معرفی و دانلود کتاب بازنگری در تکنیک بالینی

معرفی کتاب بازنگری در تکنیک بالینی

کتاب بازنگری در تکنیک بالینی، شما را در جریان رویکردهای نوینِ درمان‌های روانکاوانه قرار می‌دهد. فرد بوش، نویسنده‌ی کتاب و مدرس روانکاوی، ماحصل تجربه‌های خود را در این اثر به اشتراک گذاشته است. پس از مطالعه‌ی کتاب حاضر با باورهای رایج درباره‌ی تکنیک روانکاوی آشنا می‌شوید و در جریان مکتب‌های روابط اُبژه قرار می‌گیرید.

درباره‌ی کتاب بازنگری در تکنیک بالینی

کتاب بازنگری در تکنیک بالینی (Rethinking Clinical Technique)، اثری علمی و کاربردی برای آشنایی با رویکردهای نوین در حوزه‌ی روان‌درمانی است. فرد بوش (Fred Busch)، مدرسِ روانکاوی، ناظر بالینی در موسسه‌ی روانکاوی میشیگان و نویسنده‌ی کتاب حاضر، دیدگاه جدیدی درباره‌ی تکنیک‌های روان‌درمانی بالینی پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. نویسنده با مثال‌های بالینی دقیق، به خواننده نشان می‌دهد که چه زمانی و چگونه برای کمک به افزایش استقلال و توانایی خوداندیشیِ مراجعین باید مداخله کند. شیوه‌ای که فرد بوش در این اثر مطرح کرده، روشی جامع است که می‌توان آن را با دیگر رویکردهای روانشناسی ادغام کرد.

مطالب کتاب بازنگری در تکنیک بالینی با توضیح باورهای رایج درباره‌ی تکنیک روانکاوی، آغاز می‌شود. فرد بوش پس از آن توضیحاتی پیرامون نقش تقلیل‌یافته و در حال گسترش ایگو و همچنین تاریخچه‌ی مختصری از روانشناسیِ ایگو ارائه می‌دهد. با درک نقش محوری ایگو در فرایند تغییر در روانکاوی، روش‌های جدیدی برای مفهوم‌سازی در زمینه‌ی درک و تفسیر پیش روی روانشناسان قرار می‌گیرد. بر اساس دیدگاه‌های فرد بوش، ایگو صرفاً ساختاری دفاعی نیست، بلکه در مرکز تکنیک بالینی قرار دارد. هدف اصلی نویسنده، تقویت این دیدگاه و تکنیک روانکاوی بالینی با محوریت بخشیدن به ایگو در فرایند درمان‌های روانی است.

روانشناسی ایگو از نگاه فرد بوش

بوش در بخش بعدی کتاب بازنگری در تکنیک بالینی از نقش تقلیل‌یافته برای ایگو سخن رانده است. نویسنده به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد که آیا ویژگی‌های خاصی در ایگو و جایگاه آن در ساختار روان وجود دارد و آیا این ویژگی‌ها در ماهیت نگرش روانشناسان به فرایند تغییر در روانکاوی نقش دارند؟

فرد بوش، روابط اُبژه و مدل ساختاری را در ادامه‌ی کتاب بازنگری در تکنیک بالینی بررسی کرده است. اُبژه، تصاویری درونی‌شده از افراد مهم در زندگی یک فرد است. نویسنده در بخشی مهم، مکاتب روابط اُبژه را کاملاً توضیح داده است. مطالب کتاب حاضر با توضیحاتی درباره‌ی علل چندگانه و کارکردهای آن خاتمه پیدا می‌کند.

کتاب بازنگری در تکنیک بالینی را انتشارات قطره با ترجمه‌ی مریم اسماعیلی نسب، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

در نکوداشت کتاب بازنگری در تکنیک بالینی

• دکتر فرد بوش، با شیوه‌ای محترمانه، بسیاری از مفروضاتِ تکنیک روانکاوی را زیر سؤال برده و در عین حال، به بسط دیدگاه خود درباره‌ی اهمیت روانشناسی ایگوی معاصر در کار بالینی، صرف‌نظر از دیدگاه تحلیلگرانه، ادامه داده است. این کتاب که به سبک معمول و شفافِ نویسنده و همراه با مثال‌های بالینی فراوان نگاشته شده، تفکر نویسنده را حتی در مواجهه با موضوعات پیچیده، روشن می‌کند. از آنجایی که دکتر بوش نحوه‌ی درک مراجعین را از دیدگاه‌های گوناگون شرح داده و در عین حال، برای سنجش آمادگیِ آن‌ها در پیاده‌سازی مفاهیم، به روانشناسی ایگوی معاصر متوسل شده، این اثر نقش یک پل ارتباطی میان مکاتب مختلف را ایفا می‌کند و مطالعه‌ی آن برای هر فرد علاقه‌مند به کار بالینی، لازم است. (آرنولد دی. ریچاردز، دکترای پزشکی، سردبیر ژورنال انجمن روانکاوی آمریکا)

کتاب بازنگری در تکنیک بالینی برای شما مناسب است اگر

• در حوزه‌های روانشناسی فعالیت می‌کنید و به دنبال منبعی برای به‌روزرسانی آموزه‌های خود در زمینه‌ی تکنیک‌های بالینی می‌گردید.
• روان‌کاو روان‌درمانگر هستید و می‌خواهید با تحقیقات به‌روز در زمینه‌ی تکنیک‌های بالینی آشنا شوید.

در بخشی از کتاب بازنگری در تکنیک بالینی می‌خوانیم

در زمان‌های مختلف، روان‌شناسان رابطه‌ای، درمانگران بین‌فردی، نظریه‌پردازان روان‌شناسی خود و نظریه‌پردازان بینافاعلیتیْ تکنیک‌های کلاسیک را به دلیل مبتنی بودن بر غریزه، نظریه‌ی آسیب‌شناسی روانی و نظریه‌ی تکنیک غیرمرتبط با اُبژه به بوته‌ی نقد کشیده‌اند. اگرچه این نگاه چندان هم غیرواقعی نیست، مهم است که درکی از تاریخچه‌ی این دیدگاه داشته باشیم. تا سال 1914، شواهدی از چالش فروید در خصوص نقش روابط اُبژه در شکل‌گیری علائم، به‌طور خاص، و رفتار انسان، به‌طورکلی، مشاهده می‌شود. همان‌طور که اغلب درمورد فروید صدق می‌کند، او این چالش را آغاز اکتشاف می‌دانست، نه حرف آخر. سندلر و همکاران (‌1991) نیز ‌در بحث درمورد مقاله‌ی «درباره‌ی خودشیفتگی» این‌طور نوشته‌اند:

این مقاله را می‌شود به‌درستی یکی از نقاط عطف در تفکر فروید در نظر گرفت که به درک ما از منبع انگیزش به‌عنوان منبعی به‌غیراز ارضای غریزی، پیش‌بینی ظهورِ نه‌تنها نظریه‌ی ساختاری بلکه نظریه‌ی روابط اُبژه و همچنین اهمیت مفهوم خودپِنداره در مقابل ایگو و بسیاری از تحولات نظری بعدی انجامید. فروید، همان‌طور که در متن خود به‌روشنی بیان می‌کند، به‌خوبی آگاه بود که این شروع بحثی طولانی‌مدت است و نه‌فقط صرفاً طرح موضوع مثل زمانی‌که او تعدادی از موضوعات خاص را فهرست می‌کند و درمورد آن‌ها می‌گوید: «موضوعاتی که پیشنهاد می‌کنم فعلاً کنار بگذاریم تا زمانی‌که در قالب موضوعات کاری زمان کشف آن‌ها فرابرسد.» (ص 92) با اطمینان می‌شود گفت که فروید مقاله‌ی خود با عنوان «درباره‌ی خودشیفتگی» را با ژرف‌اندیشی «مقدمه» نامید؛ این کار او آگاهانه بود و نه از روی اظهار فروتنی. (صص x-ix)

بااین‌حال، دیدگاه‌های فروید در چارچوب زبانی و مفهومی ارائه می‌شوند که به‌شدت تحت تأثیر مدل انرژی است. نتیجه گیج‌کننده است، چون باوجوداینکه می‌دانیم داریم دیدگاه‌های جدیدی از فروید می‌بینیم، اما او تلاش می‌کند تا با کاهش این یافته‌ها به مدل قدیمی کاهش تنش اهمیت آن‌ها را کم‌رنگ کند.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه‌ی دبیر مجموعه
درباره‌ی نویسنده
یادداشت دکتر فرد بوش بر ترجمه‌ی فارسی کتاب
1. برخی از باورهای رایج درباره‌ی تکنیک روانکاوی
2. نقش تقلیل‌یافته برای ایگو
3. نقش در حال گسترش ایگو
4. تاریخچه‌ی مختصری از روان‌شناسی ایگو
5. روابط اُبژه و مدل ساختاری
6. مکاتب روابط اُبژه
7. علل چندگانه، کارکردهای چندگانه
​منابع