نظر فرهاد فخار برای کتاب مثنوی معنوی

باسلام. خدمت دوستان و بزرگواران فرهیخته و کاردان، این برنامه. گاه کلمه کم میاوریم، برای بیان احساس، افکار و به زبان اوردن انچه در ذهن در غلیان هستن. کلمات کم نیستن، مااز بیان و جاری و ساری کر دن انها به زبان و در خدمت گرفتن کلمات، ضعیف هستیم. الکن مینماییم. به هرحال. مثنوی یک مکتب انسان سازی و کمال یابی و در نهایت: انسان شناسیست چه خوبست به خدا شناسی منتهی شود. بقول مولایمان: هرکس خود را شناخت خدا، خدا را خواهدشناخت.