معرفی و دانلود کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم: داستان کودکی که دنیا را از نگاهی متفاوت نسبت به ما می‌بیند

معرفی کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم: داستان کودکی که دنیا را از نگاهی متفاوت نسبت به ما می‌بیند

کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم نوشته‌ی یورگ شوبیگر، داستانی کوتاه و تأمل‌برانگیز است که با نگاهی روان‌شناسانه به روابط خانوادگی و رشد شخصیت کودکان می‌پردازد. این اثر با زبان ساده اما عمیق، تجربه‌های درونی یک کودک را در مواجهه با خانواده و احساسات پیچیده‌ی زندگی روزمره روایت می‌کند و خواننده را به سفری احساسی و فکری دعوت می‌کند که هم دلنشین و هم آموزنده است.

درباره‌ی کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم

کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم (Mutter, Vater, ich und sie) از زبان پسری روایت می‌شود که عاشق سؤال کردن است. او مادری کم‌حرف و پدری دارد که علاقه‌مند است به سؤال‌ها پاسخ دهد. همچنین خواهری دارد که فقط «او» می‌نامدش. این پسر وقایع اطراف و تعاملات خود را با پدربزرگ، مادربزرگ و همسایه‌ها بازگو می‌کند و تجربیات خود را به عنوان یک کودک، به شکل یادداشت بیان می‌کند. یورگ شوبیگر (Jürg Schubiger) در این کتاب از منظر یک کودک به جهان نگاه می‌کند؛ تأملات و آرزوهای او را بازتاب می‌دهد و درون کودک را با تمام وجود به تصویر می‌کشد.

روایت یک کودک از جهان پیرامون

کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم، روایت یک کودک و تعاملات او با والدین و اطرافیان نزدیکش است. نویسنده به صورت ظریف و دقیق، لحظه‌های کوچک زندگی روزمره را بازتاب می‌دهد و نشان می‌دهد چگونه این تجربه‌ها بر رشد شخصیت و درک کودک از خود و دیگران تأثیر می‌گذارند. تضادها، احساسات ناگفته و لحظات سکوت، محور روایت را شکل می‌دهند و خواننده را به دنیای درونی شخصیت اصلی نزدیک می‌کنند. در میان این‌ها، دیالوگ‌های بزرگ‌ترها و بچه‌ها جاری است و با رفتاری متفاوت از ارتباط متداول بین والدین و فرزندان فضایی گرم و خانوادگی را منعکس می‌کند.

تأمل یک کودک در زندگی، معنا و روابط

کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم، کودکان و نوجوانان را به تأمل در زندگی تشویق می‌کند و در شکل‌دهی ارزش‌های خوب و الگوی فکری درست برای آن‌ها مؤثر است. کودکان و نوجوانان با مطالعه‌ی این کتاب روابط خانوادگی و احساسات خود و دیگران را بهتر درک کرده و مهارت‌های همدلی و تفکر انتقادی خود را تقویت خواهند کرد. همچنین، مواجهه با موقعیت‌های پیچیده‌ی عاطفی و تحلیل رفتارها، ابزاری برای مدیریت هیجانات و شناخت بهتر خود به آن‌ها می‌دهد. هم‌زمان بزرگ‌ترها با مطالعه‌ی این کتاب، با کودک درون خود مواجه می‌شوند تا دوباره بتوانند کودکی را در اطرافشان ببینند که پرسشگر است و نگاهی تازه به جهان اطراف دارد.

در مجموع، داستان حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم داستانی روان‌شناسانه و تأمل‌برانگیز است که با بررسی روابط خانوادگی و تجربه‌های عاطفی کودکان، هم دوست‌داشتنی و سرگرم‌کننده و هم آموزنده است. نشر ایران‌بان این کتاب را با ترجمه‌ی الهام مقدس منتشر کرده تا خوانندگان را به تفکر درباره‌ی زندگی، احساسات و رشد شخصیت دعوت کند و یک نگاه عمیق به دنیای کودکی ارائه دهد.

کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم برای شما مناسب است اگر

• در گروه سنی 9 تا 12 هستید و به ادبیات روان‌شناختی و داستان‌های تأمل‌برانگیز علاقه‌مندید.
• فرزندی در آستانه‌ی بلوغ و نوجوانی دارید و می‌خواهید نگاه و احساسات او را بهتر درک کنید.
• بزرگسال هستید و به کتاب‌هایی که از نگاه یک کودک جهان پیرامون را بازتاب می‌دهند، علاقه دارید.

در بخشی از کتاب حقیقت دارد من یک فیلسوف کوچکم: داستان کودکی که دنیا را از نگاهی متفاوت نسبت به ما می‌بیند می‌خوانیم

پدر مرا صدا زد تا از زیر زمین‌، یک شیشه مربای آلوچه بیاورم. حوصله نداشتم. روز یکشنبه اصلا حوصله‌ی این جور کارها را ندارم.

او پرسید حوصله ندارم‌، یعنی چه؟ اگر نوشابه در یخچال نباشد، می‌شود یک یخچال بدون نوشابه، اگر روباهی در جنگل نباشد‌، می‌شود یک جنگل بدون روباه. و اگر حوصله در تونباشد، می‌شوی یک توی بدون حوصله؟ مثل یک فنجان بدون قهوه، یک گاراژ بدون ماشین؟

این سؤال‌های پدر اوضاع را بهتر نمی‌کرد‌، بلکه بدتر هم می کرد. گفتم: «حوصله ندارم، حوصله‌ی هیج چیز را. دلم نمی‌خواهد هیچ مربای آلوچه‌ای بیاورم یا بخورم. همین‌طور هیچ نان و کره‌ای بخورم یا هیچ سؤالی بشنوم، هیچی.»

خواهرم گفت: «من هم نان نمی‌خواهم» و بشقاب نان وکره را از جلوی خودش کنار زد. زدم به سینه‌اش. او گریه کرد. پدر او را روی زانویش گذاشت.

مادر پرسید: «اگر حوصله نداری، پس چی داری؟»

گفتم: «خشم.»

مادر مرا بغل کرد اما من خودم را رها کردم. مردن‌، بهتر از این نگه داشتن الان است. تنها مردن در یک طوفان برف یا طوفان شن هم از آن بهتر است. پدر و مادرم را با پلیس و آمبولانس تصور می‌کردم که در طوفان مرا صدا می‌کردند. من که مرده بودم‌، هیچ پاسخی نمی‌دادم. من خفه شده بودم‌، یخ زده بودم، یا حتی از خونریزی مرده بودم. بالاخره مرا پیدا می‌کردند. سگ‌های پلیس مرا بیرون می‌کشیدند. وقتی مرا به خانه می‌بردند‌، مثل چوب خشک شده بودم. دلم می سوخت که دیگر زنده نیستم. با پدر و مادرم برای مرگ خودم گریه می‌کردم. صحنه‌ی بسیار زیبایی بود.

حسابی گریه کردم. منظورم آن بیرون در طوفان نیست، همین جا‌، امروز‌، در‌ آشپزخانه‌مان. مادر مرا نگه داشت. نمی‌دانم چطور به آغوشش آمده بودم. او گریه نمی‌کرد، بیشتر می‌خندید.