نظر سپیده شفائی برای کتاب صوتی راز بین دو نفر

کتاب خوبی بود. معماها و پیچش‌های زیادی نداشت، ولی همین مقدار هم قانع کننده بود. فقط بخشهای عمده‌ای از داستان در مورد ارتباطات دوره نوجوانانی و حرفهای تین ایجری بود که جدا خسته کننده بود. تازه از اواخر داستان به بعد بود که قصه فرم جنایی بهتری پیدا کرد. اینکه قاتل ماجرا کی بود برای من غافلگیر کننده بود. گرچه از ابتدا حس می‌کردم که این فرد آدم جالبی نیست، ولی در کل داستان کمتر اشاره‌ای شده بود که بتوان این فرد را قاتل به حساب آورد. خود داستان جنایی هم بی اشکال نبود. بعضی موقعیت‌ها سوالاتی ایجاد می‌کرد که تا پایان بی جواب می‌موند و همچنین اسامی شخصیتهای گفته می‌شد که من تا آخر داستان هم متوجه نشدم آن‌ها کیستند. جدا از اینکه پایان داستان، اصلا پرداخت خوبی نداشت، چندین اتفاق مهم در طول قصه بوجود آمده بود که باید در موردش توضیحات کاملتری به خواننده داده می‌شد که نشد و سر و ته همه چیز یکدفعه هم آمد. ولی سنگین‌ترین ضربه این داستان با شنیدن آخرین جمله‌ای که الری از حرف زیرگوشی قاتل میگه به شنونده وارد میشه! ترجمه داستان خوب بود، ولی گویندگان با وجود صدای زیبایی که داشتند نتوانستن در پیچ و خم‌ها و هیجانات قصه روایت موثر و پر احساسی داشته باشند. جدا از اینکه اشتباهاتی در تلفظ کلمات و لحن بیان جملات هم داشتندکه گویا کسی خوانش آن‌ها را اصلاح نکرده بود. در کل این کتاب نسبت به کتاب دیگر این نویسنده یعنی یکی از ما دروغ می‌گوید که خیلی پرفروش و کاملا نوجوانانه بود، به دنیای بزرگسالان ارتباط بیشتری داشت. ولی از اونجایی که در اون کتاب، مرگ یکی از کاراکترها همان اول داستان اتفاق میفته و به مخاطب شوک وارد می‌کنه و در ادامه مظنونین آن قتل به دنبال سرنخها می‌روند، نسبت به این قصه بخشهای بی ربط و خسته کننده کمتری داشت.