نظر سید حسین میرباقری برای کتاب غریبه‌ای در خانه

رمانی جنایی است که در ابتدا با پرش روایت در یک فصل از میان یک واقعه تصوری از یک روایت سیال را به ذهن متبادر می‌کرد و بسیار بهتر بود اگر نویسنده اینچنین منظم از این تکنیک استفاده می‌کرد ولی هر چه جلوتر می‌رویم هر چند نامنظم به نظر نمی‌رسد ولی مشخص می‌شود که این شکل روایت مدنظر نویسنده نبوده است.
داستان بیشتر در خط سیر و تنه اصلی داستان حرکت می‌کند و شاخ و برگ فرعی آنچنانی در مسیر روایت شکل نمی‌گیرد.
به نظر من اگر نویسنده از سیالیت روایت استفاده می‌کرد و روایت را از نظر زمانی به بخش‌های منقطع تقسیم می‌کرد شاید جذابیت سیر روایت دوچندان می‌شد.
پایان بندی رمان شبیه به سریال‌های ملزم به مشخص کردن همه چیز است و به نظر می‌رسد نویسنده می‌خواهد تک تک وقایع را آن طور که دلخواهش است در ذهن مخاطب پایان دهد.
در کل پایان بندی داستان خیلی جذاب نبود.
شخصیت پردازیها به نظر بد نیست ولی حرکات و تصمیمات و وقایعی که گاهی عجیب به نظر می‌رسند را خیلی ساده می‌پذیرد و به نظر بسیار بخش‌ها از نظر نویسنده پذیرفته و عادی است که شاید در ذهن مخاطب عجیب جلوه کند.
مثلا دلیل اینکه کارآگاه قبل و حتی بعد از دستگیری شخصیت کارن با او همدردی دارد عجیب است و نویسنده تلاش می‌کند به دلیل جنسیت کارن به صورت پیش فرض برخی گناهان را برایش مباح و برخی خطاها را چشم پوشی کند.
روایت و واقعه مورد روایت جذابیت دارد و خواننده را تا پایان همراه می‌کند ولی در کل رمان از مسیر اصلی خود منحرف نمی‌شود و داستان‌های فرعی در مسیر روایت چندان موجود نیست.
در کل برای یکبار خواندن حتما توصیه می‌شود.