نظر مریم گلی برای رمان پری خان خاتون

خیلی خوب بود. اینکه توی نگارش مرتبا برمیگشت وازقدیم میگفت ودوباره خوانتده رو به فضای حال برمیگردوند جسارت جالبی بود ولی گاهی خیلی متن یکنواخت تکراری وخسته کننده بود. مثلا بالغ بر ده بارعنوان شد ندیم شاه اسماعیل دوم با پری خاتون موافق بود وزیرش مخالف بود شاه با شوهرخواهرش خصومت داشت توی قلعه قهقه چی گذشت نیاز ب اونهمه تکرار نبود