معرفی و دانلود کتاب زنی که هایکو می‌سرود

معرفی کتاب زنی که هایکو می‌سرود

کتاب زنی که هایکو می‌سرود مجموعه‌ی شش داستان کوتاه جنایی از سیچو ماتسوموتو، نویسنده‌ی ژانر رازآلود و کارآگاهی ژاپن است. در این داستان‌ها، جنایت تنها بهانه‌ای است برای کندوکاو در ذهن و انگیزه‌ی آدم‌هایی که در پیچیدگی‌های اخلاقی و اجتماعی گرفتار هستند. نویسنده با تعلیق دقیق، شخصیت‌پردازی عمیق و پایان‌های هوشمندانه، دیدی تازه به ادبیات جنایی می‌دهد و بیشتر از اینکه فقط معما را حل کند، ذهن خواننده را درگیر پیامدهای رفتار انسان‌ها می‌کند.

درباره‌ی کتاب زنی که هایکو می‌سرود

هیکوسوکه اوچیبوری، مرد موفقی بود. او پس از سال‌ها کار به عنوان یک بازاریاب دوره‌گرد، به جایی رسیده بود که در مغازه‌اش مبلمان اقساطی می‌فروخت. او در شهر فوکوئودا شهرت چشمگیری به دست آورده بود و در عرض پنج سال چنان رشدی کرده بود که به یکی از رقیبان اصلی کاسب‌های قدیمی بدل شده بود. اما یک نقطه‌ی تاریک در گذشته‌ی هیکوسوکه وجود داشت. او سرمایه‌ی اولیه‌اش را با سرقت از بانک به دست آورده بود و در این حادثه کسی را کشته بود. یک همدست هم داشت که نصف پول را به او داده بود. «همدست»، اولین داستان از کتاب زنی که هایکو می‌سرود (The Voice and Other Stories) نوشته‌ی سیچو ماتسوموتو (Seichō Matsumoto) است. این کتاب مجموعه داستانی جنایی است که شامل شش داستان جنایی از ادبیات ژاپن می‌شود.

سیچو ماتسوموتو: نقطه‌ی عطف در ادبیات جنایی ژاپن

سیچو ماتسوموتو، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان ژاپن در قرن بیستم و یکی از جنایی‌نویسان ژاپنی است که این ژانر ادبی را در ژاپن دگرگون کرد. تا پیش از او، ادبیات پلیسی ژاپن، مطابق الگوی نویسندگانی چون آگاتا کریستی پیش می‌رفت و بر معماهای پیچیده، کارآگاهی نابغه و راه‌حلی هوشمندانه متکی بود که چندان به واقعیت اجتماعی ارتباطی نداشت. اما سیچو ماتسوموتو این معادلات را بر هم زد و نوعی از داستان جنایی را در ژاپن پایه‌گذاری کرد که تحولات اجتماعی و اقتصادی ژاپن پس از جنگ را تحلیل می‌کرد. او در داستان‌های جنایی خود، به‌جای نوابغ شرور از مجرمان عادی می‌گوید، به‌جای فانتزی بر واقع‌گرایی تأکید دارد و به‌جای آنکه بر کشف هویت قاتل تمرکز کند، به کشف انگیزه‌ی جنایت می‌پردازد.

جنایت‌های معمولی از آدمکش‌های معمولی

در مجموعه داستان جنایی زنی که هایکو می‌سرود، سیچو ماتسوموتو از قتل‌های جزئی و بی‌اهمیتی در زندگی روزمره ژاپن می‌گوید. وقایع مختلفی که از بدبیاری‌های معمول روزانه، حسادت‌های کوچک یا ترس‌های خیالی تغذیه می‌شوند و در نهایت تبدیل به واقعیت می‌شوند. کارمندان معمولی، مأموران بی‌اراده، اخاذان، عاشقان ناامید یا بازاریابان، قهرمانان ساده این داستان‌ها هستند؛ چه به عنوان قربانی و چه به عنوان جنایتکار. سیچو ماتسوموتو با ظرافت ما را به دنیای این آدمکش‌های معمولی جامعه‌ی ژاپن در دل قطارها، خیابان‌های توکیو یا شهرهای کوچک می‌برد و با نگاهی دقیق و انسانی نشان می‌دهد که چگونه جنایت‌ها ریشه در زندگی روزمره، فشارهای اجتماعی، تناقض‌های شخصی و انگیزه‌های پنهان دارند؛ طوری که خود جامعه هم در شکل‌گیری و تداوم این جنایت‌ها سهیم است.

در نهایت مجموعه داستان جنایی-معمایی زنی که هایکو می‌سرود، یکی از کتاب‌های جنایی ژاپنی است که نگاهی متفاوت به جنایت می‌اندازد و وجوه پنهان آن را در بستری از زندگی روزمره نشان می‌دهد. انتشارات مهرگان خرد این کتاب را با ترجمه‌ی دومان بهرامی منتشر کرده و در اختیار علاقه‌مندان به ادبیات جنایی ژاپن قرار داده است.

کتاب زنی که هایکو می‌سرود برای شما مناسب است اگر

• عاشق ادبیات جنایی و رازآلود کلاسیک، خصوصاً ادبیات ژاپن هستید.
• به داستان‌هایی جنایی از ادبیات ژاپنی پس از جنگ جهانی دوم علاقه دارید.
• از داستان‌های کوتاه با عمق فکری و روایت‌های جذاب لذت می‌برید و به شخصیت‌پردازی روان‌شناسانه در کنار معماهای پیچیده علاقه‌مندید.

در بخشی از کتاب زنی که هایکو می‌سرود می‌خوانیم

نامه‌ای عجیب از فردی کاملاً غریبه به نام اومتانی دریافت کردم. نامه ثبت‌شده فرستاده شده بود و وقتی آن را باز کردم با تعجب دیدم حوالۀ پولی به مبلغ چهار هزار یِن داخلش است.

وقتی نامه را خواندم شوکه شدم. نویسنده گفته بود که از بستگان میاکو است و فکر می‌کند مردی را که نُه سال پیش میاکو را کشته پیدا کرده است. از من خواسته بود به کیوتو بروم و آن مرد را شناسایی کنم. ظاهراً شنیده بود که من میاکو را با مردی در قطار دیده‌ام.

نُه سال گذشته است. زمان چقدر سریع می‌گذرد.

آن موقع از یاواتا به زادگاهم در استان شیمانه برگشته بودم. غذا در آن روزها کمیاب بود برای همین مرخصی گرفتم تا از غذاهای سالم روستا لذت ببرم. آن روز از دیدار دوستی در تسودا برمی‌گشتم. قطار پر از مردمی بود که برای خرید غذا به روستاها می‌رفتند.

وقتی در قطار بین جمعیت راه می‌رفتم زنی صدایم کرد: «آقای ایشیوکا!» میاکو بود که در بار هاتسوهانا در یاواتا کار می‌کرد. من مشتری ثابت آن جا بودم و میاکو را خوب می‌شناختم. چهره‌ای گِرد و دوست‌داشتنی داشت. راستش خودم هم کمی به او علاقه داشتم.

دیدن کسی از یاواتا در آن جا غافلگیرکننده بود.

گفتم: «میاکو؟ تو آخرین کسی بودی که انتظار داشتم اینجا ببینم! چه اتفاق عجیبی!» کجا می‌ری؟»

میاکو با هیجان جواب داد: «برای استراحت دارم می‌رم چشمۀ آب گرم. توی شیمانه کلی چیز برای خرید پیدا می‌شه شاید موقع برگشت چیزی بخرم.»

فکر کردم سفری به این دوری فقط برای چشمۀ آب گرم کمی عجیب است. بعد متوجه مردی شدم که کنارش نشسته بود. مرد بیرون را نگاه می‌کرد و سیگار می‌کشید.

فهمیدم میاکو با این مرد سفر می‌کند. پوست نارنگی روی زمین جلوی پایشان بود که نشان می‌داد با هم صمیمی‌اند. احتمالاً نارنگی را از هاگی خریده بودند.

کمی حسادت کردم اما بیشتر احساس غریبی به من دست داد. حس‌وحال صحبت نداشتم. وقتی در هامادا پیاده شدم قول دادم وقتی برگشتم به بار سر بزنم. اما نمی‌دانستم که دیگر هرگز میاکو را نخواهم دید.

بعد از بازگشت به یاواتا گاهی به بار هاتسوهانا می‌رفتم اما میاکو آن جا نبود. از یکی از دخترهای بار پرسیدم: «میاکو از اینجا رفته؟»

او جواب داد: «آره رفته.»

شوکه شدم.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت مترجم
سیچو ماتسوموتو: حقیقت، سرنوشت و تاریکی پنهان ژاپن مدرن
مقدمه
داستان اول/ همدست
داستان دوم/ چهره
داستان سوم/ رمان دنباله‌دار
داستان چهارم/ فراتر از تمام سوءظن‌ها
داستان پنجم/ صدا
داستان ششم/ زنی که هایکو می‌سرود