نظر منیر تیموری برای کتاب بلوتوث (داستانی کوچک برای کودکان سرطانی)

خسته نباشیدخدمت نویسنده عزیز من به عنوان یک مادر بادوفرزندحتی بافکرکردن به موضوع ناراحتی فرزندهام کلی غصه میخورم باور کنین من از اول تا آخرداستان فقط گریه کردم اونقدر غصه خوردم برای کودکان بی گناه وپدر مادرهای زجر کشیده که نگو فقط ازته دلم دعا کردم خدا همه مریض هارو شفا بده مخصوصا غنچه‌های عزیز زندگیهارو وهمم به پدرومادرها صبر واقعا دست مریزاد با نوشته مختصرومفید کل داستان و روایت کردین👏👏👏👏👏👏