانیم

امروز بابا سر راهش مرا برد مدرسه. صبح زود بیدار شدم و دوش گرفتم. حتی از لوسیون ضدعرقی که مامان تابستان برایم خریده بود، استفاده کردم. وقتی آن را زیر بغلم می‌مالیدم، احساس خوبی داشتم. باید از لوسیون استفاده کنم. دوست ندارم زیر بغلم بوی بد بدهد!

لباس‌های جدیدم را پوشیدم؛ یک پیراهن آستین‌ کوتاه که زیر آن یک ژاکت یقه‌اسکی نارنجی کم‌رنگ بود. کفش‌های جدید و جوراب‌های ساق بلند قهوه‌ای‌ام را هم پوشیدم. بعد صبحانه خوردیم. مامان نان برشته‌ی فرانسوی درست کرده بود. زیاد اشتها نداشتم؛ انگار معده‌ام مثل سنگ، سفت شده بود.

بعد سوار ماشین شدیم و به طرف دبیرستان رفتیم. در اسپرینگ‌پورت بچه‌ها تا کلاس هشتم در یک ساختمان بودند. اما در دبیرستان جدیدم، ساختمان کلاس هفتمی‌ها، هشتمی‌ها و نهمی‌ها جداست. ساختمان کلاس هشتمی‌ها، بزرگ است و نمای آن از آجر قرمز ساخته شده است و سه طبقه دارد.

وارد دفتر مدیر مدرسه که شدم، پاهایم می‌لرزید. عرق کرده بودم و قلبم تند تند می‌زد. راهروها پر از دانش‌آموز بود و من هیچ کدام‌شان را نمی‌شناختم! بچه‌های بزرگ‌تر غول‌پیکر به نظر می‌رسیدند. پسرها مثل آدم‌ بزرگ‌ها، قدبلند بودند. دخترها لباس‌های زیبایی به تن داشتند و سرگرم حرف زدن با هم بودند. جرأت نداشتم به آن‌ها نگاه کنم.

مدیر مدرسه، آقای پالمکوئیست، جلو آمد و به ما خوش‌آمد گفت. او خیلی مهربان بود. بابا پرونده‌ام را به او داد و او نگاهی به آن انداخت. بعد گفت: «می‌بینم که تو یه دختر جوون زبر و زرنگی. این‌جا هم باید خوب درس بخونی. من یه کلاس خیلی خوب برات در نظر گرفتم.»

کمی خیالم راحت شد. هنوز ناخن‌هایم را در پوست دستم فشار می‌دادم، اما مثل قبل عرق نکرده بودم. برای آن‌که آرام بگیرم، دستم را روی قاب گردنبندم گذاشتم و بارها و بارها روی آن دست کشیدم.