نظر نگین خ برای کتاب مادرخوانده

به جز یکی دوتا نکته برام غافلگیری خاصی نداشت. میتونم بگم دقیقا همون ریتم و خط داستانی کتاب اجاره نشین بود با یکی دو تا پیچش اضافه! منم از شانس بدم این دو تا کتاب و پشت سر هم خوندم. میخواستم دو تا ستاره بدم ولی چون موضوع رحم اجاره‌ای و یه جورایی تخمک اهدایی و همچنین به سرپرستی گرفتن بچه، وقتی هنوز تو شکم مادرش هست، مطرح شده یک ستاره اضافه کردم. چون این موضوعات از نظر اخلاقی بودن و عواقبشون میتونن بسیار بحث برانگیز هستن و ازونور بسیاری از مشکلات رو حل میکنن، و تو جامعه ما آگاهی نسبت بهش وجود نداره و مهجور موندن. با اینکه ریتمش خوب بود و کشش و هیجانش بد نبود ولی بین کتاب‌های مک فادن از نظر من متوسط رو به پایین بود. البته در کل هم مک فادن نویسنده‌ای هست که بیشتر احساسات خواننده رو درگیر میکنه و اونقدری خوراک فکری به ما نمیده، مثل اگاتا کریستی هم نیست که تو هرکتابش به نحوه جدیدی ادم رو شگفت زده کنه. کاش شخصیت‌های این کتابش رو هم خاکستری خلق میکرد تا سیاه و سفید.
خطر اسپویل ❌اگه کتاب و نخوندین ازینجا به بعد رو نخونین❌: از همون لحظه‌ای که دیدم زندگی ابی داره به هم میریزه حدس زدم دست سم با مونیکا تو یک کاسه است. خوب شد که اخرش سیر داستان تغییر کرد و سم بی گناه بود. چون در غیر این صورت دو تا ادم باهوش و حتی نابغه رو در روی ابی بیچاره و کم عقل قرار میگرفتن و دورنمای داستان مسخره میشد. ولی اگه سم همون شوهر عاشق پیشه قصه بود چطوری اونقدر راحت باور کرد که ابی معتاد و قاتله! مخصوصا سم که اینقدر منطقی و با هوش هست چطور نفهمید شواهد کافی وجود نداره و اینطوری پشت ابی رو خالی کرد. اخر کتاب هم که دیوید به پتوی مادرش علاقه نشون میده ممکنه برای مردم ما بدآموزی داشته باشه و به فرزندخواندگی بدبین شن.