نظر Hani برای کتاب شاهنامه فردوسی

شاهنامه را نمی شود فقط خواند، باید با دل لمسش کرد. هر بیتش صدای تاریخ است، فریاد شجاعت، عشق، و رنج مردمانی که نمی خواستند فراموش شوند. فردوسی نه فقط شاعر، که نگهبانِ جان ایران بود؛ با واژه هاش در برابر فراموشی ایستاد و به زبان فارسی، عمر دوباره بخشید. در میان داستان های رستم و سهراب، سیاوش و افراسیاب، چیزی فراتر از نبرد و خون هست انسانیّت، وفاداری و اندوه از دست دادن ارزش ها. شاهنامه آینه ای ست که در آن هم شکوه می بینی، هم اشک. کتابی که به ما یاد می دهد قهرمان بودن فقط شمشیر زدن نیست. یعنی ایستادن، حتی وقتی جهان علیه توست. هر بار که می خوانمش، حس می کنم بخشی از ریشه هایم را دوباره پیدا کرده ام