نظر حامد جامه بزرگی برای کتاب شناخت ذهن و کنترل آن

فقدان ساختار علمی منسجم: اگرچه نویسنده از مفاهیم علمی استفاده کرده، اما ارجاع دقیق به منابع معتبر روان شناسی یا علوم اعصاب وجود ندارد. برای مخاطبی مثل تو که به دنبال چارچوب‌های عملی و قابل ارزیابی است، این یک خلأ مهم است. - تسلط بیش از حد بر تجربهٔ شخصی: کتاب بیشتر بر روایت‌های فردی و شهودی نویسنده استوار است تا تحلیل‌های مبتنی بر داده یا پژوهش. این باعث می‌شود برای مخاطب حرفه ای، اعتبار علمی آن زیر سؤال برود. - عدم تفکیک ذهن غریزی و ذهن آگاه با مدل‌های شناختی دقیق: نویسنده ذهن را به دو بخش غریزی و یادگیرنده تقسیم می‌کند، اما این تقسیم بندی با مدل‌های شناخته شده مانند مدل سه گانهٔ ذهن فروید یا نظریهٔ ذهن دانیل کانمن هم راستا نیست.