نظر ساره برای کتاب مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است

توصیفات فردریک بکمن واقعا کم نظیرن چیزی که آثار اون رو متفاوت کرده لقب گذاری برای کاراکترهاست هر شخصیت با ویژگی خاصی شناخته میشه و شخصیت مرده‌ای در داستان هستش که نقطه‌ی امید و انگیزه‌ی شخص اول داستانه نکته‌ای که خیلی قشنگه اینه که فردریک مرده‌های خواننده رو زنده میکنه! اشاره میکنه که با کسی که مرده نباید خداحافظی کرد باید گفت به زودی میبینمت و مرده‌ها تبدیل به قصه میشن و در سرزمین دیگه‌ای منتظر ما هستن بنابراین هیچ مرده‌ای از دست نرفته فقط از پیش ما رفته و ما به زودی قراره ببینمشون این بهترین و قشنگترین امیدهای داستان هستن نکته‌ی دیگه اینکه نویسنده یادآور میشه حقیقت اونقدرا جدی نیست ولی قصه هارو باید جدی گرفت واقعا هم همینطوره چرا که در دنیای بچه‌ها خبری از اندوه عمیق یا مشکل حل نشدنی نیست چون همه‌ی قصه‌ها خوب تموم میشن! اما دنیای آدم بزرگا انقدر با سردرگمی‌های دنیای حقیقی گره خورده که با یه خروار شیرینی دارچینی هم نمیشه حلش کرد! کلام آخر اینکه با خوندن این رمان متوجه میشید که مرگ هم چاره داره البته اگه ایمان داشته باشید که بابانوئل وجود داره!