نظر مهسا بامداد برای کتاب دوستدار

از اون داستان‌هایی بود که مو رو به تن آدم سیخ میکرد! داستان طوری پیش رفت که آخرش میفهمی هرچی تا الان پیش بینی کردم یه شوخی بوده. وقتی به آخرای داستان رسیدم، برام مصداق دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید، میومد تو ذهنم. یکی از بهترین کتاب‌ها تو این ژانر بود که مطالعه کردم و فکر نمیکنم اثرش تا مدت‌ها از ذهنم پاک بشه. نمیخوام طوری نظر بذارم که داستان اسپویل بشه ولی این کتاب نشون داد آدما در ظاهر هرچقدر بتونن ارام و مهربان و دوست داشتنی بنظر برسن همون قدر هم این پتانسیل رو دارن که یه دیوونه زنجیره‌ای بی رحم باشن و بهت صدمه برسونن.