معرفی و دانلود کتاب هیولای دریا: کتاب دوم مجموعه اقلیم‌های افسانه‌ای

معرفی کتاب هیولای دریا: کتاب دوم مجموعه اقلیم‌های افسانه‌ای

بارکلی تورن و گرگ سیاهش، «ریشه»، در ادامه‌ی ماجراجویی‌های مجموعه‌ی اقلیم‌های افسانه‌ای این بار پا به سرزمین دریا می‌گذارند. کتاب هیولای دریا از آماندا فودی داستان ماجرایی است که در آن طوفان‌های مرموز، هیولاهای چهار بال و افسون‌هایی ناشناخته، آرامش جهان را تهدید می‌کنند. بارکلی در سفری پرخطر به جزیره‌ی مانسی باید یاد بگیرد قدرتش را مهار کند، به دوستانش اعتماد کند و با حقیقتی روبه‌رو شود که می‌تواند مرز میان انسان‌ها و موجودات جادویی را برای همیشه تغییر دهد.

درباره‌ی کتاب هیولای دریا

بارکلی تورن که رویایش پرورش دادن قارچ در شهر اجنبی‌ها یعنی مردم بدون جانورهای جادویی بود، به یک افسونگر تبدیل شده و به دریای خاکستری رازآلود روبه‌رویش خیره گشته است. کتاب هیولای دریا (The Weeping Tide) جلد دوم مجموعه اقلیم‌های افسانه‌ای به قلم آماندا فودی (Amanda Foody)، نویسنده‌ی پرفروش نیویورک تایمز، است. بارکلی، کارآموز جوان افسونگری با گرگ سیاه غول‌پیکرش ریشه، پیوندی ناگسستنی دارد و همراه دوستانش به سفری تازه می‌رود. مأموریت آن‌ها رسیدن به جزیره‌ی مانسی و کشف راز طوفان‌هایی است که در اقلیم دریا به پا شده‌اند. اما در میانه‌ی راه با حمله‌ی هیولاهای دریایی، موجودات بالدار غول آسا و رازهای پنهان زیادی روبه‌رو می‌شوند. ماجراجویی ساده‌ی آن‌ها به نبردی میان ترس و اعتماد، انسان و طبیعت بدل می‌شود.

وقتی جادو از عمق دریا برمی‌خیزد

در داستان فانتزی هیولای دریا، آماندا فودی حال و هوای جلد اول را حفظ می‌کند ولی دنیای خیالی‌اش را گسترش می‌دهد. ما همراه با شخصیت‌ها، در بندرها، جزیره‌ها و دریاهای ناشناخته غرق می‌شویم و توصیف‌های پرتحرک و دقیق، ماجراجویی را پیش می‌برند. فودی در روایتش بین لحظه‌های اکشن و گفت‌وگوهای صمیمی تعادل برقرار کرده؛ شوخی‌های ویولا، تندمزاجی تدگ و تردیدهای بارکلی باعث می‌شوند ماجرا طبیعی‌ و زنده به نظر برسد.

در جلد دوم از مجموعه‌ی اقلیم‌های افسانه‌ای، تمرکز روی رشد شخصیتی بارکلی است؛ پسری که هنوز نمی‌داند چطور قدرتش را کنترل کند و باید یاد بگیرد مسئولیت افسونش را بپذیرد. رابطه‌اش با ریشه عمق بیشتری پیدا کرده و از یک پیوند ناخواسته به همکاری آگاهانه تبدیل می‌شود. آماندا فودی نشان می‌دهد که چگونه اعتماد می‌تواند ترس‌ها را از میان بردارد و چگونه دوستی‌ها در دلِ خطر شکل می‌گیرند.

داستان ماجراجویانه‌ی هیولای دریا با تلاش انتشارات دلتا و با ترجمه‌ی آلا پاک عقیده به دست شما رسیده است.

نکوداشت‌های کتاب هیولای دریا

• ماجراجویانه و اسطوره‌ای بود! من عاشق اینم که آماندا فودی داستان را از زاویه‌ی افکار شخصیت اصلی و احساسات ریشه (گرگ همراه او) نوشته است. (کاربر گودریدز)
• این قسمت از داستان واقعا خواندنی و دل‌نشین است؛ دنیایی که در جلد اول ساخته شده بود، با همان حال‌وهوای بازیگوش و خیال‌انگیز در داستان علمی تخیلی هیولای دریا ادامه پیدا می‌کند... دنباله‌ای شیرین و صمیمی که قطعا دل طرفداران این مجموعه را به دست می‌آورد. (Kirkus Reviews)

کتاب هیولای دریا برای شما مناسب است اگر

• می‌خواهید به یک نوجوان داستانی هیجان‌انگیز و ماجراجویانه هدیه بدهید.
• داستان‌های فانتزی و تخیلی را بیشتر از هر ژانر دیگری دوست دارید.
• از طرفداران انیمیشن چگونه اژدهای خود را آموزش دهید (How to Train Your Dragon) یا مجموعه رمان ناتوان (Powerless) هستید.

در بخشی از کتاب هیولای دریا: کتاب دوم مجموعه اقلیم‌های افسانه‌ای می‌خوانیم

رونا از آن آدم‌هایی بود که دوست نداشتی به پروپایش بپیچی. پالتوی چرمی با زره‌ی جنگجوها را می‌پوشید و زخم زشت روی سمت راست صورتش، خط سفید و صورتیِ موج‌داری روی پوست زیبایش انداخته بود. رونا افسونگرِ نگهبان مشهوری بود؛ شش‌بار قهرمانِ دولینگ شده بود و آن‌قدر ترسناک بود که لقب نیش غروب را از آن خود کرده بود.

طبق معمول ویولا دومونت، هم‌گروه بارکلی و تدگ، در سایه‌ی رونا ایستاد و با نارضایتی نچ‌نچ کرد.

ریشه غرغر کرد؛ چون همه‌ی جانوران بیشتر مسیر سفر و موقع گذشتن از شهر اجنبی‌ها، توی علامت طلایی روی دست افسونگرها زندانی بودند؛ آن جا دست و پایشان بسته بود و کسی آن‌ها را نمی‌دید. برای بارکلی درس عبرت شده بود ریشه را قایم کند چون اجنبی‌ها حتی با دیدن سایه‌ی افسونگرها، دنبال مشعل و چنگکشان می‌رفتند.

بارکلی اعتراض کرد: «از صبح تا حالا هیچ‌کی رو توی جاده ندیده‌ایم. ریشه دلش می‌خواد بدوئه. نمی‌شه...؟»

«نه متاسفانه.» رونا به دوردست اشاره کرد. «بلند شو ببین چرا.»

بارکلی بلند شد و به پایین تپه نگاه کرد. دهکده‌ای با سنگفرش خاکستری کنار کرانه‌ی دریا کز کرده بود و دود از دودکش‌های کجشان بلند می‌شد.

قلب بارکلی از هیجان تالاپ‌تلوپ کرد؛ بالاخره سفرشان تمام شده بود.

بارکلی به ریشه گفت: «ببخشید پسر.» و بعد او را به علامت روی شانه‌ی فرستاد. علامت روی پوست رنگ‌پریده‌ی بارکلی تکان خورد؛ انگار ریشه دلخور شده بود، اما بعد چندبار در یک دایره قدم زد، خودش را جمع کرد و خوابید.

سپس گروه از تپه پایین آمد و از مسیر پرپیچ‌وخمِ خاکی سمت روستا رفت.