معرفی و دانلود کتاب آلیس آدامز

معرفی کتاب آلیس آدامز

تا کجا می‌توان برای دیده شدن، حقیقت خود را پنهان کرد؟ کتاب آلیس آدامز برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر در سال 1922، به قلم بوث تارکینگتون داستان دختری جاه‌طلب است که می‌خواهد در جامعه‌ای سختگیر، جایگاه خودش را پیدا کند. رمانی واقع‌گرایانه که وضعیت قشر متوسط آمریکا در آغاز قرن بیستم را به تصویر کشیده است.

درباره‌ی کتاب آلیس آدامز

برای آلیس، دختری از طبقه‌ی متوسط، دعوت شدن به یک مهمانی اشرافی حکم بلیط بخت‌آزمایی‌ای را داشت که چاره‌ای جز برنده شدن در آن نمی‌یافت. اما او با آن پیراهن دست‌دوز و شاخه‌های پژمرده‌ی بنفشه، گویی تمام زندگی‌اش را در معرض ویرانی می‌دید. در چهره‌ی خندان و شاداب این دختر بیست و دو ساله چیزی در حال رنگ باختن بود؛ چیزی نمانده بود تمام آرزوها و رویاهایش برای داشتن زندگی‌ای بهتر، در گرمای خفه‌کننده‌ی ایندیانا آب شود.

رمان کلاسیک آلیس آدامز (Alice Adams) به قلم بوث تارکینگتون (Booth Tarkington)، داستانی است از درد مشترک طبقه‌ی کارگر در اوایل قرن بیستم در آمریکا. آلیس با پدری ساده‌دل و ناکام، مادری همیشه ناراضی و برادری قمارباز زندگی می‌کند. زندگی‌شان خاکستری و کسالت‌بار است. پدرش ویرژیل آدامز در یک کارگاه کار می‌کند اما دوست ندارد وضعش را تغییر دهد، از دیگر سو مادر آلیس به همسرش فشار می‌آورد تا زندگی مرفه‌تری برایشان تأمین کند. در این حین آلیس از تلاش باز نمی‌ایستد. او پس از مدت‌ها به یک مهمانی اشرافی دعوت شده و حالا باید سرنوشتش را تغییر دهد.

وقتی که شاهزاده‌ی رویاها وارد می‌شود

آلیس در مهمانی حاضر می‌شود. او در میان زرق و برق حاضران با لباسی دست‌دوز و دسته‌گل بنفشه‌ای که از باغچه‌ی خانه‌شان چیده، احساس ضعف و ناکامی می‌کند اما در این حین با مردی ثروتمند به نام آرتور آشنا می‌شود و باید اضطرابش را زیر نقابی خندان پنهان کند. مادر آلیس تصمیم می‌گیرد درباره‌ی جایگاه اجتماعی‌شان به آرتور دروغ بگوید و آلیس، ناچار، در این نمایش همراهی‌اش می‌کند. وقتی که آرتور برای یک مهمانی به خانه‌ی آدامزها دعوت می‌شود، بخار خفه‌کننده‌ای همه جا را فرا گرفته. مادر آلیس می‌خواهد برای شام کلم بروکسل‌های گران‌قیمتی آماده کند تا خودشان را اشرافی جلوه دهد اما تنها چیزی که نصیب همه می‌شود بوی نامطبوع کلمی است که گلدان‌های کم‌جان رز در خانه نمی‌توانند آن را بپوشانند.

بوث تارکینگتون در این رمان رئالیسم اجتماعی با نگاهی دقیق و شفقت‌آمیز، طنزی آرام و رنجی پنهان را به نثرش تزریق کرده است. آلیس در دست او به قهرمانی بدل شده که شکستش آرام و انسانی است. در رمان عاشقانه‌ی آلیس آدامز شاهد گفت‌وگوهای زنده و صحنه‌هایی به یاد ماندنی هستیم که در آن ظرافت زنانه و فشار اجتماعی در هم می‌پیچند و حقیقتی درخشان اما اندوه‌بار را پدید می‌آورند. این عاشقانه‌ی کلاسیک را می‌توانید با ترجمه‌ی معصومه قدرتی در نشر افکار جدید بخوانید.

اقتباس‌های سینمایی از کتاب آلیس آدامز

• در سال 1923، فیلم صامتی با وفاداری به رمان با بازی فلورنس ویدور در نقش آلیس و کارگردانی رولند وی. لی ساخته شد که حال و هوای اجتماعی و اختلافات طبقاتی را با ایما و اشاره نشان می‌داد.
• اقتباس بعدی در سال 1935 به کارگردانی جرج استیونز صورت گرفت و این بار کاترین هپبورن در نقش آلیس ظاهر شد. این فیلم با وجود وفادار نبودن به رمان و پایان‌بندی متفاوت، یکی از آثار ماندگار سینمای هالیوود محسوب می‌شود و توانست نامزد جایزه‌ی اسکار برای بهترین فیلم شود.

کتاب آلیس آدامز برای شما مناسب است اگر

• فیلم اقتباسی این رمان واقع‌گرایانه را دیده‌اید و دلتان می‌خواهد داستان آن را بخوانید.
• به داستان‌هایی با محوریت زنان و جایگاه اجتماعی آن‌ها در جامعه علاقه‌مند هستید.
• دوست دارید یک رمان کلاسیک آمریکایی عاشقانه با افت و خیز فراوان بخوانید.

در بخشی از کتاب آلیس آدامز می‌خوانیم

برای دختری به زیبایی او گذراندن این دورانِ بد سخت‌تر از کسانی بود که چهره‌ی خوبی نداشتند. اِلا داولینگ مانند مجسمه‌ی چوبی ‌رنگ‌وجلا داده، خونسرد و بی‌حالت پشت به دیوار نشسته بود و رقص‌ها را یکی پس از دیگری تماشا می‌کرد؛ آلیس فکر کرد، اگر مانند اِلا مثل مجسمه باشی و مادرت کنارت باشد بسیار راحت‌تر است ‌ دست‌کم می‌توانی وانمود کنی به عنوان تماشاچی آمده‌یی کنار مادرت بنشینی، و به خودت وعده‌ی رقصیدن با مردهایی را که سرسری تو را نگاه و رد می‌کنند نمی‌دهی... اولین‌بار نیست. «اولین‌بار نیست» و این‌جا است که دلت آتش می‌گیرد! چرا فکر کردی این‌بار با دفعه‌های دیگر فرق دارد؟ چرا به خاطر چیدن صدها بنفشه کمر خودت را شکستی؟

به خاطر تک‌تک لحظه‌هایی که مجبور بود آن صحنه را حفظ کند، بیش‌تر و شدیدتر از آن مردهای جوانِ ابله در درگاه‌ها متنفر می‌شد، آلیسِ خوشرو دلش می‌خواست به روی پاهایش بجهد و سرشان فریاد بکشد: «‌ای احمق‌ها!» پسرها دست در جیب به ستون‌ها تکیه داده یا روبه‌روی یکدیگر ایستاده بودند و بی‌توجه می‌خندیدند. در نظر آلیس ارزشِ آن‌ها بیش‌تر از گوشتِ گاوی که لباس بر تن کرده، نبود. دلش می‌خواست به آن‌ها بگوید که بیش از این نیستند؛ و ظالمانه بود اجازه دهی باور کنند لُرد‌های جوان هستند. آن‌ها جز وقت‌کُشی کاری نمی‌کردند. یعنی ارزش او کم‌تر از کُشتن وقت بود؟ ظاهرا گاوهای پست این‌طور فکر نمی‌کردند. بالاخره یکی از آن‌ها پشت به دیوارِ راهرو تکیه داده و با او صحبت کرد، تنها کسی بود که آلیس تنهایی‌اش را به صحبتِ با او ترجیح می‌داد.