نظر سپیده شفائی برای کتاب بازگشت الی

در یک کلام عالی بود. کتابی پر از احساسات و پیچیدگیهای متناقض، عشق، نفرت، خودخواهی، فداکاری، خشم، آرامش، خودشیفتگی، وابستگی روانی، اختلالات رفتاری، از هم گسیختگی شخصیتی، پیامدهای اختلافات طبقاتی، هیجان زیاد و تعلیق‌های درست و بجا همراه با ریتمی تند و متناسب. این کتاب، یکی از بهترین داستانهای جنایی‌ای بود که تابحال خوانده بودم. برخلاف خیلی از داستان‌هایی جنایی و معمایی که پایان داستان به صورت گاها غیر منطقی یک چرخش ناگهانی پیدا کرده و برای خواننده داستان نحوه بازگشایی سرنخها غیر واقعی جلوه می‌کند، شخصیتها و سیر اتفاقات این داستان و نحوه پی گیری سرنخ‌ها و بازگشایی رمزها, کاملا واقعی، منطقی و باور پذیر است. ترجمه کتاب هم بسیار عالی و روان است. شخصیت پردازی ۲ شخصیت اصلی زن داستان، بسیار پیچیده و عالی طراحی شده و از نظر من شاید تنها ضعف داستان (🔥🔥هشدار اسپویل قصه!!! 🔥🔥) مشکل در شخصیت پردازی مردان شکنجه گر داستان بخصوص برادری که کشته می‌شود هست که اصلا انگیزه وی برای این نوع همکاری با برادر روانی و کنترلگرش مشخص نمی‌شود و به نظر من سابقه مشکلات خانوادگی آنها، انگیزه خیلی قوی‌ای برای این نحوه رفتار و عملکرد خشونت آمیز، شکنجه و قتل دختران بی گناه آن هم در طی این مدت طولانی محسوب نمی‌شود و انتظار من این بود که به این مسئله هم بیشتر پرداخته شود. البته به نظر میاد که هدف نویسنده فقط پرداختن به داستان قربانیان آن‌ها بوده نه داستان قاتلین و شکنجه گران.