نظر اعظم مقدم برای کتاب صوتی نیمه‌ی تاریک مامان

یادم نمی یاد آخرین باری که کتابی منو اینطور تکون داد کی بود ولی برای من لحظه لحظه این کتاب پر از رنج بود. و به نظرم خیلی خوب احساسات راوی رو واکاوی کرده بود و حس می کردم که در تار عنکبوت ژن معیوبش گیر افتاده و تا اواخر کتاب انگار هر چی تلاش می کرد تا ازشون بیاد بیرون بیشتر تو تله می افتاد که این نفس منو بند می اورد. با خوم فکر کردم چقدر ما آدما گناه داریم رنج هایی رو حمل می کنیم که گاهی خودمون هیچ نقشی در ایجادشون نداریم. و البته دریچه رهایی در کنار امدن یا پیدا کردن راه حل برای همون رنج ناخواسته است