معرفی و دانلود کتاب قصه ما: جیک + لی‌لی

معرفی کتاب قصه ما: جیک + لی‌لی

کتاب قصه ما، داستانی دلنشین و پندآموز را پیش روی خواننده‌های نوجوان قرار می‌دهد. جری اسپینلی، نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه‌ی نیوبری، مفاهیمی مانند دوستی، خانواده، هویت فردی، جدایی و پذیرش را در قالب داستانی جذاب و آموزنده گنجانده است. ماجرای این داستانِ برنده‌ی جایزه کتاب برتر نوجوانانِ گلدن ساور، درباره‌ی خواهر و برادر دوقلو است که پیوندی عمیق با یکدیگر دارند، اما پس از رسیدن به 11 سالگی، باید مستقل شوند.

درباره‌ی کتاب قصه ما

کتاب قصه ما (Jake and Lily)، داستانی خواندنی با موضوع رسیدن نوجوانان به استقلال و پذیرش تفاوت‌ها را در خود گنجانده است. جری اسپینلی (Jerry Spinelli)، نویسنده‌ی کتاب، شخصیت مطرحی در حوزه‌ی ادبیات نوجوانان به حساب می‌آید. این نویسنده‌ی سرشناس، مضمون‌هایی مانند هویت فردی، خانواده، پذیرش تفاوت‌ها، دوستی و جدایی را در این اثر با داستانی جذاب و دلنشین به خواننده آموزش می‌دهد.

داستان قصه ما درباره‌ی دو خواهر و برادر دوقلو با نام‌های جِیک و لی‌لی است. این دوقلوها همانند یک روح که در دو بدن زندگی کنند، همیشه در کنار هم بودند. پس از رسیدن دوقلوهای داستان به 11 سالگی، شرایط تغییر می‌کند. آن‌ها باید اتاقشان را از یکدیگر جدا کنند. جیک و لی‌لی از لحاظ روحیه‌ای نیز تفاوت‌هایی با هم پیدا می‌کنند. جیک، بیشتر وقتش را با دوستانش می‌گذراند و از لی‌لی دور می‌شود. این شرایط، لی‌لی را دچار افسردگی می‌کند. از طرف دیگر، رفیق‌بازی‌های جیک باعث می‌شود تا کارش به قلدری بکشد. این پسر نوجوان، به دیگران زور می‌گوید و با قُلدری با دوستانش رفتار می‌کند.

جری اسپینلی، روایتی دوگانه را برای این داستان در نظر گرفته است. در یک بخش، داستانی از زبان لی‌لی روایت می‌شود و جیک در بخش دیگر، داستانش را تعریف می‌کند. این رویکرد باعث می‌شود تا خواننده از دیدگاه‌های هر دو شخصیت دختر و پسر داستان، مفاهیمی مانند تنهایی، خانواده، دوستی و پذیرش تفاوت‌ها را درک کند. دوقلوهای داستان قصه ما در قطاری مسافربری به دنیا آمده‌اند. جیک، فقط یازده دقیقه از لی‌لی بزرگ‌تر است. ارتباط روانی منحصر به فردی میان این دو خواهر و برادر وجود دارد. این ارتباط نخستین بار در شش سالگی آن‌ها ظاهر می‌شود. جیک و لی‌لی، در شب زادروزشان، هر دو خواب‌گردی می‌کنند. در این خواب‌گردی، آن‌ها به ایستگاه قطار محلی می‌روند. شخصیت‌های داستان، پس از بیداری، ماجرای خواب‌گردی‌شان را برای یکدیگر تعریف می‌کنند و متوجه می‌شوند که خواب‌های یکسانی دیده‌اند.

قصه ما؛ آموزه‌هایی برای پذیرش تفاوت‌ها

پذیرش تفاوت‌ها، مفهوم مهمی است که جری اسپینلی در این داستان به آن پرداخته. لی‌لی بر این باور است که نقطه‌های مشترک زیادی با جِیک دارد، اما جیک این نقطه‌های مشترک را انکار می‌کند. به دنبال اتفاق‌هایی در داستان قصه ما، لی‌لی که مدتی است توجه کمتری از جیک دریافت کرده، بهانه‌گیر می‌شود. دوست لی‌لی به وی پیشنهاد می‌دهد که سرگرمی‌های تازه‌ای برای خودش پیدا کند. فراز و فرودهای بیشتری میان ارتباط جیک و لی‌لی رخ می‌دهد تا این دوقلوها در نهایت، تفاوت‌هایی که با یکدیگر دارند را بپذیرند و به استقلال شخصیتی برسند.

کتاب قصه ما را انتشارات ایران‌بان با ترجمه‌ی فریده اشرفی، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

نکوداشت‌های کتاب قصه ما

• جری اسپینلی در این داستان هوشمندانه و خنده‌دار، به‌طور ماهرانه‌ای توازن میان تنش عاطفی و لحظات درون‌نگرانه را برقرار می‌کند. (نقد ستاره‌دار پابلیشرز ویکلی)
• جری اسپینلی شاعر دوران پیش از بلوغ است... هیچ‌کس بهتر از اسپینلی نمی‌تواند دنیای معصومیت در سنین دبستان و چالش‌های گام برداشتن به سوی اعتماد به نفس را در قالب داستان توضیح دهد. (نیویورک تایمز بوک ریویو)
• شخصیت‌های داستان با ظرافت و قاطعیت عاطفی به تصویر کشیده شده‌اند؛ در حالی که دیدگاه‌های متضاد آن‌ها، انرژی نیروهای مخالف را به داستان می‌آورد. (بوک‌لیست)
• احساسات دو برابر، لذت دو برابر. (کرکِس ریویوز)
• موضوعات شاخص جری اسپینلی، فردیت، عدم اطاعت از هنجارهای مرسوم، از خودبیگانگی، و حمایت از انسان‌های کوچک، به شکلی برجسته در این اثر نمود یافته‌اند و پیام‌های داستان به‌طور قانع‌کننده‌ای در تار و پود روایت تنیده شده‌اند. (هورن بوک مَگِزین)

کتاب قصه ما برای شما مناسب است اگر

• فرزندی در رده‌ی سنی 9 تا 12 سال دارید و به دنبال داستانی با موضوع رشد فردی و کشف هویت مستقلِ کودکان و نوجوانان می‌گردید.
• از مطالعه‌ی داستان‌هایی که روابط دوقلوها در آن بازگو شده، لذت می‌برید.
• معلم یا تسهیل‌گر کودکان و نوجوانان هستید و می‌خواهید آثار داستانی مطرح در این حوزه را مطالعه کنید.

در بخشی از کتاب قصه ما: جیک + لی‌لی می‌خوانیم

از کلاس بیرون دویدم. حتی کت‌ام را از کمد برنداشتم. صورتم گُر گرفته بود.

«دردسر و احساس» شماره 2: وحشت‌زده. جِیک یک ظرف شکست. یکی از آن ‌لیوان‌هایی که به شکل گل لاله بود. او به کمدی که مامان ظرف‌ها و وسایل خوب و قیمتی را در آن نگه می‌دارد، فضولی کرد. فکر کرد خیلی بامزه است که ادای بزرگ‌ترها را دربیاورد و در این لیوان آب بخورد. به همین دلیل، این کار را کرد. من به او هشدار دادم: «بهتره اونو بشوری و خشک کنی و سرجاش بذاری تا مامان متوجه نشه.» جِیک داشت لیوان را می‌شست که از دستش در کاسه‌ی ظرفشویی افتاد و شکست. جِیک از تعجب، مات و مبهوت ماند. صدای بامزه و جیغ‌مانندی از خودش درآورد.

گفتم: «تمیزش کن و اصلاً هیچی نگو.» جِیک برای اولین بار حرف مرا گوش کرد. وقتی با دردسر سروکار داشته باشیم، من متخصص هستم.

جِیک خرده‌های آن را جمع کرد و ظرفشویی را تمیز کرد و همه چیز تمام شد- البته، برای مدت کوتاهی. و بعد، یک روز سر غذا، مامان گفت: «من یکی از لیوان‌ها رو گم کردم. شما دو تا، کدومتون ازش خبر دارین؟»

شنیده بودم که مردم از ترس خشک‌شان می‌زند. این حالتی بود که به جِیک دست داد. خشک‌اش زد. سر جایش میخکوب شد. به بشقاب پوره‌ی سیب‌زمینی‌اش زل زد. کاملاًً مطمئنم مامان متوجه شد و موضوع را فهمید، اما درست همان لحظه، من دهانم را باز کردم و گفتم: «کار من بود.»

چرا؟ کسی می‌داند؟ شاید فقط از روی عادت. شاید من این کار را گردن گرفتم، چون دلم برای جِیک سوخت. می‌دانستم او چقدر از این‌که به دردسر بیفتد، متنفر است.