نظر علی مرادخانی برای کتاب چهار هزار هفته

کتاب جالب توجه ای هست. چهار هزار هفته زمان خوبیه ولی تموم شدنی! این کتاب به بار زمانی می پردازه که با امروز فردا کردن و فرار از زمان حال یا پناه بردن به گذشته می خوایم ازش فرار کنیم و غافل از اینکه از هر هفته که فرار کنیم به هر شکلی، داریم عمر خودمون رو تلف می کنیم. قضیه فقط تلف کردن عمر برای پرداختن به افسوس ها یا آرزوهای آینده نیست، این باعث می شه در فشار بیشتری حس کنیم چون هیچ وقت در آینده یا گذشته نیستیم و پرداختن بهشون باعث اضطراب شدید و پیشرونده ای می شه که بالاخره خیلی از هفته ها از این ۴۰۰۰ تا رو از بین می بره. به نظر می رسه باید همین حالا زندگی کنیم.