معرفی و دانلود کتاب دانه‌ای زیر برف

معرفی کتاب دانه‌ای زیر برف

کتاب دانه‌ای زیر برف رمانی اجتماعی از اینیاتسیو سیلونه است که با زبان و لحنی ساده، تلاش و مقاومت در برابر بی‌عدالتی و سرکوب را به تصویر می‌کشد. این رمان که در سال‌های حضور و سلطه‌ی فاشیسم در اروپا خلق شده، از آثار مهم ادبیات ایتالیاست که به‌صورت نمادین دل‌مشغولی‌های اخلاقی و اجتماعی انسان را در جامعه‌ای زیر سلطه‌ی دیکتاتوری به نمایش می‌گذارد.

درباره‌ی کتاب دانه‌ای زیر برف

پیترو اسپینآ که در رمان نان و شراب (Vino e Pane) با فاشیسم مبارزه می‌کند و در این مسیر، درگیر تعقیب و گریز شده و با زندگی مخفیانه در لباس یک کشیش شاهد بی‌عدالتی، فقر و بحران‌های انسانی و اجتماعی است، در کتاب دانه‌ای زیر برف (Il seme sotto la neve) باز می‌گردد و بار دیگر با دشواری‌های اخلاقی و اجتماعی روبه‌رو می‌شود. ارتباط او با افراد اطرافش، از جمله دوستان ساده و بی‌ادعا، نشان‌دهنده‌ی روحیه‌ی مقاومت انسانی است. این کتاب سومین بخش از سه‌گانه‌ای به نام آبروتسو (The Abruzzo Trilogy) نوشته‌ی اینیاتسیو سیلونه (Ignazio Silone)، نویسنده‌ی ایتالیایی، است که روایت تصویری از زندگی روزمره انسان‌های ساده در قالبی نمادین ارائه کرده است: دانه‌ای که زیر برف زندگی می‌کند، اگرچه در زیر سرما پنهان است، اما آماده‌ی رشد و شکوفایی است.

سه‌گانه‌ی بزرگ اینیاتسیو سیلونه

اینیاتسیو سیلونه با نام اصلی سکوندینو ترآنکوئیللی (Secondino Tranquilli)، نویسنده و فعال سیاسی ایتالیایی بود که در سال‌های 1930 تحت حکومت فاشیستی مجبور به تبعید شد و در سوئیس به نوشتن پرداخت. او پیش از تبعید، عضو حزب کمونیست بود؛ اما به‌دلیل اختلافات ایدئولوژیک و مخالفت با استالینیسم از آن جدا شد و به زوریخ سوئیس رفت. او در سوئیس با نام مستعار «اینیاتسیو سیلونه» به نوشتن آثار ضد فاشیستی و اجتماعی پرداخت. آثاری که تأثیر قابل‌توجهی بر ادبیات قرن بیستم گذاشت. سه رمان فونتامارا (Fontamara)، نان و شراب (Pane e vino) و دانه‌ای زیر برف سه‌گانه‌ای هستند که اینیاتسیو سیلونه در سال‌های تبعید نوشت و در آن‌ها مبارزه با فاشیسم و ظلم و تلاش برای رسیدن به صلح را بازتاب داد.

مقاومت در برابر پوچی در کتاب دانه‌ای زیر برف

اینیاتسیو سیلونه رمان دانه‌ای زیر برف را بین سال‌های 1939 تا 1940 نوشته است. این رمان نخستین‌بار در سال 1941 به زبان آلمانی و بعدها به زبان ایتالیایی منتشر شد. رمان دانه‌ای زیر برف یکی از آثار مهم ادبیات معاصر ایتالیا به شمار می‌آید که نه‌فقط به‌خاطر ارزش هنری، بلکه به خاطر عمق اجتماعی و اخلاقی‌اش ستایش شده است. اینیاتسیو سیلونه در این اثر نشان می‌دهد که زندگی انسان حتی در بدترین شرایط سیاسی و اجتماعی، همچون برفی سخت و سرد، می‌تواند مقاومت کند و پایدار بماند. بسیاری از نقدهای ادبی، از این رمان به‌عنوان اثر برجسته‌ای یاد کرده‌اند که انسانیت، وجدان اخلاقی و مقاومت در برابر پوچی را به‌تصویر می‌کشد و مخاطب را به تأمل در سرنوشت اجتماعی و انسانی می‌کشاند.

دانه‌ای زیر برف اثری است تأمل‌برانگیز و انسانی که با زبانی ساده و درعین‌حال عمیق به موضوعاتی مانند عدالت، مقاومت، دوستی و معنای واقعی آزادی می‌پردازد. روایت کردن از روحیه‌ی مردمی که در برابر زور و فساد سر خم نمی‌کنند، این کتاب را به اثری فراتر از یک داستان ساده تبدیل کرده است. انتشارات نگاه این کتاب را با ترجمه‌ی سیروس شاملو منتشر کرده و یکی از آثار مهم ادبیات ایتالیا را در اختیار خوانندگان فارسی‌زبان قرار داده است.

کتاب دانه‌ای زیر برف برای شما مناسب است اگر

• به ادبیات اجتماعی با موضوع مبارزه با فاشیسم، ظلم و بی‌عدالتی علاقه‌مندید.
• از داستان‌های ادبیات معاصر اروپا و رمان‌های کلاسیک ایتالیایی با عمق انسانی و اخلاقی لذت می‌برید.
• فونتامارا و نان و شراب، کتاب‌های دیگر این نویسنده‌ی ایتالیایی را خوانده‌اید و دوست دارید ادامه‌ی ماجرای پیترو اسپینآ را بخوانید.

در بخشی از کتاب دانه‌ای زیر برف می‌خوانیم

بیرون برف می‌بارد و باد به گاهِ سرخِ غروب صفیر می‌کشد. دن کوریولانو و پدر گابریلۀ واعظِ فرقۀ مشتاقان پاها را به بدنۀ یک کوزه خاکسترِ گرم چسبانده‌اند. دن کوریولانو تازه از شهر رم آمده و با یک لباس نوی چهارخانه و یک جفت کفش زرد آفتاب‌گردانی و یک دوجین مثبت‌اندیشی که او را جوان‌تر از قبل نشان می‌دهد در مجلس ظاهر شده است. سبیل را به‌دقت تابانده، روغن‌زده و تیز و فانوسی از دو سوی گونه‌های سرخ‌اش بیرون کشیده است. موهایش را پارافین مبسوطی زده و دو چشمان براق‌اش ترکیبی از رخسار مردی‌ست به شوغ‌آمده و شوخ‌کودک است. روبروی او قاریِ کلیسا در عبای سیاه و بلند فرقۀ مشتاقان نشسته و عبای او به نمادی از مسیح بر چلیپای تاج‌خاره برسر تزئین یافته و به این واعظ، وجناتی غمگین و طلسم‌شکن بخشیده است. پدر گابریله پیرمردی از فرم افتاده و استخوانی و نی‌قلیانی و بیمار به نظر می‌رسد و بی‌تردید آدمی خوب‌نخورده و خوب نیاشامیده به چشم می‌خورد.

چشمانش چون دو مورچۀ ریز در لحظه این‌طرف آن‌طرف می‌جهند و هنگام ِ قدم برداشتن کاملاً تعطیل‌اند، چون راه رفتن او نیازی به دیدن ندارد و از روی حافظه راه می‌رود. دن کوریولانو فرصت را به‌خاطر حضور دن گابریله غنیمت دانسته و برای او تجربۀ آخرین سفرش به شهر رم را حکایت می‌کند. او معتقد است در این سفرِ آخر تجربه‌هایی ورای همان ملودی‌های کسالت‌بارِ گذشته کسب کرده است؛ یعنی به‌طور غیرمنتظره‌ای به نقش‌اولی‌های زیرِِ نورافکن و دوربین‌های فیلم‌برداری نزدیک شده است. دن کوریولانو با این تجربۀ جدید هرجا گوش مجانی گیر بیاورد این تجربۀ غلوآمیز را با آب‌وتاب حکایت می‌کند و حتا ثانیه‌ها را هم شرح می‌دهد. از شرح صداها، حرکت‌ها و رفتارهای کوچک درنمی‌گذرد و خودش را باد می‌کند و اتفاق کوچک را حادثه‌ای بزرگ نشان می‌دهد و بانی خنده‌های بلندی می‌شود که در سرسراهای تاریخی به رقص می‌آید.