نظر آذرخش برای کتاب پسر بچه سر راهی

با نادیده گرفتن غلطهای املائی و تایپی اما داستانِ دلنشین و قلم تأثیر گذاری داشت. طوریکه مرگ ویتالیس ناراحتم کرد و در آخرِ داستان عدم حضورش در مهمونی رو احساس میکردم. برای هزارمین بار فکر کردم گاهی یه آشنا چطور برامون از غریبه انقدر دورتر میشه و حتی در صدد نابودیمون برمیاد و یا برعکس، غریبه ای که بیشتر از آشنا برای نجاتمون راحتیمون به آب و آتیش میزنه و چه خطراتی رو به جون میخره و برای رسیدن به اهدافمون یاریگرمون میشه. تلاش رمی برای قوی شدن و رسیدن به اهدافش، منطقی فکر کردن و قدرشناسیش جالب توجه بود. سپاس.