نظر کتاب بخوانید... برای کتاب جادوگر مدرن

سلام به دوستان این کتاب از اون دست رمان هاییه که با ظاهر فانتزی و جادویی ش، یه محتوای خیلی انسانی و احساسی رو پنهون کرده. اگر فقط عنوانش رو ببینی، شاید فکر کنی قراره درباره طلسم و ورد و قدرت های خارق العاده باشه، اما وقتی بخونی، متوجه می شی که جادو در این کتاب، بیشتر یه استعاره ست برای یاد گرفتن خودشناسی، رهایی از دردهای گذشته و پیدا کردن قدرت درونی. قهرمان داستان، زنیه که بعد از سال ها زندگی سخت و زخم خورده، ناگهان می فهمه درونش جادویی وجود داره که خودش ازش بی خبر بوده. اما این جادو قرار نیست فقط چراغ ها رو روشن کنه یا اشیا رو تکون بده؛ بیشتر از هرچیز، نمادیه از درک و پذیرش خویشتن. اون یاد می گیره که آسیب پذیری ضعف نیست، بلکه بخشی از قدرتشه. نثر گیرا و ساده هس ولی گرم و صمیمیه؛ یه جوری می نویسه که انگار داره از دل خودش باهات حرف می زنه. لحظه هایی داره که حس می کنی در سکوت شب داری با خودت روبه رویی. گاهی طنز لطیفی داره که فضا رو از تلخی نجات می ده، اما در عمقش همیشه یه نوع غم آرام و شفابخش جریان داره. از نظر من، نقطه ی قوت اصلی کتاب، ترکیب واقع گرایی احساسی با جادوئه. جادو در اینجا فقط بهانه ست برای حرف زدن از چیزهایی مثل عشق، بخشش، و زخم های خانوادگی. البته ریتم کتاب گاهی کند می شه، به ویژه در بخش های میانی، ولی اون کندی به نوعی بخشی از فضای درونی داستانه انگار باید با شخصیت اصلی آهسته راه بری تا بتونی تغییرش رو حس کنی. در نهایت، «جادوگر مدرن» بیشتر از اینکه درباره ورد و طلسم باشه، درباره زن بودن، قدرت شفابخشیِ ارتباط، و بازگشت به خود واقعیه. اگه بخوام خلاصه بگم: این کتاب مثل یه فنجون چای گرم وسط زمستونه؛ آروم، صادق، و پر از جادوی ساده ی زندگی.