نظر رقیه مختاری برای کتاب سال تفکر جادویی

سلام، فکرنکنم که بتونم کل این کتابو بخونم، اما لازم دیدم، نکته‌ای رو به کسانیکه خود را در زندان وزنجیرِ دردها وغم وغصه‌های ناشی ازدست دادنِ عزیزانشان، اسیر کردند! بیان کنم؛ بنظر من وقتی کسی پدرشو از دست میده، خود را بیش ازحد درگیر این نکنه که وای چه پدری رو از دست دادم و.... یکم وسعتِ دید داشته باشه! با خود بگه اگه پدر من پدری بود که روزی صدبار آرزوی مرگشو داشتم! چی.... پس بایدخوشحال باشه که پدری داشته که بهش افتخار می‌کرده. دنیا که تا ابدنیست، همه‌ی ما در حالِ گذریم.
این خانم هم اگه به این فکرمی کرد که اگه دختری داشت که بی بندوباربودومایه‌ی سرافکندگی، وهمسری داشت بی مسئولیت که حتا دست بزن هم داشت وروزی صدبارآرزو می‌کردکه ازدستش خلاص بشه!.....
اما برعکس عمری را درکنارهمسرودختری گذرونده که نمونه بدند،...
تمامِ مشکلاتش حل می‌شد.