نظر رقیه عزت زاده برای کتاب خدای خوبی‌ها

خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد و هر چیزی که ما را به یاد خدا بندازد زیباست زیباترین و دلنشین‌ترین کتاب که نه گنجینه گرانبهایی است از آنجایی که روح آدمی خیلی والا و شریف است و هر لحظه در جستجوی گمشده خویش است روح به جایی تعلق دارد که بسی والا و زیباست نه به این دنیای فانی که زودگذر است و دل بسان به این دنیا انسان را به پوچی می‌کشاند به سوی افسردگی زندگی را به کام انسان تلخ می‌کند حال آنکه اگر دل در گروی عشق حقیقی خدا و معشوق حقیقی نهیم و دنیا را عین مسافرخانه بدانیم که باید از آن گذر کنیم هیچگاه دچار سرخوردگی و یاس نخواهیم شد. باید باور داشت که هیچ چیز این دنیا از همسر و فرزندان و خانواده گرفته تا مال و ثروت و مقام و جایگاه هیچ کدوم به انسان وفا نخواهد کرد و تنها چیزی که برای مان خواهد ماند عمل صالح و عشق به اهل بیت و معصومین و صد البته عشق به خدای مهربان هست. تنها خداست که هم در این دنیا و هم در آن دنیا یار و یاوران خواهد بود جایی که یا خدا باشد همانجا بهشت آرامش اوست و جایی که یاد خدا فراموش شود روی آرامش را نخواهیم دید و همیشه در عذاب خواهیم ماند. عشق بهدخود خدایی خدا خودش بهشت هست وگرنه بهشت بدون خدا و عشق او هیچ نیست. کاش روزیه برسه که خدا رو بخاطر خود خدا بودنش دوستش داشته عاشقش باشیم نه به خاطر شوق بهشتش یا ترس از عقوبتش. هر چیزی که یاد خدا در آن باشد بوی بهشت را می‌دهد چه آن چیز کتاب باشد یا انسان باشد یا مکان خاص باشد. این کتاب برای من حکم همان بوی بهشتی است که توصیفش را دادم و احسنت و آفرین باید گفت به مولف این کتاب.