نظر دلارام کاشانی برای کتاب قلمرو رویایی سپید

یه داستان کوتاه عاشقانه است که انگار بخشی از یک خوابه. تکه تکه. بی سر و ته. توصیفات لطیف و حس امیزی های دقیقی داره ولی نه دلایل عشق معلومه نه نفرت و نه هر کاری که شخصیت ها میکنن. هر جمله ای رو که مربوط به روابط بین شخصیت ها بود دوبار مجبور بودم بخونم تا یه چیزی ازش بفهمم و در نهایت هم خیلی متوجه انگیزه افراد نشدم. به نظرم شاید زیادی سانسور بود که داستان اینجوری تکه تکه شده بود و صحنه ها بی ربط به هم به نظر می اومدن شایدم سبک خود نویسنده است که همه چیز رو به عهده ی خواننده میذاره در مجموع به زور خوندمش که ببینم در نهایت خب که چی؟ و خب هیچی!