نخست از اجرای بی‌نظیر این نمایشنامه بسیار لذت بردم و تشکر ویژه از آرمان سلطان زاده عزیز و تیم آوانامه.
شاید در ابتدا فکر کنید نمایش صوتی بی معنی را گوش میدهید ولی وقتی نام ساموئل بکت در میان باشد حرفی هم برای گفتن است
گودو نماد هدف نهایی و معنای اصلی و هستی معنا است که انسان در طول زندگی برای یافتن آن زجر می‌کشد و به دنبال آن می‌گردد
اما آن معنا هیچ وقت پیدا نمی‌شود
و تقلای انسان سرانجام بیهوده واقع می‌شود
هر دو کاراکتر اصلی نمایشنامه (ولادیمیر و استراگون) در انتظار فردی به نام گودو هستند که برای هردو آن‌ها آشناست.
صحنه ما بیابانی برهوت است که در آن فقط یک درخت خشک و پوسیده قرار دارد
درخت می‌تواند نماد امید حرکت به سمت معنای زندگی باشد که چون انسان هیچ وقت به اصطلاح: به تَه چیزی رسیدن
و بیابانی برهوت که نمادی از عادات و تفکرات و ساختاری جبری است که در این جهان برای انسان تعریف شده
زیرا پوچ گرایان انسان را موجودی می‌دانستند که مجموعه‌ای از تفکرات، باور‌ها، غرایز و گرایشات که عواملی جبری هستند، او را محدود کرده و او امیدی پوچ برای رسیدن به آخر زندگی و هدف نهایی زندگی دارد ولی این امید و تقلا عبث مطلق است.
زیرا زندگی اساسا هیچ معنا و هدف نهایی‌ای ندارد.
زیرا صحنه تغییر نمی‌کند و سکونی ابدی دارد.
شاید در ابتدا فکر کنید نمایش صوتی بی معنی را گوش میدهید ولی وقتی نام ساموئل بکت در میان باشد حرفی هم برای گفتن است
گودو نماد هدف نهایی و معنای اصلی و هستی معنا است که انسان در طول زندگی برای یافتن آن زجر می‌کشد و به دنبال آن می‌گردد
اما آن معنا هیچ وقت پیدا نمی‌شود
و تقلای انسان سرانجام بیهوده واقع می‌شود
هر دو کاراکتر اصلی نمایشنامه (ولادیمیر و استراگون) در انتظار فردی به نام گودو هستند که برای هردو آن‌ها آشناست.
صحنه ما بیابانی برهوت است که در آن فقط یک درخت خشک و پوسیده قرار دارد
درخت می‌تواند نماد امید حرکت به سمت معنای زندگی باشد که چون انسان هیچ وقت به اصطلاح: به تَه چیزی رسیدن
و بیابانی برهوت که نمادی از عادات و تفکرات و ساختاری جبری است که در این جهان برای انسان تعریف شده
زیرا پوچ گرایان انسان را موجودی می‌دانستند که مجموعه‌ای از تفکرات، باور‌ها، غرایز و گرایشات که عواملی جبری هستند، او را محدود کرده و او امیدی پوچ برای رسیدن به آخر زندگی و هدف نهایی زندگی دارد ولی این امید و تقلا عبث مطلق است.
زیرا زندگی اساسا هیچ معنا و هدف نهایی‌ای ندارد.
زیرا صحنه تغییر نمی‌کند و سکونی ابدی دارد.