با تمام وجود، با لحظه لحظه کتاب زندگی کردم و اشک ریختم. متاسفانه خیلی دیر این روند خاطره گویی خانواده محترم شهدا شکل گرفت اونم با چند بار تذکر رهبر بزرگوارمون، ولی بازم همین که روی ریل افتاده و داره حرکت میکنه خودش غنیمته، الان راوی کتاب زیبای دختر شینا در بین ما نیستن، اگه کتاب نوشته نمیشد همه خاطراتش باهاش دفن میشد و همین واقعیت برای خیلی از همسران یا مادران شهدا متاسفانه رخ داده و دیگه نیستن که از غم و شادی زندگی جهادیشون برامون بگن،
به امید روزی که خاطرات همه خانوادههای محترم شهدا ثبت و ضبط بشه و چراغی باشه برای فردای فرهنگ این ملت،
به امید روزی که خاطرات همه خانوادههای محترم شهدا ثبت و ضبط بشه و چراغی باشه برای فردای فرهنگ این ملت،