نقد، بررسی و نظرات کتاب حوریان - جلد اول - فرناز قدرتی
مرتبسازی: پیشفرض
فرزانه نجاری
۱۴۰۴/۰۷/۰۹
11
نویسنده در کل قلم خوبی داشت به عنوان اولین داستان ش جوری بود که بتونه نظر من رو به عنوان یک مخاطب جلب کنه که تا پایان داستان ادامه بدم یکم به نظرم بعضی قسمتهای داستان غیر واقعی بود و در بعضی قسمتها در هر دو داستان اغراق شده بود به عنوان مثال مسئله ایدز خیلی بزرگنمایی شده بود و به نظرم توی یک کشور واقعا پیشرفته تا این حجم نسبت به یک بیماری خاص مردم گارد ندارن. البته فرهنگ و سنتها شاید باعث یک دید خیلی منفی و انتقادی نسبت به یک مسئله بشن ولی باعث طرد شدن یک فرد از جامعه نمیشن. در کل مثل همیشه مرسی از کتابراه بابت انتشار آثار نویسندگان تازه کار و حمایت ازشون.
نویسندهی محترم شما که اینقدر عجله دارید و با سرعت نور میخواهید فقط چیزی بنویسید و بعد چاپ کنید لطفا به دو نکته توجه کنید؛
۱) احترام به فهم و شعور خوانندهای که زمان میذاره تا اثری جدید و بخونه
۲) اسم نویسنده رو به یدک نکشید که بی احترامیای کردین به نویسندگان بزرگی که تمام زمان خودشون رو برای خلق اثری ماندگار میذارند.
واقعا تا آخر کتاب امیدوار بودم اشتباه کرده باشم و منتظر بودم چیزی پیدا کنم که نظرمو برگردونه و بخاطر تایم که گذاشتم و هدر رفت حرص نخورم.
۱) احترام به فهم و شعور خوانندهای که زمان میذاره تا اثری جدید و بخونه
۲) اسم نویسنده رو به یدک نکشید که بی احترامیای کردین به نویسندگان بزرگی که تمام زمان خودشون رو برای خلق اثری ماندگار میذارند.
واقعا تا آخر کتاب امیدوار بودم اشتباه کرده باشم و منتظر بودم چیزی پیدا کنم که نظرمو برگردونه و بخاطر تایم که گذاشتم و هدر رفت حرص نخورم.
نمیدونم این داستان بود یا زندگی نامه ولی اگه زندگی نامه باشه حوری قصه نباید خودش رو جزو حوریان بدونه چون کارهایی که اون انجام داده اصلا اسمش گذشت و فداکاری نیست بلکه حماقت محضه. کسی که از ترس تنهایی و نبود حامی بدترین شرایط رو تحمل میکنه و تلاشی برای رهایی خودش نمیکنه و حتی وقتی رها میشه دوباره حماقت میکنه و به زندگی قبلی برمیگرده بهش نمیشه گفت حوری.
ولی در مورد اون خانم ژاپنی کاملا میشه گفت حوریه چون دونسته پا به ماجرایی میذارن که فداکاری محضه هم دختره و هم شوهرش
ولی در مورد اون خانم ژاپنی کاملا میشه گفت حوریه چون دونسته پا به ماجرایی میذارن که فداکاری محضه هم دختره و هم شوهرش
