نظر ریحانه حق شناس برای کتاب صوتی میدگارد 3: افسانه چشمه کوه مشرق

هر چقدر از میدگارد ۱ تا شماره‌های بعدی جلوتر میریم تفاوتش با هری پاتر بیشتر میشه و دیگه وعقعا نمیشه گفت کپی از اونه. اما دو تا اشکال تو این کتاب هست اول این که دخترا خیلی ترسو هستن البته ترش که همه دارن نحوه‌ی بروز شدیدش واقعا جالب نیس به نظرم. اما نکته بعدی که مهم تره شخصیت پردازی آریاست. آریا قهرمان داستانه اما نمیدونم چرا تو ایران حتی تو کتابای تخیلی هم از قهرمان سازی فرار می‌کنن و میخوان نگاه واقع بینانه داشته باشن. من نمیگم که اریا باید از هر نظر برتر باشه یه چیزی که مخاطب نوجوان نتونه هیج جوری خودش بهش تزدیک کنه اما بهتر بود از صفات مثبت انسانی جز شجاعت چیزای دیگه‌ای مثل رحم و شفقت و بزرگواری و جوانمردی و صداقت و... هم داشته باشه راحت ضربات مهلکی به سوفیا میزنه کتک کاری اول داستان سر این که میخواسته خودشو خانواده شو بکشه دروغ گفتن به سادگی و کاملا حرفه‌ای اینا میتونست به عهده‌ی دیگری قرار داده بشه مثل کیارش یا سارنوش یا حتی میشد روند داستان جوانمردانه تر پیگیری بشه که مثلا اریا احساس مسئولیت کنه در مورد مادر سوفیا که با ظلم خانواده اریا دزدیده شده و اتفاقا با این روش از یه ملت قدرتمند برای خودش حمایت و قدرت کسب کنه و این که کاش غیر از اون توانایی ذاتی که زخم روی سینه ش هست و قدرت باد که نثرم بهش داده یکم به توانایی‌های متکی به تلاش و تمرینش هم تاکید بیشتری میشد. داستان که فقط برای سرگرم کردن مردم ساخته نشده بلکه باید از طریق ویژگی‌های مثبت قهرمان‌های داستان مخاطب را هم به رشد و تلاش در جهت رشد ترغیب کرد. اما چیزی که ما میبینیم متاسفانه شخصیت کیارش والاتر از آریا پرداخته شده...