نظر پدرام برای کتاب داوطلبان مرگ 3

در مورد داستان که واقعا بجز تحسین قلم نویسنده چیزی نمیگفت، فقط یه نکته‌ای که به نظر من یمقدار متفاوت بود این بود که، پلیس‌های بخش جنایی و حتی مثلا کاپیتان تیم، زیادی احساسی نشون داده شدند، مثلا همش اشکشون در مشکشونه با دیدن جنایات و حالت تهوع‌های هر باره برای دیدن جنایات، البته این حالات برای ادم‌های عادی که هیچوقت صحنه‌های جنایت رو ندیدن و برای بار اول وارد شوک سنگین بشن، خیلی طبیعیه، اما بنظرم گاها، دیالوگ‌ها و فضا سازی‌های قسمت پلیس‌ها، زیادی احساساتی و جملات کلیشه‌ای داره.