اول اینکه این کتاب را باید خواند نباید شنید چون گفتگوهای فلسفی‌اش با خواندن بهتر درک میشود.
دوم اینکه خوانش کتاب بسیار بسیار بد بود
چنان تند و تیتر وار و بی حس بود که گویی اخبار تکراری و ملال انگیز روزنامه را میخواند.
سوم اینکه داستان به جذابیت بقیه داستان‌های موراکامی نبود، مولفه‌های سایر کارهایش را داشت ولی قوت و جذبه آن‌ها را خیر انگار نویسنده از خودش کپی کرده باشد.
چهارم اینکه رمان سرزمین عجایب بیرحم و ته دنیاموراکامی بسیار جذابتر از این داستان است البته آن را هم باید خواند نه اینکه شنید.
دوم اینکه خوانش کتاب بسیار بسیار بد بود
چنان تند و تیتر وار و بی حس بود که گویی اخبار تکراری و ملال انگیز روزنامه را میخواند.
سوم اینکه داستان به جذابیت بقیه داستان‌های موراکامی نبود، مولفه‌های سایر کارهایش را داشت ولی قوت و جذبه آن‌ها را خیر انگار نویسنده از خودش کپی کرده باشد.
چهارم اینکه رمان سرزمین عجایب بیرحم و ته دنیاموراکامی بسیار جذابتر از این داستان است البته آن را هم باید خواند نه اینکه شنید.