نظر Z Abbasi برای کتاب زانوی غم بغل نمی‌گیرم

نویسنده این کتاب که حدود دو دهه درگیر بیماری سرطان هست نگاهی جسورانه به دردهای عمیق زندگی داره درواقع اون به جای سرکوب یا پنهان کردن یا گفتن حرفهای انگیزشی و یا مربوط کردن به قضا و قدر و الهیات افراد رو به پذیرش احساسات طبیعی دعوت میکنه از نکات مثبت کتاب این هست که خود نویسنده سالها درگیر سرطان خودش و بعد پدرش و چالش‌هایی در زندگی بوده که کاملا ملموس و تجربی روایت میکنه و تمام مراحلی که برای درمان روحی و خودسازی طی کرده رو به خواننده نیز ارائه میکنه درواقع اون فقط‌ی مشاهده‌گر نبوده ولی به همین دلیل تمرکز اصلی نویسنده بر مقوله سرطان و مرگ پدر هست و به افرادی که بیشتر با این غم دست و پنجه نرم میکنند همزادپنداری میده مشابه کتاب "ظاهرا فقط برای من میبارد" از ملانی دیل که تمرکز نویسنده بر مشکل فرزنددارنشدن بود. مواردی از کتاب رو میشد خلاصه کرد ترجمه عالی بود استفاده از جملات تامل برانگیز در شروع هر فصل نیز زیبا بود.