معرفی و دانلود کتاب صوتی فریاد خاکستری

معرفی کتاب صوتی فریاد خاکستری

کتاب صوتی فریاد خاکستری نوشته‌ی احسان کرمی قمشه رمانی عاشقانه و فلسفی است که در مونولوگی بی‌پرده روایت می‌شود. راوی رمان افکارش را یک‌‌به‌یک شرح می‌دهد و در نامه‌ای که به نظر می‌رسد برای معشوقش نوشته می‌شود، از دغدغه‌ها و افکار مگویی صحبت می‌کند که شاید هیچ‌ گوشی جز او، لایق شنیدنش نباشد.

درباره‌ی کتاب صوتی فریاد خاکستری

رمان‌های عاشقانه‌ی فارسی اغلب طرفداران پروپاقرص خودشان را دارند و با قالب مشخصی که دارند، مخاطب را تا انتهای قصه همراه می‌کنند. کتاب صوتی فریاد خاکستری نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ با این تفاوت که قالب روایی این رمان صوتی، به نسبت شیوه‌ی داستان‌سرایی سنتی متفاوت است و تمام قصه، در ذهن راوی پروبال می‌گیرد؛ ذهنی که در تلاش است تا افکار، دغدغه‌ها، خواسته‌ها، دلتنگی‌ها و حتی گله و شکایت‌هایش را بر روی کاغذ بیاورد و نامه‌ای، احتمالاً خطاب به معشوقه‌اش، بنویسد.

راوی قصه‌ی فریاد خاکستری خود را در بند تکلفات و تشریفات نامه‌نگاری نمی‌کند و بی‌پروا و صادقانه، تمام آنچه از ذهنش می‌گذرد را به زبان می‌آورد. او از تنهایی و تظاهر مردم می‌نویسد و تلاش می‌کند تا خودش را از این جرگه‌ی متظاهر بیرون بکشد. «چو نیک بنگری همه تزویر می‌کنند»، اما چون این تجربه‌ای همگانی است و همه این روزها با آن سروکار دارند، نام نیکویی برایش انتخاب کرده‌اند تا کمی ذهن‌ها را از زشتی‌اش دور کنند.

راوی در ادامه از حس پوچی و بی‌معنایی زندگی حرف می‌زند تا پای مفهوم نیهیلیسم و هیچ‌گرایی را نیز به نوشته‌هایش باز کند. او توضیح می‌دهد که مدت زیادی است که دچار حس پوچی شده و هیچ هدفی را در زندگی دنبال نمی‌کند. او فکر می‌کند این حس نیز درست مانند ریا و تظاهر، به پدیده‌ای اپیدمیک تبدیل شده و همه به نوعی درگیرش هستند، اما خودشان را درگیر مسائل روزمره و زرق‌وبرق زندگی می‌کنند تا این پوچی را از یاد ببرند...

کتاب صوتی فریاد خاکستری کاری از نشر صوتی استودیو صداهای همراه و انتشارات یمام است. این کتاب را با صدای هومن کوچک پور می‌شنوید.

کتاب صوتی فریاد خاکستری برای شما مناسب است اگر

• به رمان‌های عاشقانه و فلسفی فارسی علاقه دارید.

در بخشی از کتاب صوتی فریاد خاکستری می‌شنویم

آخ خدایا چقدر زمان دیر می‌گذره. فکر می‌کردم یکی دو ساعت گذشته ولی فقط 5 دقیقه گذشته. شانس ماست دیگه. زمینم خودشو واسمون می‌گیره و آروم می‌چرخه. یکی از بدترین چیزا تو این دنیا می‌دونی چیه؟ سروکله زدن با آدمایی که در برابر فهمیدن به شدت ایستادگی می‌کنن. اینا که می‌گم عقده است. می‌دونی من نفهم به کی می‌گم؟ یه شعری هست می‌گه آن کس که بداند و نداند و می‌داند و از این حرفا... این شعر خیلی مورد تحسین همه است. ولی به نظر من شاعرش دوتای اولو بی‌خود گفته. تو اول هر دو بیت با آن کس که بداند شروع می‌شه و از نظر من هیچکی تو این دنیا نیست که جزء دسته بداندها باشه. یعنی به نظرم همه نادان هستن. نادان یعنی کسی که نمی‌داند. از قدیم هم گفتن ندانستن عیب نیست. این نشون می‌ده خود شاعرم ندونسته چیزی گفته و شانسی یه چیزیو سرهم کرده. پس قضیه‌ی بداندها منتفیه. می‌رسیم به نداندها یا همون نادان‌های خودمون. اینا همون‌طور هم که شاعر عزیز گفته خودشون به دو دسته تقسیم می‌شن.

دسته‌ی اول خودشون می‌دونن که نادان هستند. اینا مثل الماس کمیابن. دسته‌ی دوم که متأسفانه مثل ریگ بیابان پره اونایی هستن که با تمام جهالتی که دارن خودشون رو عالم دهر و حلال معماهای هستی می‌دونن. من به اینا می‌گم آدم نفهم. این آدمای نفهم مثل کرم ابریشم دور خودشون یه پیله تنیدن. البته اینا فقط در پیله تنیدن دور خودشون مثل کرم ابریشمن و الا از کرم ابریشم پروانه درمیاد. ولی از اینا هیچ کاری برنمیاد جز پیله کردن به بقیه. همه رو با افکار مسخره خودشون می‌بینن و از بالا به بقیه نگاه می‌کنن و هرکس مثل خودشون نباشه در حالی که نگاه عاقل‌اندرسفیه بهش می‌کنن به انواع القاب مسخره‌ش می‌کنن. شاید بگی خودشو گذاشته سر کار اینا چیه داره می‌گه اینا کجاش شبیه نامه‌ی عاشقانه‌ است؟ گفتم که عشقم این نوشته یه نامه‌‍ی عاشقانه نیست اینا فقط چیزاییه که به ذهنم می‌آد.

فهرست مطالب کتاب صوتی