معرفی و دانلود کتاب به همین سادگی

معرفی کتاب به همین سادگی

کتاب به همین سادگی دلنوشته‌هایی عاشقانه از فاطمه بیرامی است که با زبانی ملموس و ظریف، احساسات خود را در پستی و بلندی‌های مسیر عشق نافرجامش نسبت به معشوق بیان می‌کند. این مجموعه نثر و شعر معاصر، صمیمی، خام و بی‌تکلف است. مانند عشقی که در آن می‌بینیم؛ ساده، اما عمیقاً ویرانگر.

درباره‌ی کتاب به همین سادگی

کتاب به همین سادگی از فاطمه بیرامی مجموعه‌ای از شعرها و تاملات عاشقانه‌ی زنی است که در آتش عشقی یک‌طرفه و نافرجام می‌سوزد؛ غمی شیرین و سکرآور در کتاب موج می‌زند. دلتنگی بی‌پایان و انتظار مستمر او، نه شور و هیجان، بلکه دردی مزمن و جانکاه است که نویسنده با واژگانی طبیعی و پراحساس آن را به تصویر کشیده است.

شاعرانگی مجموعه‌ی به همین سادگی در تکرار مدام تصاویر ساده‌ی زندگی نهفته است؛ خنکای نسیم بعد از باران، بوی گل‌های باغچه، ته مانده‌ی چای تلخ و سیگاری که خاکسترش ریخته می‌شود. این تصاویر مانند مرثیه‌ای آرام تکرار می‌شوند و حس تنهایی، انتظار و سوختن بی‌صدا را تقویت می‌کنند. این اثر پر از «کاش»‌ها، «شاید‌ها» و «اگر»هایی است که هرگز به واقعیت نمی‌پیوندند.

فاطمه بیرامی در کتاب به همین سادگی با گفت‌وگوهای درونی با خود یا معشوق و استفاده از شعرهای ترکی آذری، توانسته صدایی صریح و شخصی را به مخاطبانش برساند. انتشارات گنج حضور این اثر را به بازار عرضه کرده است.

کتاب به همین سادگی برای شما مناسب است اگر

• به خواندن دلنوشته‌هایی عاشقانه علاقه‌مند هستید.
• می‌خواهید با احساسات عمیق یک زن در مواجهه با تجربه‌ی شکست عشقی روبه‌رو شوید.
• با عشقی نافرجام یا یک طرفه دست و پنجه نرم می‌کنید و به دنبال یک مجموعه شعر معاصر برای تسلی بخشیدن به خود می‌گردید.

در بخشی از کتاب به همین سادگی می‌خوانیم

شاید بهتر باشد تمامش کنم؛ برای همیشه بسپارم به دست آب و باد تا با خود جاهای دور ببرند تا بلکه این محبوس بودنم تمام شود. تا این زمان صبر کردم تا نشانه‌ای پیدا کنم که پیدا کردم و این بی‌مهری بود که از جانب او به سمت من روانه شده بود. چاره‌ای نداشتم و کاری از دستم بر نمی‌آمد‌. بدون آنکه برایش از مهر و محبت وسیع خودم نسبت به خودش بگویم تمام کردم، بدون آنکه ذره‌ای علاقه‌ی مرا نسبت به خود بداند تمام کردم رویاهایم را خراب کردم و پا روی قلبم و خانه‌ی خودش گذاشتم و من امشب سخت‌ترین و تلخ‌ترین کار دنیا را کردم، من فراموشت کردم. ‌ای غریبه‌ی آشنا می‌شنوی؟ من فراموشت کردم. نمی‌دانم چطور باید تحمل بکنم و طاقت بیاورم ولی دانستن بی‌مهری و بی‌علاقه بودنش نسبت به خودم کافی و قانع کننده است و تو را برای همیشه سپردم به دست آب و باد و خاک و آتش تا که فراموش کنم یاد شیرین تو را جان جهان.

هر چند این فراموشی به معنی بی‌علاقه بودن من نیست ولی مجبورم.

به سلامت‌ای مسافر دیرین قلب من.

گاه برای پیدا شدن لازم است گم بشوی، گم بشوی تا راهت را دوباره بیابی و ادامه بدهی. صبر کنی و نفسی تازه کنی، دست و صورتی به آب بزنی.

خنکای نسیم جاده‌ی زندگی بی‌رحم تر از خنکای نسیم تابستان و یا بعد باران است. این خنکا همانند شلاق خنکای زمستان بر سر و جانت کوبیده می‌شود تا بانگ سر مستی سر بدهی و راضی شوی به نداشتن. گاه بی‌رحم تر از شلاق زمستان می‌شود و جان و مالت را یکجا همانند راهزنان طلب می‌کند. هی راهزن بیچاره نمی‌داند که جان را قبل‌تر از مالت از کف داده‌ای

این تو نیستی که راه می‌روی و شلاق را تحمل می‌کنی، خود تو سال‌ها زیر چرخ‌های ناموزون فلک چرخید و چرخید و جان داد و تو سال‌ها پیش مرده‌ای همانند ما.