معرفی و دانلود کتاب آفتابگردان در زمستان

معرفی کتاب آفتابگردان در زمستان

لیلی پس از مرگ در تصادف رانندگی، سفری تازه را آغاز می‌کند و با چالش‌های جدیدی روبه‌رو می‌شود. او در کتاب آفتابگردان در زمستان روحی سرگردان است که ارتباطی دوباره با پدر، مادر و برادرش برقرار می‌کند و سؤال‌هایی درباره‌ی هویت و معنای زندگی ذهنش را درگیر می‌کند. فیلیدا شریمپتون در این کتاب، رمانی روان‌شناختی و فلسفی برای نوجوانان خلق کرده که در سال 2019 برنده‌ی جایزه‌ی اسکاتلندی رِد (Red) شده است.

درباره‌ی کتاب آفتابگردان در زمستان

یک صبح سرد یکشنبه، لیلی کنار جاده بیدار می‌شود. او نمی‌داند چگونه به آنجا رسیده است. همه چیز آرام و زیباست تا وقتی ماشین پلیس و سپس آمبولانس می‌آیند و لیلی با دیدن بدن خود متوجه می‌شود که مرده است. او مجبور است بدن خودش را دنبال کند و شاهد فروپاشی خانواده‌اش باشد. اما بن، برادر دوقلویش، فرصتی عجیب به او می‌دهد. او به لیلی اجازه می‌دهد تا به طور موقت از بدنش استفاده کند. اما در شرایطی که فرصتی تازه برای لیلی فراهم شده تا زندگی کند، آیا لیلی حاضر است بدن بن را برگرداند؟ فیلیدا شریمپتون (Phyllida Shrimpton) در کتاب آفتابگردان در زمستان (Sunflowers in February) داستانی روان‌شناختی و فلسفی با موضوع مرگ و زندگی برای نوجوانان نگاشته تا به بررسی پیچیدگی‌های احساسات انسانی، فرآیند سوگواری و روابط خانوادگی بپردازد.

نگاه به زندگی از زاویه‌ی دید یک روح سرگردان

رمان آفتابگردان در زمستان از نگاه یک روح روایت می‌شود و احساسات و سردرگمی‌های او را در مواجهه با زندگی پس از مرگ روایت می‌کند. انتخاب این موضوع و زاویه‌ی دید برای داستان این فرصت را برای نویسنده فراهم می‌کند تا عناصر ماوراءالطبیعه را وارد داستان کند و از نگاهی تازه، متفاوت و خلاف معمول به موضوعاتی چون مرگ، فقدان، روابط خانوادگی و فرصت‌های دوباره بپردازد. فیلیدا شریمپتون با خلق شخصیت‌هایی پیچیده و موقعیت‌های احساسی، داستانی جذاب و تأثیرگذار ارائه می‌دهد که خواننده را به تفکر درباره‌ی ارزش زندگی و روابط انسانی وامی‌دارد.

فلسفه اگزیستانسیالیسم در رمان آفتابگردان در زمستان

نقدهای مختلفی بر این نکته تأکید دارند که رمان آفتابگردان در زمستان با تم‌هایی از فلسفه اگزیستانسیالیستی نگاشته شده است. لیلی که پس از مرگ در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارد، با چالش‌های مرتبط با هویت و معنای وجود خود روبه‌رو می‌شود و در تلاش است تا از طریق اشغال بدن برادر دوقلویش، بن، دوباره تجربه‌های زندگی را حس کند. این جست‌وجو برای یافتن معنا و هویت در شرایط پس از مرگ، بازتابی از دغدغه‌های فلسفی اگزیستانسیالیستی است که فیلیدا شریمپتون در قالب داستانی درام آن را برای نوجوانان مطرح می‌کند.

در مجموع باید گفت رمان آفتابگردان در زمستان داستانی فلسفی و روان‌شناختی برای نوجوانان است که با ترکیب درام، مؤلفه‌های ماورایی و زبانی طنزآمیز، زمینه‌ای برای تأمل در مفاهیم عمیق فراهم می‌کند.

کتاب حاضر را نشر ایران‌بان با ترجمه‌ی مریم رفیعی منتشر کرده است.

نکوداشت‌های کتاب آفتابگردان در زمستان

• جذاب و تأمل‌برانگیز. (مجله‌ی جونو)
• آفتابگردان در زمستان]کتابی تلخ و شیرین، درخشان و امیدبخش برای زندگی است. (ضمیمه‌ی آموزشی تایمز)
• این رمان نوجوانان که هم خنده‌دار است و هم دلخراش به شکلی تأثیرگذار بررسی می‌کند که پس از مرگ لیلی در تصادف اتومبیل چه اتفاقی می‌افتد. مشکل این است که لیلی اصلاً مطمئن نیست که آیا واقعاً می‌خواهد ادامه دهد یا نه. (کاربر آمازون)

کتاب آفتابگردان در زمستان برای شما مناسب است اگر

• نوجوان هستید و به داستان‌هایی با موضوع مرگ، زندگی پس از مرگ، خانواده، غم و امید علاقه دارید.
• دوست دارید داستانی احساسی همراه با طنز ملایم و لحظات انسانی عمیق بخوانید و علاوه‌بر سرگرمی، درباره‌ی زندگی و آنچه واقعاً اهمیت دارد، تأمل کنید.
• به رمان‌های فلسفی و روانشناختی علاقه‌مندید.
• رمان‌هایی به سبک آثار جان گرین را می‌پسندید و می‌خواهید داستانی با زاویه‌ی جدید و متفاوت درباره‌ی فقدان و تأثیر آن بر اطرافیان بخوانید.

در بخشی از کتاب آفتابگردان در زمستان می‌خوانیم

شب یکشنبه بود و مامان نیتان داشت شام درست می‌کرد. نیتان در سالن مشغول تماشای تلویزیون بود و صدای خنده‌ی خاموشش گاه و بیگاه از لای در به گوش می‌رسید.

مامان نیتان بطری نوشیدنی‌ای را از قفسه‌ی نوشیدنی‌ها انتخاب کرد و کمی از آن را به موادی اضافه کرد که دورتادور گوشت در ماهیتابه‌ی روی گاز رومیزی جلز و ولز می‌کردند. بعد دو لیوان بزرگ برداشت و هر دو را پر کرد. جرعه‌ای از نوشیدنی‌اش خورد و بعد ظرف سفالی کوچکی را برداشت و کمی نمک دریایی به غذا اضافه کرد. نگاهی به ساعت انداخت و خطاب به نیتان صدا زد: «امروز میری بیرون؟»

نیتان برنامه‌ای را که در حال تماشایش بود، متوقف کرد و با تنبلی پاهایش را روی کاناپه‌ی کرم‌رنگ بزرگ و پَردار دراز کرد و خمیازه کشید. «فردا شب. قراره با بچه‌ها بریم بیرون، ولی هنوز نمی‌دونیم کجا. چطور؟»

«چون دارم دسر مورد علاقه‌ات رو درست می‌کنم. پودینگ اسفنجی تافی. ولی یه کم طول می‌کشه آماده بشه. می‌خواستم مطمئن شم خونه هستی که بخوریش.»

نیتان صدا زد: «چه عالی. ممنون، مامان.» بعد دوباره تلویزیون را روشن کرد؛ می‌دانست علاقه‌ی شکم خالی‌اش به آشپزی مامان بیشتر از علاقه‌ی گوش‌هایش به آواز خواندن بلند او در آشپزخانه است.

مامان نیتان جرعه‌ی دیگری از نوشیدنی‌اش خورد. بعد مقدار زیادی فلفل داخل غذا ریخت و همه‌ی ترکیبات را با قاشق چوبی هم زد و کمی از آن چشید. سری برای خود تکان داد، یک جرعه‌ی دیگر از لیوانش خورد و در حالی که آهنگ یک آگهی تبلیغاتی در تلویزیون را زمزمه می‌کرد، آخرین کلماتش را به آواز فریاد کشید. «... شست‌وشویتان را به ما بسپارید.» همان لحظه پدر نیتان که برای کمک به همسایه بیرون رفته بود، برگشت.