معرفی و دانلود کتاب مادرم

معرفی کتاب مادرم

کتاب مادرم سوگنامه‌ی آلبر کوئن در اندوه از دست دادن مادرش است. نویسنده در این کتاب خاطرات دوره‌های مختلف زندگی خود و ارتباط با مادرش را مرور می‌کند. این اثر که در واقع ادای دینی به تمام مادران محسوب می‌شود، مرثیه‌ای سرشار از عشق، صداقت و صمیمیت را پیش روی خواننده قرار می‌دهد.

درباره‌ی کتاب کتاب مادرم

آلبر کوئن (Albert Cohen)، رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و شاعر سوئیسی، در دوره‌ای از زندگی خود ناچار شد برای در امان ماندن از دست نازی‌ها، از فرانسه به لندن بگریزد. بعد از این فرارِ ناگزیر، طولی نکشید که خبر فوت مادرش در مارسی به او رسید. این دوری فرصت سوگواری در مراسم خاک‌سپاری مادر را از او گرفت. ازاین‌رو، دست به قلم برد تا غم و اندوه درونی‌اش را روی کاغذ بیاورد. این نوشته‌ها در ابتدا در نشریه‌ی فرانس لیبر به چاپ رسید و مدتی بعد در قالب کتابی تحت عنوان کتاب مادرم (Book of My Mother) منتشر شد.

کتاب زندگی‌نامه‌ی کتاب مادرم اولین بار در سال 1954 به انتشار رسید و همچنان محبوبیت خود را در میان خوانندگان حفظ کرده است. در این کتاب تکان‌دهنده و تأثربرانگیز مادر آلبر کوئن در محوریت قرار دارد؛ زنی معمولی و در عین حال والا که در زمان نگارش این یادداشت‌ها، دیگر در کنار پسرش نیست اما تمام زندگی خود را برای فرزندش و به خاطر او زیسته است.

آلبر کوئن این کتاب را با غم تنهایی آغاز می‌کند و رنج انسان را به جزیره‌ای متروک تشبیه می‌کند که در نظر دیگری بی‌اهمیت است. برای همین خودش برای تسلای غمش تلاش می‌کند و به سراغ نوشتن می‌رود تا خود را با کلمات دلداری بدهد. او تلاش می‌کند بدون هیچ نقابی بنویسد و از قلمش می‌خواهد تا از اندک رمق جوانی بهره بگیرد و رها و فارغ از قیدها روی کاغذ روان شود. در این کتاب خاطرات، به قول آلبر کوئن، کلمات از خون گذشته لبریزند و عطر گذشته را در فضا می‌پراکنند.

وقتی با قلم آلبر کوئن طوفانی از احساسات را تجربه می‌کنید

احساسات آلبر کوئن در سراسر کتاب بسیار پرفرازونشیب است، گاهی از شدت شور، خشم و بهت به اوج می‌رسد و گاهی از فرط غم، ندامت و احساس گناه در سراشیبی ناتوانی فرومی‌غلتد. او همراه با نوشته‌هایش در سوگ مادرش می‌گرید و لحظات مختلفی را که در گذشته با او سپری کرده به یاد می‌آورد. به این ترتیب با مرور این خاطرات، خواننده مادر کوئن را به شکل‌های گوناگونی می‌بیند؛ او گاهی نگهبانی شجاع و قدیسه است و گاهی زنی گوشه‌گیر که زندگی کوچکش را پذیرفته و در آرامش و سکون به حیات خود ادامه می‌دهد.

درواقع آلبر کوئن در این کتاب با فوران احساساتش، بیزاری خود را از مرگ و حیرت عمیقش از رهاشدگی را به شکلی پرقدرت بازتاب می‌دهد. به این ترتیب نه‌تنها با غم از دست دادن مادر رویارو می‌شود، بلکه خواننده را نیز با خود همراه می‌کند تا به درونش بنگرد و رابطه با مادرش را مرور کند. کتابی که کوهن بعد از نگارش آن اظهار کرد: «اگر پس از خواندن این سرود مرگ، حتی فقط یکی از شما، شبی با مادر خود با مهر بیشتری رفتار کند، من و مادرم بیهوده ننوشته‌ایم».

کتاب کتاب مادرم، این اثر تأمل‌برانگیز و سرشار از احساس را نشر ماهی با ترجمه‌ی محمدمهدی شجاعی به چاپ رسانده است.

نکوداشت‌های کتاب کتاب مادرم

• این کتاب کوچک دلخراش، آن‌چنان تأثیرگذار است که ارزش دو بار خواندن را دارد. (پابلیشرز ویکلی)
• گمان نمی‌کنم کسی تابه‌حال زیباتر، عمیق‌تر و باوقارتر از آلبر کوئن درباره‌ی مادر و احساساتی نظیر مهربانی، حسرت و پشیمانی نوشته باشد. (Le Voix du Nord)
• کتاب مادرم، تأملی در احساس گناه است، زیرا کوئن در سوگواری برای مادرش در حقیقت برای کودکی ازدست‌رفته‌اش می‌گرید. این اثرِ تا مغز استخوان، اندوهناک و پاییزی با انسانیتی تمام‌وکمال و هنری بی‌ریا نوشته شده است؛ صمیمی‌ترین ادای احترام پسری غافل. (دیوید کاورد، مترجم زبان فرانسوی)
• اینکه اثری هم می‌تواند تا این حد غمناک باشد و هم به طرزی والا طنزآمیز، باعث می‌شود کتاب مادرم به یک پیروزی ادبی بدل شود. (Shelf Awareness)

کتاب کتاب مادرم برای شما مناسب است اگر

• به خواندن کتاب خاطرات و زندگی‌نامه و آثار اتوبیوگرافی علاقه دارید.
• دلتان می‌خواهد اثری عمیق درباره‌ی روابط انسانی و با نگاهی ویژه بر رابطه‌ی مادر و فرزندی بخوانید.
• با اندوه فقدان دست‌وپنجه نرم می‌کنید و می‌خواهید با خواندن روایتی متناسب، به آرامش برسید.

در بخشی از کتاب مادرم می‌خوانیم

همان‌جا مى‌نشست، مالامال از عشق به خانواده‌اش. در دل از هرآنچه پخته و تمیز و مرتب کرده بود با آنان سخن مى‌گفت. گهگاه به آشپزخانه مى‌رفت و با دست کوچکش، مزین به حلقه‌ى درخشان پیوندى فرخنده، قاشق چوبین را برمى‌داشت و با آن چند ضربه‌ى ماهرانه و هنرمندانه و البته یکسره غیرضرورى به کوفته‌هایى مى‌زد که آهسته در سس گوجه‌فرنگى یاقوت‌فام مى‌غلتیدند. دستان تپل و کوچکى داشت، پوشیده با پوستى بس لطیف، دستانى که من با اندکى دورویى و عشقى بى‌نهایت تحسینشان مى‌کردم، چون رضایت ساده‌لوحانه‌اش خشنودم مى‌ساخت. در آشپزى بسیار زبردست بود و در باقى کارها بسیار خام‌دست. این بانوى پیر و تر و فرز در آشپزخانه‌اش ناخدایى استوار و نامدار بود. آه اى ضربه‌هاى ساده‌دلانه‌ى مادر در آشپزخانه، اى ضربه‌هاى قاشق بر کوفته‌ها، آه اى آیین‌هاى شگفت، اى زخمه‌هاى سنجیده و نرم و ظریف، اى زخمه‌هاى بیهوده و بى‌اثر، اى زخمه‌هاى عشق‌آفرین و خشنودى‌بخش که به روح اطمینان‌یافته‌اش مى‌گفتید ببین، همه‌چیز روبه‌راه است و کوفته‌ها نیز بى‌نقصند و باب طبع آن دو مرد مشکل‌پسند، آه اى ضربه‌هاى سنجیده و ساده‌لوحانه و تا ابد ازدست‌رفته، اى زخمه‌هاى مادرم، آن زنى که به‌تنهایى در آشپزخانه لبخندى نادیدنى بر لب مى‌آورد، اى شکوه خامدستانه و شگرف او، اى شکوهمندى مادر.

از آشپزخانه برمى‌گشت و دوباره مى‌نشست، بسیار محجوب و در کسوت کاهنى خانگى، قانع به قسمت ناچیز و دلپذیرش، یعنى تنهایى محتوم، صرفا آراسته به حضور شوهر و پسرش که او هم خدمتگزارشان بود و هم پاسدارشان. این زن، که زمانى جوان و زیبا بود، دختر فرامین موسى به شمار مى‌آمد، فرامینى اخلاقى که برایش از خدا نیز مهم‌تر بودند.