معرفی و دانلود کتاب روزگار تب

معرفی کتاب روزگار تب

دو خواهر به همراه خانواده‌شان در بیمارستانی به نام کینگ‌جود زندگی می‌کنند. مادر آن‌ها به نوعی بیماری عجیب به نام «تب آب» مبتلا است و پدر در تلاش برای مداوای او. این خلاصه‌ای بود از کتاب روزگار تب؛ رمانی علمی تخیلی که در سال 2023 نامزد دریافت جایزه‌ی واتراستونز شده است. انهاراد واکر یک رمان هیجان‌انگیز را به رشته‌ی تحریر درآورده که طرفداران فیلیپ پولمن، نویسنده‌ی انگلیسی فانتزی‌نویس را نیز خوشحال می‌کند.

درباره‌ی کتاب روزگار تب

جهان کتاب روزگار تب (Once Upon a Fever)، هم آشنا است و هم غریب. انهاراد واکر (Angharad Walker) با قلم جادویی خود، لندن خیالی‌ای را ساخته که در آن، احساساتْ منشاء بیماری‌اند و جامعه به جای همدلی، به سرکوب و کنترل روی آورده است. پیتون و آنی دارکه دو خواهرند. اما محل زندگی آن‌ها یک خانه‌ی معمولی نیست؛ آن‌ها در بیمارستان زندگی می‌کنند.

دو خواهر رمان تخیلی روزگار تب، همانند سایر خواهران دنیا، خصوصیات متفاوتی با یکدیگر دارند. پیتون دختری منطقی و علاقه‌مند به علم است و آرزو دارد خود نیز پزشک شود تا درمانی برای مادرش بیابد. در مقابل آنی، دختری شهودی و سرکش است که باور دارد، درمان واقعی در دل طبیعت است و برای مداوای بیماری مادر نباید به علم متوسل شد. انهاراد واکر، استادانه به روحیات شخصیت‌های داستان خود پرداخته و به آن‌ها رنگ واقعیت بخشیده است.

شفا با احساسات؛ تخیل انسان‌دوستانه‌ی انهاراد واکر

آنی ماجراجو در زیرزمین بیمارستان، پسری به نام کیت را پیدا می‌کند. این پسر یک ویژگی جادویی دارد. او هر چیزی را که لمس کند، تبدیل به طلا می‌شود. زندگی دو خواهر با پیدا شدن کیت متحول می‌شود. پیتون در بیمارستان کوئین‌کلیئو مشغول به کار می‌شود و زیر نظر یک پزشک مرموز به نام دکتر جنیفر بلیک، آموزش می‌بیند. در حالی که آنی به گروهی به نام وحشی‌ها می‌پیوندد که به درمان بیماری با احساسات و منابع موجود در طبیعت اعتقاد دارند. انهاراد واکر موضوعاتی مانند اخلاق پزشکی، سرکوب احساسات، وفاداری به خانواده و خودشناسی را به شیوه‌ای هنرمندانه در رمان دیستوپیایی روزگار تب گنجانده است.

سبک نویسندگی انهاراد واکر، تلفیقی از فانتزی تاریک، دیستوپیا و استیم‌پانک ویکتوریایی است. جزئی‌نگری این نویسنده باعث شده است که داستان فانتزی روزگار تب، به اثری خوش‌خوان و درگیرکننده تبدیل شود. واکر نویسنده‌ای بریتانیایی است که در انگلستان زندگی می‌کند و آثارش به زبان انگلیسی منتشر می‌شوند؛ با این حال، تجربه‌های زیستی او، از زندگی در پایگاه‌های نظامی در آلمان و قبرس گرفته تا تحصیل در آمریکا، باعث شده است که نگاهش فراتر از مرزهای ملی باشد و در آثارش نوعی جهان‌وطنی احساسی و فرهنگی دیده شود.

انهاراد واکر در کتاب روزگار تب، شخصیت‌هایی را خلق کرده است که در تقابل علم و طبیعت، منطق و احساس و قدرت و هم‌دلی قرار دارند. روایت او در عین سرگرم‌کننده بودن، تأمل‌برانگیز و چندلایه است. واکر از دنیایی می‌گوید که در آن احساسات نه تنها ضعف تلقی نمی‌شوند، بلکه سرچشمه‌ی قدرت و درمان‌اند.

شقایق قندهاری، رمان علمی تخیلی روزگار تب را به فارسی برگردانده و نشر ایران‌بان آن را در اختیار شما عزیزان قرار داده است.

جوایز و افتخارات کتاب روزگار تب

• نامزد جایزه‌ی واتر استونز؛
• برگزیده‌ی نشریه‌ی وال استریت ژورنال به‌عنوان بهترین کتاب سال.

نکوداشت‌های کتاب روزگار تب

• یک فانتزی تاریک هوشمندانه و مسحور‌کننده. (نشریه‌ی گاردین)
• یک کتاب تخیلی که در دنیایش غرق می‌شوید. (آیریش تایمز)
• انهاراد واکر، جهانی سرشار از جادو و ویرانی را به تصویر کشیده است. (مجله‌ی اس‌اف‌ایکس)

کتاب روزگار تب برای شما مناسب است اگر

• به داستان‌های فانتزی علاقه‌مند هستید.
• طرفدار کتاب‌های علمی و تخیلی هستید.
• مخاطب آثار فیلیپ پولمن هستید و می‌خواهید کتابی را با سبک و سیاق او در دست بگیرید.

در بخشی از کتاب روزگار تب می‌خوانیم

وقتی پیتون به این فکر کرد که ممکن است مادرش ده‌ها سال همان‌جا بماند، به خودش لرزید.

دستش را روی شیشه فشار داد و پچ‌پچ کرد: «مادر، حاضری شانست رو امتحان کنی؟» گلویش گرفت. احساسات عشق، ترس و امید پیچ‌وتاب خوردند و این خطر وجود داشت که اوج بگیرند. پیتون خودش را وادار کرد مادرش را در همان زمانی به‌خاطر بیاورد که هوشیار بود و لبخند می‌زد؛ قبل از این‌که تب به سراغش بیاید. متوجه شد این کار به او کمک می‌کند تا احساسات ناخوشایندی که ممکن است به‌طرز تهدیدآمیزی در وجودش فوران کنند، فرو بنشینند. افتخار می‌کرد که همیشه می‌تواند مانند پزشکان به خودش مسلط باشد؛ درحالی‌که آنی باید با دارو آرام می‌شد.

یک چهارچوب فلزی قاب‌های شیشه‌ای مخزن آب را سر جای خودش نگه می‌داشت. زیر بیمار، و در پایین دیوار مشبک فلزی‌ای، یک سینی از گیاهان آبزی در آبی تقریبا سبزرنگ شناور بودند. این گیاهان مواد مغذی حیاتی‌ای که جلوی پیشرفت بیماری را می‌گرفت، تأمین می‌کردند. آن‌ها را با عنوان «دستگاه تنفس» می‌شناختند، چون بسیاری از آدم‌ها به‌اشتباه گمان می‌کردند آن‌ها به فرد اجازه می‌دهند زیر آب نفس بکشد. اما پیتون می‌دانست که یکی از آن‌ها (یک گل زینتی سبزآبی زائده‌دار) در واقع سم ضعیفی است که جسم را در زمان ثابت نگه می‌دارد. مادرش ضربان قلب نداشت و هیچ نیازی به تنفس نبود. تنها راه جلوگیری از بیماری این بود که جلوی همه‌چیز را بگیری. او در یک سلول زندان از جنس آب خب شاید هم بهتر بود قبر باشد بیهوش افتاده و به مرگ نزدیک‌تر بود تا به زندگی؛ تا روزی که درمانی کشف می‌شد.