معرفی و دانلود کتاب بالفطره

معرفی کتاب بالفطره

کتاب بالفطره، نمایشنامه‌ای است در ژانر درام و روانشناختی به قلم رامیلا نگهبان که داستان یک روانشناس به نام شیرین را به تصویر کشیده است. شیرین که خودش را درگیر دنیاهای متفاوت مراجعانش کرده است، در نهایت به نقطه‌ای می‌رسد که فکر می‌کند خودش نیز یک روانی بالفطره است.

درباره‌ی کتاب بالفطره

در سال 1350 شمسی، شیرین روانشناسی است که هر روز رویای چوبه‌ی دار را می‌بیند. مراجعانش هر کدام با یک وضعیت روانی بحرانی به او مراجعه کرده‌اند؛ فرهاد، مردی شکاک که همیشه یک چاقو همراهش دارد، یا ستاره، دختری پارانوئید که معشوق خیالی‌اش را در اتاق درمان با یک تکه شیشه به قتل می‌رساند. شیرین در این میان خودش را در تمام اوهام و حالت‌های روانی مراجعانش غرق کرده و فکر می‌کند یک روانی بالفطره است. کتاب بالفطره، نمایشنامه‌ای در ژانر درام روانشناختی نوشته‌ی رامیلا نگهبان است که سرگیجه‌ای روانشناختی را برای مخاطبانش به ارمغان آورده است.

در این نمایشنامه، شیرین علاوه بر دست و پنجه نرم کردن با مراجعانش، خود نیز درگیر مونولوگ‌هایی می‌شود که تاریکی ذهنش را آشکار می‌کند. از سویی دیگر، سایه‌ی حضور قاتلی که در کمین روانشناسان است نیز دورادور ذهن او را به خود مشغول می‌کند. ازاین‌رو، شیرین در میان احساس پوچی و وسوسه‌ی پایان دادن به زندگی‌اش سرگردان است.

رامیلا نگهبان در نمایشنامه‌ی بالفطره درامی روانشناختی خلق کرده و تمرکزش را بر نشان دادن زوایای تاریک روان انسان گذاشته است. این نمایشنامه‌ی روانشناختی از سوی نشر ناهونته روانه‌ی بازار شده است.

کتاب بالفطره برای شما مناسب است اگر

• نمایشنامه‌هایی که درباره‌ی بیماری‌های روانی و دغدغه‌های روانشناسان است، توجهتان را جلب می‌کند.
• از ترکیب طنز سیاه، تعلیق و درام روانشناختی در یک نمایشنامه لذت می‌برید.

در بخشی از کتاب بالفطره می‌خوانیم

مونولوگ: «عشق، بی‌وجودترین چیزیه که تو زندگیم دیده‌م... پر خلاء... پر ناامیدی تلخه ولی همه‌مون فقط درگیر یک‌سری واکنش شیمیایی‌ایم. همون واکنشا خنده‌تو از بین می‌برن... خود واقعیتو می‌کشن و در انتها هیچی باقی نمی‌مونه جز یه مشت خاطره‌ی بی‌ارزش! تهش تو فقط اسمت شیرینه ولی تلخی... روزها می‌گذرن‌ و هیچ‌کس هیچ‌وقت متوجه نمی‌شه که درگیر چی شده... دقیقاً همون‌جوری که نمی‌فهمی بربری و کانادا چرا ان‌قدر بهت مزه می‌ده... اون‌کسی که یه روزی بهت می‌گه من بدون تو می‌میرم... همون، آره دقیقاً همون درِ گوش‌ت داد می‌زنه که شاید هیچ‌وقت دوستت نداشتم... اون‌موقع س که دلم می‌خواد کارای عجیب بکنم، مثلاً کتابا رو میخ کنم به دیوار به جای این که بخونمشون یا ته‌دیگو بذارم آخر غذا بخورم که‌ مزه‌ش بمونه تو دهنم... در واقع برای اتمام هر چیزی تو نیاز به این که روانی باشی نداری... بالفطره بودن کافیه...»

چراغ مطب خاموش می‌شود و چراغ اتاق منشی روشن می‌شود. سِدایی از بلندگو پخش می‌شود: «همین‌جا یک‌کمی قبل‌تر.»

فضای اتاق منشی / صندلی و چوبه‌ی دار وسط صحنه نیست / شیرین در صحنه است سمت اتاق خودش. روی چهارپایه‌ای نشسته است و به تماشاچی‌ها خیره مانده است. پلی در تاریکی / بهرام در صحنه است / کل صحنه مربوط به اتاق منشی است / نیما، فرانک و فرهاد روی صندلی نشسته‌اند / چراغ بخش مطب کم‌سو و چراغ اتاق منشی روشن است / بهرام پرونده‌ها را تقسیم می‌کند.