نظر فائزه طلایی برای کتاب چراغ سبزها

متیو مک‌کانهی توی بخشی از خلاصه کتاب چراغ سبزها میگه: «من توی این پنجاه سالی که از خدا عمر گرفتم، چهل و دو سالش رو سعی کردم معماهای اون رو درک کنم و حدودا سی و پنج سالی میشه که سرنخ‌هایی از این معماها رو توی دفترچه خاطراتم یادداشت کردم. یادداشت‌هایی درباره‌ی موفقیت‌ها، شکست‌ها، غم‌ و شادی‌ها و زمین‌خوردن‌ها و از نو شروع‌کردن‌ها. چیزهای خیلی زیادی وجود داشت که باعث میشد من در عین شگفتی با صدای بلند بخندم، من در طی نوشتن این معماها یاد گرفتم که چطور انسان بهتری باشم، منصفانه رفتار کنم، از زندگی بیشتر لذت ببرم، استرس کمتری داشته باشم، به مردم کمتر صدمه بزنم و کمتر صدمه ببینم و درنهایت چطور زندگی پربارتر و پرمعناتری داشته باشم.»