نظر شادی سرهرودی برای کتاب 99+1 گوسفند و قضاوت پر ماجرای حضرت داوود (ع)

99+1 گوسفند و قضاوت پر ماجرای حضرت داوود (ع)
شادی سرهرودی
۱۳۹۹/۱۱/۲۷
و یا آیه 76 سوره نمل: " این قرآن اکثر چیزهایی را که بنی اسرائیل در آن اختلاف دارند برای آنان بیان میکند".
اما در مورد این داستان خاص: دو برادر ذکر شده در این داستان، بنا بر نظر اکثر تفاسیر معتبر، انسان نبودند، بلکه دو فرشته الهی جهت امتحان حضرت داوود، آموزش وی و نهایتا بالا رفتن درجات وی بودند و به همین دلیل هم بدون هیچ مشکلی در وسط قصر وی حضور پیدا میکنند که موجب وحشت و تعجب حضرت داوود میشوند. و به این ترتیب دیگه اصلا قضاوت بین این دو نفر اهمیتی پیدا نمیکنه و هدف این هست که ذهن خواننده محترم بر رفتار حضرت داوود قبل و بعد از قضاوت متمرکز باشه که البته قران کاملا در مورد این رفتار و روش طلب بخشش و بازگشت اون حضرت و نتایج حاصل از اون بحث کرده و در کتاب حاضر هم در موردش مفصل نوشته شده. (2/2)
اما در مورد این داستان خاص: دو برادر ذکر شده در این داستان، بنا بر نظر اکثر تفاسیر معتبر، انسان نبودند، بلکه دو فرشته الهی جهت امتحان حضرت داوود، آموزش وی و نهایتا بالا رفتن درجات وی بودند و به همین دلیل هم بدون هیچ مشکلی در وسط قصر وی حضور پیدا میکنند که موجب وحشت و تعجب حضرت داوود میشوند. و به این ترتیب دیگه اصلا قضاوت بین این دو نفر اهمیتی پیدا نمیکنه و هدف این هست که ذهن خواننده محترم بر رفتار حضرت داوود قبل و بعد از قضاوت متمرکز باشه که البته قران کاملا در مورد این رفتار و روش طلب بخشش و بازگشت اون حضرت و نتایج حاصل از اون بحث کرده و در کتاب حاضر هم در موردش مفصل نوشته شده. (2/2)
چند روز قبل که به سایت کتابراه مراجعه کرده بودم متوجه بخش دیدگاههای کتاب "کتاب 99+1 گوسفند و قضاوت پر ماجرای حضرت داوود (ع) " شدم و با خوندن این دیدگاهها یک سوال اعتراضی بیش از به چشم میومد و اون این که چرا داستان تموم نشد؟ یا به عبارت دیگه حضرت داوود چه قضاوتی کرد و تکلیف دو برادر و گوسفندانشون چی شد؟
هدف از شروع این مجموعه داستانی، قصه بافی و داستان سرایی حول یک محور قدسی (قرانی) نبوده بلکه هدف صرفا بیان مطلبی بوده که در قران کریم آمده و تا جایی که امکان داشته از شاخ و برگ اضافی و آنچه که در کتب تفسیر و روایات بیان شده و بعضا متناقض هم هست، صرفنظر شده.
در این داستان که در ابتدای سوره مبارکه "ص" بیان شده، موضوع عمدتا حول شخصیت حضرت داوود (ع) بیان میشه. در قرآن کریم به شخصبت این پیامبر بزرگ اشاره بسیاری شده. علت این هست که، حضرت داوود و فرزند برگوار او حضرت سلیمان (ع) در تحریفاتی که در تورات صورت گرفته، بسیار هدفمند مورد تهمت و افترا قرار گرفتهاند. لذا قرآن کریم در چند فراز از باطل و دروغین بودن این ادعاها پرده برداری میکنه و به تحریفات تورات به طور مستقیم اشاره میکنه.
به عنوان مثال آیه91 سوره انعام: " آن گاه که [یهودیان] گفتند: «خدا چیزی بر بشری نازل نکرده»، بزرگی خدا را چنان که باید نشناختند. بگو: «چه کسی آن کتابی را که موسی آورده است نازل کرده؟ [همان کتابی که] برای مردم روشنایی و رهنمود است، [و] آن را به صورت طومارها درمی آورید. [آنچه را] از آن [میخواهید] آشکار و بسیاری را پنهان میکنید..... " (1/2)